Corpelijn

https://vrijheidsberoving.nl/agenda-2030-17-doelen-van-duurzame-destructie/ bron: www.kla.tv/ De Agenda 2030 van de VN verbergt een sinistere waarheid: 17 doelen van duurzame vernietiging. Onder het mom van nobele bezigheden is het een façade voor een machiavellistische machtsgreep door elites, het centraliseren van middelen en het onderwerpen van naties. We moeten onze ogen openen voor de duistere realiteit achter de duurzaamheidsretoriek. In een wereld die wordt geteisterd door existentiële crises, worden de fundamenten van de menselijke samenleving op hun grondvesten geschud. Maar wie is er verantwoordelijk voor deze onheilspellende ontwikkelingen? Een recente documentaire van de Zwitserse vereniging WIR werpt licht op wat zij noemen de duistere agenda achter de chaos: de leidinggevenden van onze samenleving, die een "One World Agenda 2030" orkestreren, gericht op totale controle over de wereld. De VN-Agenda 2030, aangekondigd tijdens een VN-top in 2015, lijkt op het eerste gezicht een nobel streven met 17 duurzaamheidsdoelen. Echter, bij nader inzien blijkt deze agenda een façade te zijn voor een machiavellistische machtsgreep door enkele invloedrijke spelers. De doelen, gepresenteerd als oplossingen voor wereldwijde problemen, verhullen in werkelijkheid een agenda gericht op het centraliseren van grondstoffen, de oprichting van een gecentraliseerde wereldregering en het onderwerpen van alle naties. Het World Economic Forum (WEF), onder leiding van professor Klaus Schwab, speelt hierbij een centrale rol. De invloed van het WEF strekt zich uit over politiek, bedrijfsleven, media en andere sectoren, waarbij de elite van de wereld al decennia wordt gevormd en verbonden. Dit netwerk van machtige individuen en organisaties promoot niet alleen de agenda van de VN, maar ook zijn eigen "Great Reset". De duistere waarheid achter de duurzaamheidsdoelen wordt onthuld wanneer men kijkt naar de implementatie ervan: 1. Armoedebestrijding en voedselzekerheid: Centrale controle over bezittingen en middelen, met digitale socialisme als leidraad. 2. Duurzame landbouw: Vernietiging van traditionele landbouw ten gunste van grote internationale bedrijven. 3. Gezondheidszorg: Digitalisering en centralisering onder leiding van de WHO, met onderdrukking van afwijkende opvattingen. 4. Onderwijs: Wereldwijde standaardisatie om uniforme indoctrinatie te waarborgen. 5. Gendergelijkheid: Verstoring van traditionele gezinsstructuren en uitbuiting van arbeid. 6. Waterbeheer: Privatisering van watervoorraden en controle over gezondheid. 7. Energievoorziening: Subsidie van hernieuwbare energie ten koste van economische stabiliteit. 8. Werkgelegenheid: Migratie en manipulatie van arbeidskrachten om controle te vergroten. 9. Industriële ontwikkeling: Gecentraliseerde controle over economieën ten koste van individuele vrijheden. 10. Ongelijkheidsvermindering: Vernietiging van economische onafhankelijkheid en culturele diversiteit. 11. Duurzame steden: Versterking van controle door beperking van mobiliteit en digitalisering. 12. Consumptiepatronen: Individuele controle via digitale identiteit en CO2-budgetten. 13. Klimaatactie: Manipulatie en misbruik van klimaatangst voor controle en dominantie. Deze analyse werpt een onheilspellend licht op de toekomst die wordt voorgesteld door de 2030 Agenda van de VN, een toekomst gekenmerkt door totale controle en onderwerping aan een kleine elite. Met elk doel dat wordt nagestreefd, lijkt de vrijheid en autonomie van individuen verder te worden ondermijnd, terwijl de machtsstructuren achter de schermen versterkt worden. Als we niet willen verdrinken in deze steeds hogere golven van controle, is een kritische en waakzame blik vereist. ===== English ==== Agenda 2030 - 17 goals of sustainable destruction. The UN's Agenda 2030 hides a sinister truth: 17 goals of sustainable destruction. Under the guise of noble pursuits, it's a facade for a Machiavellian power grab by elites, centralizing resources & subjugating nations. We must open our eyes to the dark reality behind the sustainability rhetoric. In a world ravaged by existential crises, the foundations of human society are being shaken to their core. But who is responsible for these ominous developments? A recent documentary by the Swiss association WIR sheds light on what they call the dark agenda behind the chaos: the leaders of our society, orchestrating a "One World Agenda 2030" aimed at total control over the world. The UN Agenda 2030, announced during a UN summit in 2015, initially appears to be a noble endeavor with 17 sustainability goals. However, upon closer inspection, this agenda proves to be a facade for a Machiavellian power grab by a few influential players. The goals, presented as solutions to global problems, in reality, conceal an agenda aimed at centralizing resources, establishing a centralized world government, and subjugating all nations. The World Economic Forum (WEF), led by Professor Klaus Schwab, plays a central role in this. The influence of the WEF extends across politics, business, media, and other sectors, shaping and connecting the world's elite for decades. This network of powerful individuals and organizations not only promotes the UN agenda but also its own "Great Reset." The dark truth behind the sustainability goals is revealed when one looks at their implementation: 1. Poverty alleviation and food security: Central control over assets and resources, with digital socialism as a guiding principle. 2. Sustainable agriculture: Destruction of traditional agriculture in favor of large international corporations. 3. Healthcare: Digitalization and centralization under the leadership of the WHO, with suppression of dissenting views. 4. Education: Global standardization to ensure uniform indoctrination. 5. Gender equality: Disruption of traditional family structures and exploitation of labor. 6. Water management: Privatization of water resources and control over health. 7. Energy supply: Subsidization of renewable energy at the expense of economic stability. 8. Employment: Migration and manipulation of labor forces to increase control. 9. Industrial development: Centralized control over economies at the expense of individual freedoms. 10. Reduction of inequality: Destruction of economic independence and cultural diversity. 11. Sustainable cities: Strengthening of control through mobility restrictions and digitalization. 12. Consumption patterns: Individual control through digital identity and CO2 budgets. 13. Climate action: Manipulation and exploitation of climate fear for control and dominance. This analysis casts a foreboding light on the future proposed by the UN's 2030 Agenda, a future characterized by total control and submission to a small elite. With each goal pursued, the freedom and autonomy of individuals seem to be further undermined, while the power structures behind the scenes are strengthened. If we do not wish to drown in these ever-rising waves of control, a critical and vigilant eye is required. ==== Inhoud: 00:00:00: Inleiding 00:02:46: Punt 1 – Armoede 00:03:21: Punt 2 – Honger 00:04:18: Punt 3 – Gezond leven 00:05:59: Punt 4 – Vorming 00:07:08: Punt 5 – Gendergelijkheid 00:08:03: Punt 6 – Water 00:09:27: Punt 7 – Energie voor iedereen 00:11:20: Punt 8 – Economische groei 00:13:31: Punt 9 – Industrialisering 00:15:34: Punt 10 – Ongelijkheid verminderen 00:16:59: Punt 11 – Steden en nederzettingen 00:19:42: Punt 12 – Consumptie en produktie 00:24:22: Punt 13 – Klimaatverandering 00:27:12: Punt 14 – Maritieme resources 00:28:30: Punt 15 – Terrestrische ecosystemen 00:30:01: Punt 16 – Samenlevingen 00:31:16: Punt 17 – Implementatiemiddelen met het mondiale partnerschap Bronnen/Links: Agenda 2030 https://rumble.com/embed/v3tc9zg/?pub=1r1v2m https://www.vereinwir.ch/un-agenda-2030/

Fragment uit Bron: EpidemicofFraud.com for English scroll down. https://vrijheidsberoving.nl/de-gaslighting-van-medische-zorg-een-gevaarlijk-verraad-van-vertrouwen/ Medische gaslighting is een schadelijke praktijk waarbij symptomen, zorgen en ervaringen van patiënten worden genegeerd door zorgverleners. Het ondermijnt het vertrouwen, vertraagt diagnoses en leidt tot ontoereikende behandeling. Laten we de stemmen van patiënten prioriteit geven, ervaringen valideren en deze schadelijke cyclus beëindigen. In het ingewikkelde web van de gezondheidszorg vormt vertrouwen de ruggengraat van de relatie tussen patiënt en zorgverlener. Maar terwijl onze samenleving worstelt met de complexiteit van medische gaslighting, wordt het duidelijk dat dit vertrouwen niet altijd wordt gehandhaafd. Patiënten, vooral vrouwen, bevinden zich gevangen in een verontrustende cyclus waarin hun symptomen, zorgen en ervaringen worden afgewezen of ontkracht door degenen die bedoeld zijn om zorg en troost te bieden. "Medische gaslighting is een verwerpelijke praktijk die de essentie van de gezondheidszorg ondermijnt", merkt Dr. Emily Patel op, een doorgewinterde arts met jarenlange ervaring in de belangenbehartiging van patiënten. "Het brengt niet alleen het welzijn van patiënten in gevaar, maar tast ook het fundament van vertrouwen aan waarop het hele gezondheidszorgsysteem staat." Dit verraderlijke fenomeen, geworteld in de manipulatie van de percepties en realiteiten van patiënten, is vergeleken met de psychologische manipulatie die wordt afgebeeld in de klassieke film 'Gaslight'. Net zoals de hoofdpersoon in de film aan haar eigen geestelijke gezondheid gaat twijfelen, worden patiënten die worden onderworpen aan medische gaslighting gedwongen om hun eigen symptomen en de geldigheid van hun ervaringen in twijfel te trekken. De documentaire "Epidemic of Fraud", geregisseerd door John Davidson, werpt licht op de alarmerende omvang van medische gaslighting, met name in de context van de COVID-19-pandemie. Door middel van aangrijpende interviews en meeslepende verhalen onthult het een verontrustende waarheid: het systematisch afwijzen van de zorgen van patiënten en de onderdrukking van alternatieve standpunten binnen het medische establishment. Een treffend voorbeeld uit de documentaire is het geval van de 8-jarige Riley Jones, een door vaccins gewond meisje wiens familie te maken kreeg met spot en ongeloof van gezondheidswerkers. "We hadden een verpleegster die ons uitlachte, we hadden een dokter die ons uitlachte", herinnert Riley's moeder zich, haar stem getint met frustratie en verdriet. "Niemand zou me geloven en me gewoon behandelen alsof ik gek ben." Een dergelijke afwijzende houding veroorzaakt niet alleen emotioneel leed, maar heeft ook tastbare gevolgen voor de gezondheid van patiënten. Vertraagde diagnoses, ontoereikende behandeling en verslechterde gezondheidsresultaten zijn slechts enkele van de gevolgen van medische gaslighting. Zoals Dr. Patel benadrukt: "Elk geval van medische gaslighting vertegenwoordigt een verraad van vertrouwen en een falen van het gezondheidszorgsysteem om zijn meest elementaire plicht te vervullen: prioriteit geven aan het welzijn van patiënten." De documentaire belicht ook de rol van individuen binnen regelgevende instanties, zoals Dr. Rick Bright, die zijn bezorgdheid uitte over het beperkte gebruik van hydroxychloroquine tijdens de vroege stadia van de pandemie. "Dat is wat de bron heeft vergiftigd", merkt Dr. Bright op, wijzend op beslissingen die de behandelingsopties beperkten en proactieve maatregelen tegen COVID-19 belemmerden. De verwevenheid van politiek, machtsdynamiek en persoonlijke agenda's maakt het landschap van de medische zorg nog ingewikkelder, waardoor patiënten kwetsbaar worden voor manipulatie en verwaarlozing. Te midden van deze verontrustende onthullingen onderstrepen stemmen als Sir Richard Dear, voormalig hoofd van het Britse spionagebureau MI6, het belang van transparantie en een open discours. "Het debat over de oorsprong van COVID-19 werd verstikt door Anthony Fauci", beweert Sir Richard, die de noodzaak van verantwoording en onpartijdigheid bij wetenschappelijk onderzoek benadrukt. Nu we het alomtegenwoordige probleem van medische gaslighting onder ogen zien, is het absoluut noodzakelijk om de principes van empathie, respect en patiëntgerichte zorg opnieuw te bevestigen. "We moeten naar onze patiënten luisteren, hun zorgen valideren en hen in staat stellen om voor hun gezondheid te pleiten", dringt Dr. Patel aan, in navolging van een sentiment dat wordt herhaald door gezondheidswerkers over de hele wereld. In het streven naar een gezondheidszorgsysteem dat de stemmen en ervaringen van alle patiënten waardeert en prioriteert, is de uitroeiing van medische gaslighting een cruciale noodzaak. Alleen door collectieve actie en niet-aflatende inzet kunnen we ervoor zorgen dat elk individu de zorg en het mededogen krijgt die ze verdienen. "De tijd van stilte en zelfgenoegzaamheid is voorbij", verklaart Dr. Patel. "Het is tijd om een licht te werpen op medische gaslighting en verantwoording, integriteit en rechtvaardigheid in de gezondheidszorg te eisen." Nu de dageraad van een nieuw tijdperk wenkt, laten we deze woorden ter harte nemen en beginnen aan een reis naar genezing, vertrouwen en oprechte zorg voor iedereen. === English === The gaslighting of medical care: a dangerous betrayal of trust. Medical gaslighting is a harmful practice where patients' symptoms, concerns, & experiences are dismissed by healthcare providers. It erodes trust, delays diagnoses, & leads to inadequate treatment. Let's prioritize patient voices, validate experiences, & end this damaging cycle. In the intricate web of healthcare, trust forms the backbone of the patient-provider relationship. Yet, as our society grapples with the complexities of medical gaslighting, it becomes evident that this trust is not always upheld. Patients, especially women, find themselves caught in a distressing cycle where their symptoms, concerns, and experiences are dismissed or invalidated by those meant to provide care and comfort. "Medical gaslighting is a reprehensible practice that undermines the very essence of healthcare," remarks Dr. Emily Patel, a seasoned physician with years of experience in patient advocacy. "It not only jeopardizes patients' well-being but also erodes the foundation of trust upon which the entire healthcare system stands." This insidious phenomenon, rooted in the manipulation of patients' perceptions and realities, has been likened to the psychological manipulation depicted in the classic film "Gaslight." Just as the protagonist in the movie is made to doubt her own sanity, patients subjected to medical gaslighting are made to question their own symptoms and the validity of their experiences. The documentary "Epidemic of Fraud," directed by John Davidson, sheds light on the alarming extent of medical gaslighting, particularly in the context of the COVID-19 pandemic. Through gripping interviews and compelling narratives, it unveils a disturbing truth: the systemic dismissal of patient concerns and the suppression of alternative viewpoints within the medical establishment. One striking example from the documentary involves the case of 8-year-old Riley Jones, a vaccine-injured girl whose family faced ridicule and disbelief from healthcare professionals. "We had a nurse laugh at us, we had a doctor laugh at us," recalls Riley's mother, her voice tinged with frustration and sadness. "Nobody would believe me, and just treat me like I'm crazy." Such dismissive attitudes not only inflict emotional distress but also have tangible consequences for patients' health. Delayed diagnoses, inadequate treatment, and worsened health outcomes are just some of the repercussions of medical gaslighting. As Dr. Patel emphasizes, "Every instance of medical gaslighting represents a betrayal of trust and a failure of the healthcare system to fulfill its most basic duty: to prioritize the well-being of patients." The documentary also highlights the role of individuals within regulatory agencies, such as Dr. Rick Bright, who raised concerns about the restricted use of hydroxychloroquine during the early stages of the pandemic. "That's what poisoned the well," remarks Dr. Bright, pointing to decisions that limited treatment options and hindered proactive measures against COVID-19. The intertwining of politics, power dynamics, and personal agendas further complicates the landscape of medical care, leaving patients vulnerable to manipulation and neglect. Amidst these troubling revelations, voices like Sir Richard Dear, former head of the British spy agency MI6, underscore the importance of transparency and open discourse. "Stifling the debate around the origins of COVID-19 was led by Anthony Fauci," asserts Sir Richard, highlighting the need for accountability and impartiality in scientific inquiry. As we confront the pervasive issue of medical gaslighting, it is imperative to reaffirm the principles of empathy, respect, and patient-centered care. "We must listen to our patients, validate their concerns, and empower them to advocate for their health," urges Dr. Patel, echoing a sentiment echoed by healthcare professionals worldwide. In the pursuit of a healthcare system that values and prioritizes the voices and experiences of all patients, the eradication of medical gaslighting stands as a critical imperative. Only through collective action and unwavering commitment can we ensure that every individual receives the care and compassion they deserve. "The time for silence and complacency is over," declares Dr. Patel. "It's time to shine a light on medical gaslighting and demand accountability, integrity, and justice in healthcare." As the dawn of a new era beckons, let us heed these words and embark on a journey towards healing, trust, and genuine care for all.

Bron Omroep ON

https://vrijheidsberoving.nl/thierry-baudet-s-betoog-over-oekraine-een-pleidooi-voor-vrede-en-historisch-inzicht/

Scroll down for English. https://vrijheidsberoving.nl/thierry-baudet-s-betoog-over-oekraine-een-pleidooi-voor-vrede-en-historisch-inzicht/ voor alle clips Op 13 maart jongstleden, tijdens een cruciaal debat in de Tweede Kamer over de staat van Europa, bracht Thierry Baudet van Forum voor Democratie de aandacht naar een brandend onderwerp dat Europa verdeelt en de wereld in zijn greep houdt: het escalerende conflict in Oekraïne. Met een scherp historisch inzicht en een passie voor vrede, weerlegde Baudet het valse narratief rond Oekraïne van begin tot eind, zijn woorden doorspekt met kennis uit zijn graad in Geschiedenis. In een betoog doordrenkt met urgentie en diepgang, stelde Baudet de prangende vraag: "Hoe heeft het conflict in Oekraïne zó enorm kunnen escaleren?" Hij nam het parlement mee op een reis door de geschiedenis, waarbij hij de complexe situatie vanaf het begin tot het heden uiteenzette en een helder pad naar vrede schetste. "Voorzitter, we spreken vandaag over de staat van de oorlog in Europa, een cruciaal debat waarin we hopelijk met elkaar kunnen uitzoomen en ons afvragen waar we nu eigenlijk mee bezig zijn," begon Baudet zijn betoog. Hij benadrukte de urgentie van de situatie en de ongelooflijke gevaarlijkheid ervan, waarbij hij waarschuwde voor het sluipende gevaar van een mogelijke kernoorlog en de verstikkende impact van economische sancties. Met een scherp oog voor de feiten en een kritische blik op de heersende retoriek, weerlegde Baudet het verhaal dat in het Westen werd verteld als zijnde de waarheid. Hij ontmaskerde het als pure NAVO-propaganda, die als een echo werd herhaald door mainstream media en veiligheidsexperts. Baudet onthulde dat de oorsprong van het conflict terugging tot ver voor februari 2014, toen de Verenigde Staten en de Europese Unie samenspanden om de toenmalige president van Oekraïne, Viktor Janoekovytsj, omver te werpen. Hij wees op de rol van de NAVO in het provoceren van Rusland door Oekraïne toe te laten treden tot het militaire bondgenootschap, een zet die gelijkstond aan pure provocatie vanuit Russisch perspectief. Met een knipoog naar de geschiedenis en een lichte glimlach op zijn gezicht, reageerde Thierry Baudet op een opmerking van Mirjam Hannah Bikker van de ChristenUnie. Ze verwees naar een ver verleden en een voormalig Kamerlid van de CPN tijdens een defensiebegrotingsbehandeling. Baudet reflecteerde op deze opmerking en bracht vervolgens een citaat van Gerrit Willem Kastein naar voren, waarmee hij de dwaasheid van oorlog benadrukte en de onvermijdelijke neergang die het met zich meebrengt. "De oorlog is onwinbaar voor het Westen," betoogde Baudet. "Het is waanzin wat we aan het doen zijn." Met zijn doordringende betoog en diepgaande inzichten, vestigde Thierry Baudet de aandacht op de dringende noodzaak van vrede en het belang van een eerlijke, historisch gefundeerde analyse van de situatie in Oekraïne. Als een stem voor vrede en rationaliteit in het parlement, bracht hij een boodschap van hoop te midden van de chaos en verdeeldheid die Europa teistert.■ Thierry Baudet verdedigt Nederlandse belangen in Tweede Kamerdebat over Oekraïne (Clip 2) Op 13 maart jongstleden nam Thierry Baudet, fractievoorzitter van Forum voor Democratie (FVD), krachtig deel aan een fel betwist Tweede Kamerdebat over de situatie in Oekraïne. Baudet's optreden kenmerkte zich door scherpe vragen en doordachte opmerkingen, waarbij hij premier Rutte en andere parlementariërs uitdaagde. Een van de opmerkelijke momenten van het debat was toen Baudet premier Rutte confronteerde met de opvatting dat de oorlog in Oekraïne "te winnen" zou zijn voor Oekraïne of de NAVO. Hij vroeg zich af hoe realistisch het was om te veronderstellen dat Rusland volledig uit Oekraïens grondgebied zou worden verdreven, inclusief de Krim. Baudet benadrukte: "Wat is dat dan, dat Rusland helemaal verdreven wordt uit het voorheen Oekraïense grondgebied?" Rutte antwoordde hierop door te stellen dat de beslissingen over het voeren van gesprekken met Moskou uiteindelijk bij de Oekraïense regering liggen. Hij verwees naar vredesvoorstellen die door president Zelensky zijn gedaan en benadrukte dat Nederland Oekraïne steunt in hun streven naar stabiliteit en vrede. Baudet liet zich niet zomaar afschepen en bracht vervolgens de vermeende inmenging van buitenlandse machten in Oekraïne ter sprake, met name de rol van de Verenigde Staten. Hij verwees naar uitgelekte telefoongesprekken en de invloed van Amerikaanse politici, zoals voormalig vicepresident Joe Biden, op het Oekraïense beleid. Baudet stelde kritische vragen over de soevereiniteit van Oekraïne, terwijl hij de Nederlandse belangen met vastberadenheid verdedigde. Rutte reageerde op Baudet's beschuldigingen door ze af te doen als "conspiracy theories" en benadrukte het belang van het bestrijden van corruptie in Oekraïne. Hij onderstreepte dat Nederland altijd kritisch is geweest op de toetreding van Oekraïne tot de EU en dat steun aan Oekraïne gericht is op het bevorderen van stabiliteit en vrede in de regio. Ondanks de ontwijkende reacties van premier Rutte, bleef Baudet vasthouden aan zijn standpunten en benadrukte hij de noodzaak van transparantie en eerlijkheid in de internationale betrekkingen. Hij wees op de gevoelige geopolitieke situatie in Oost-Europa en de mogelijke repercussies voor Nederlandse veiligheidsbelangen. Het debat onthulde niet alleen de verdeeldheid binnen de Nederlandse politiek over de aanpak van de Oekraïense crisis, maar ook de vastberadenheid van Baudet om kritische vragen te blijven stellen en de Nederlandse belangen te verdedigen. Zijn optreden illustreerde zijn rol als een politieke outsider die bereid is om taboes te doorbreken en te vechten voor wat hij gelooft. Baudet's deelname aan het debat onderstreepte niet alleen zijn rol als politicus, maar ook als een intellectuele kracht die bereid is om de status quo uit te dagen en op te komen voor wat hij gelooft. Zijn vastberadenheid om Nederlandse belangen te verdedigen in het complexe geopolitieke landschap verdient erkenning en zal ongetwijfeld een blijvende indruk achterlaten in de politieke arena.■ | Clip: Thierry Baudet's betoog over Oekraïne: Een pleidooi voor vrede en historisch inzicht. (ENG subs) | | Thierry Baudet verdedigt Nederlandse belangen in Tweede Kamerdebat over Oekraïne (Clip 2)| === English === Thierry Baudet's argument on Ukraine: A plea for peace and historical insight. Thierry Baudet sheds light on Ukraine's escalation in parliament: a necessary call for peace and historical insight. On 13 March, during a crucial debate in the House of Representatives in the Netherlands, Thierry Baudet of Forum for Democracy drew attention to a burning issue that divides Europe and holds the world in its grip: the escalating conflict in Ukraine. With keen historical insight and a passion for peace, Baudet refuted the false narrative surrounding Ukraine from start to finish, his words laced with knowledge from his degree in History. In an argument imbued with urgency and depth, Baudet asked the pressing question: "How could the conflict in Ukraine have escalated so enormously?" He took the parliament on a journey through history, outlining the complex situation from its inception to the present and outlining a clear path to peace. "Mr President, today we are discussing the state of the war in Europe, a crucial debate in which we can hopefully zoom out together and ask ourselves what we are actually doing," Baudet began his speech. He emphasized the urgency of the situation and its incredible dangerousness, warning of the creeping danger of a possible nuclear war and the suffocating impact of economic sanctions. With a keen eye for the facts and a critical eye for the prevailing rhetoric, Baudet refuted the narrative told in the West as being the truth. He exposed it as pure NATO propaganda, echoed by mainstream media and security experts. Baudet revealed that the origins of the conflict could be traced back well before February 2014, when the United States and the European Union colluded to overthrow Ukraine's then-president, Viktor Yanukovych. He pointed to NATO's role in provoking Russia by allowing Ukraine to join the military alliance, a move that amounted to pure provocation from a Russian perspective. With a wink to history and a slight smile on his face, Thierry Baudet responded to a comment by Mirjam Hannah Bikker of the ChristenUnie. She referred to a distant past and a former member of parliament of the CPN during a defence budget debate. Baudet reflected on this remark and then brought up a quote from Gerrit Willem Kastein, emphasizing the folly of war and the inevitable decline it entails. "The war is unwinnable for the West," Baudet argued. "It's madness what we're doing." With his penetrating argument and in-depth insights, Thierry Baudet drew attention to the urgent need for peace and the importance of an honest, historically grounded analysis of the situation in Ukraine. As a voice for peace and rationality in parliament, he delivered a message of hope amid the chaos and divisions plaguing Europe.■ Thierry Baudet defends Dutch interests in House of Representatives debate on Ukraine. On 13 March, Thierry Baudet, chairman of the Forum for Democracy (FVD), took part in a hotly contested debate in the House of Representatives on the situation in Ukraine. Baudet's performance was characterized by sharp questions and thoughtful remarks, challenging Prime Minister Rutte and other parliamentarians. One of the notable moments of the debate was when Baudet confronted Prime Minister Rutte with the view that the war in Ukraine would be "winnable" for Ukraine or NATO. He questioned how realistic it was to assume that Russia would be completely expelled from Ukrainian territory, including Crimea. Baudet emphasized: "What is it, that Russia is completely expelled from the former Ukrainian territory?" Rutte responded by stating that the decisions about holding talks with Moscow ultimately lie with the Ukrainian government. He referred to peace proposals made by President Zelensky and emphasized that the Netherlands supports Ukraine in their pursuit of stability and peace. Baudet did not allow himself to be fobbed off and then brought up the alleged interference of foreign powers in Ukraine, in particular the role of the United States. He was referring to leaked phone calls and the influence of U.S. politicians, such as former Vice President Joe Biden, on Ukrainian policy. Baudet raised critical questions about Ukraine's sovereignty, while defending Dutch interests with determination. Rutte responded to Baudet's accusations by dismissing them as "conspiracy theories" and stressed the importance of fighting corruption in Ukraine. He underlined that the Netherlands has always been critical of Ukraine's accession to the EU and that support for Ukraine is aimed at promoting stability and peace in the region. Despite Prime Minister Rutte's evasive responses, Baudet stuck to his positions and emphasized the need for transparency and fairness in international relations. He pointed to the sensitive geopolitical situation in Eastern Europe and the possible repercussions for Dutch security interests. The debate revealed not only the divisions within Dutch politics over the handling of the Ukrainian crisis, but also Baudet's determination to continue to ask critical questions and defend Dutch interests. His performance illustrated his role as a political outsider who is willing to break taboos and fight for what he believes. Baudet's participation in the debate underscored not only his role as a politician, but also as an intellectual force willing to challenge the status quo and stand up for what he believes. His determination to defend Dutch interests in the complex geopolitical landscape deserves recognition and will undoubtedly leave a lasting impression in the political arena.■

for English scroll down https://vrijheidsberoving.nl/het-is-nodig-om-radicaal-te-zijn/ Gideon van Meijeren's betoog in het parlement gisteren was een krachtige herinnering aan de noodzaak van radicale stemmen voor onze fundamentele vrijheden. Zijn vastberadenheid en scherpe analyse verdienen het om gehoord en omarmd te worden. Gideon van Meijeren nam op 13 maart '24 als laatste spreker van de dag het podium in het Nederlandse parlement. Voorafgaand aan zijn betoog hadden al negen andere sprekers het woord gevoerd, maar het was Van Meijeren die de aandacht trok met zijn krachtige pleidooi voor radicale veranderingen in het politieke landschap. Onder leiding van Judith Tielen van de PVDA/GL werd tijdens het debat de diepgaande kwestie belicht omtrent de gevolgen van wetgeving rondom de persoonsgerichte aanpak van radicalisering en terroristische activiteiten. Het wetsvoorstel dat ter discussie stond, belichtte de complexe relatie tussen radicalisering, privacy en de rol van de overheid. Van Meijeren sprak onverbloemd over de risico's van een te brede definitie van radicalisering, die legitiem politiek activisme zou kunnen criminaliseren. Zijn betoog, doordrenkt van historische parallellen en scherpe analyse, wees op het cruciale belang van het beschermen van de rechten van onschuldige burgers tegen ongerechtvaardigde inbreuken van de staat. "In een tijd waarin onze rechten steeds verder onder druk staan, is het essentieel dat we onze stem laten horen," verklaarde Van Meijeren. "Radicale veranderingen zijn noodzakelijk om een rechtvaardiger samenleving tot stand te brengen." Van Meijerens betoog benadrukte het historisch belang van radicale acties in het streven naar rechtvaardigheid. Van Meijeren wijst op de cruciale rol die radicalen hebben gespeeld bij het bewerkstelligen van fundamentele systeemveranderingen, zoals de afschaffing van de slavernij, de scheiding van kerk en staat, en het verkrijgen van stemrecht voor vrouwen. Deze voorbeelden tonen aan dat radicale ideeën, hoewel ze vaak met weerstand en kritiek worden ontvangen, uiteindelijk worden omarmd en geïntegreerd in de maatschappij. Van Meijeren benadrukt dat de gevestigde orde vaak radicalisering wil onderdrukken om haar eigen machtspositie te behouden, maar dat dit niet noodzakelijk in lijn is met het algemeen belang. Met dit historisch perspectief als achtergrond, bekritiseert Van Meijeren het wetsvoorstel, dat een bredere definitie van radicalisering hanteert dan die van de woordenboekdefinitie. Hij waarschuwt voor de implicaties van deze ruimere definitie, die het mogelijk maakt om individuen als radicalen te bestempelen zonder concrete aanwijzingen van criminele intenties. Dit gebrek aan helderheid kan leiden tot willekeurige surveillance en inmenging in het privéleven van burgers, zonder passende waarborgen en procedures ter bescherming van hun rechten. Van Meijeren betoogt dat het essentieel is om het algemeen belang te dienen door kritisch te kijken naar wetgeving die de individuele vrijheden van burgers kan aantasten. Hij waarschuwde voor de mogelijkheid van willekeurige surveillance en inmenging in het privéleven van burgers, zonder enige concrete aanwijzing van criminele intenties. Zijn betoog pleitte voor strikte waarborgen en transparante procedures om de rechten van alle Nederlanders te beschermen. Van Meijeren's toewijding aan het waarborgen van de privacy en grondrechten van de burgers was duidelijk zichtbaar in zijn oproep tot voorzichtigheid bij het omgaan met deze kwestie. Het optreden van Gideon van Meijeren werd gekenmerkt door zijn scherpe analyse, vastberadenheid en heldere visie op een rechtvaardige samenleving. Hij herinnerde de Kamer eraan dat radicaal zijn niet inherent verkeerd is; het is de kracht die nodig is om verandering te bewerkstelligen in een wereld die vastzit in oude structuren. Hoewel minister Dilan Yeşilgöz-Zegerius de vragen van Gideon van Meijeren voorlopig onbeantwoord heeft gelaten, is toegezegd door de voorzitter dat deze op een later moment zullen worden behandeld. Desondanks diende het betoog van Van Meijeren als een krachtige wekker voor eenieder die onze vrijheden hoog in het vaandel draagt. In een tijd waarin radicale veranderingen noodzakelijk zijn, vertegenwoordigt Gideon van Meijeren de stem die onze samenleving nodig heeft. Zijn betoog verdient niet alleen een artikel op vrijheidsberoving.nl, maar ook een ereplaats in de geschiedenis van het Nederlandse parlementaire debat. ==== Englisch ==== It is necessary to be radical. Gideon van Meijeren's speech in parliament yesterday served as a powerful reminder of the need for radical voices in defense of our fundamental freedoms. His determination and sharp analysis deserve to be heard and embraced. On March 13th, '24, Gideon van Meijeren took the stage in the Dutch parliament as the final speaker of the day. Prior to his speech, nine other speakers had already addressed the chamber, but it was Van Meijeren who captured attention with his compelling plea for radical changes in the political landscape. Under the guidance of Judith Tielen of the PVDA/GL, the debate highlighted the profound issues surrounding legislation on the targeted approach to radicalization and terrorist activities. The bill under discussion shed light on the complex relationship between radicalization, privacy, and the role of government. Van Meijeren spoke candidly about the risks of a broad definition of radicalization, which could criminalize legitimate political activism. His argument, infused with historical parallels and sharp analysis, underscored the crucial importance of protecting the rights of innocent citizens from unjustified encroachments by the state. "In a time when our rights are increasingly under pressure, it is essential that we make our voices heard," declared Van Meijeren. "Radical changes are necessary to create a more just society." Van Meijeren's speech emphasized the historical significance of radical actions in the pursuit of justice. He pointed out the pivotal role radicals have played in effecting fundamental systemic changes, such as the abolition of slavery, the separation of church and state, and the attainment of women's suffrage. These examples demonstrate that radical ideas, though often met with resistance and criticism, are ultimately embraced and integrated into society. Van Meijeren stressed that the established order often seeks to suppress radicalism to maintain its own power position, but this is not necessarily in line with the common good. With this historical perspective in mind, Van Meijeren criticized the bill, which adopts a broader definition of radicalization than that found in the dictionary. He warned of the implications of this broader definition, which could label individuals as radicals without concrete evidence of criminal intent. This lack of clarity could lead to arbitrary surveillance and intrusion into the private lives of citizens, without adequate safeguards and procedures to protect their rights. Van Meijeren argues that it is essential to serve the common good by critically examining legislation that may infringe on the individual freedoms of citizens. He cautioned against the possibility of arbitrary surveillance and intrusion into the private lives of citizens without any concrete evidence of criminal intent. His argument advocated for strict safeguards and transparent procedures to protect the rights of all Dutch citizens. Van Meijeren's dedication to safeguarding the privacy and fundamental rights of citizens was evident in his call for caution in dealing with this issue. Gideon van Meijeren's performance was characterized by his sharp analysis, determination, and clear vision of a just society. He reminded the Chamber that being radical is not inherently wrong; it is the force necessary to effect change in a world entrenched in old structures. Although Minister Dilan Yeşilgöz-Zegerius has temporarily left Gideon van Meijeren's questions unanswered, the chairperson has assured that they will be addressed at a later date. Nonetheless, Van Meijeren's speech served as a powerful alarm for anyone who holds our freedoms in high regard. In a time when radical changes are necessary, Gideon van Meijeren represents the voice our society needs. His argument deserves not only an article on vrijheidsberoving.nl but also a prominent place in the history of Dutch parliamentary debate.

for English text scroll down. https://vrijheidsberoving.nl/jordan-peterson-waarschuwt-het-congres-voor-een-groeiende-bedreiging-voor-individuele-vrijheid-en-autonomie/ De gerenommeerde psycholoog Jordan Peterson waarschuwt het Congres voor de toenemende bedreiging van individuele vrijheid en autonomie door collusie tussen overheid en bedrijfsleven. Naarmate het toezicht ongecontroleerd groeit, neemt ook het risico voor onze vrijheid toe. De waarschuwing van Jordan Peterson weergalmde door de zalen van het Congres toen hij de ernstige dreiging benadrukte die uitgaat van de escalerende collusie tussen regeringen en bedrijven. Sprekend voor een speciaal panel van het Huis van Afgevaardigden over de "bewapening" van de overheid, herhaalde Peterson dat het gevaar van dit toenemende vermogen om samen te spannen de vrijheid van iedereen in gelijke mate bedreigt. De bekende psycholoog en auteur Jordan Peterson leverde een overtuigende getuigenis voor het Congres, waarin hij de alarmerende samenspanning tussen regeringen en bedrijven benadrukte bij het beperken van individuele vrijheid en autonomie. De video van zijn getuigenis, gepost door The Daily Signal, heeft veel aandacht gekregen en heeft geleid tot cruciale discussies over de implicaties van ongecontroleerde bewaking en controle. Peterson begon met het uiten van zijn dankbaarheid voor de gelegenheid om het Congres toe te spreken, waarbij hij de eer benadrukte die hem was geschonken. Zijn focus ging echter weg van specifieke gebeurtenissen zoals 6 januari, maar wierp in plaats daarvan licht op de bredere kwestie van overheidsoverschrijding en technologisch toezicht. Door parallellen te trekken met het uitgebreide bewakingssysteem in China, schetste Peterson een huiveringwekkend beeld van een samenleving die voortdurend in de gaten wordt gehouden. Met meer dan 700 miljoen CCTV-camera's beschikt het Chinese staatsapparaat, vaak "Skynet" genoemd, over ongekende mogelijkheden om elke beweging van zijn burgers te volgen. Dit systeem, geïntegreerd met het beruchte sociale kredietsysteem, stelt autoriteiten in staat om volledige controle uit te oefenen over individuen en de toegang tot essentiële diensten te dicteren op basis van hun naleving van overheidsmandaten. Peterson onderstreepte de relevantie van deze kwestie voor de westerse wereld en waarschuwde voor het nemen van soortgelijke bewakingsmaatregelen. Hij waarschuwde voor de verraderlijke aantrekkingskracht van gemak en veiligheid, die de weg zou kunnen vrijmaken voor een dystopische toekomst waarin privacy en vrijheid worden opgeofferd op het altaar van technologische vooruitgang. De psycholoog benadrukte de alarmerende trend van gedragsmanipulatie die wordt gefaciliteerd door zowel bedrijven als overheden. Door middel van geavanceerde algoritmen en nudging-technieken worden de acties, gedachten en zelfs identiteiten van individuen nauwgezet gevolgd en uitgebuit voor winst of controle. De getuigenis van Peterson dient als een aangrijpende herinnering aan de gevaren van zelfgenoegzaamheid in het licht van het oprukkende autoritarisme. Hij drong er bij wetgevers op aan om acht te slaan op de lessen van de geschiedenis en de fundamentele principes van vrijheid en individuele soevereiniteit te beschermen. Toen Peterson zijn getuigenis afsloot, bleef de ernst van zijn woorden in de kamer hangen, wat aanzette tot nadenken over het precaire evenwicht tussen veiligheid en vrijheid in een steeds meer gedigitaliseerde wereld. In een tijdperk waarin surveillance geen grenzen kent, resoneert zijn boodschap als een oproep tot waakzaamheid tegen het oprukkende spook van totalitarisme. ==== English ==== Jordan Peterson warns congress of growing threat to individual freedom and autonomy. Renowned psychologist Jordan Peterson warns Congress of the rising threat to individual freedom and autonomy posed by government-corporate collusion. As surveillance grows unchecked, so does the risk to our liberty. Jordan Peterson's warning echoed through the halls of Congress as he emphasized the grave threat posed by the escalating collusion between governments and corporations. Speaking before a special House panel on government "weaponization," Peterson reiterated that the danger posed by this increasing ability to collude threatens everyone's freedom equally. Renowned psychologist and author Jordan Peterson delivered a compelling testimony before Congress, highlighting the alarming collusion between governments and corporations in restricting individual freedom and autonomy. The video of his testimony, posted by The Daily Signal, has garnered widespread attention, sparking crucial discussions on the implications of unchecked surveillance and control. Peterson began by expressing gratitude for the opportunity to address Congress, emphasizing the honor bestowed upon him. However, his focus steered away from specific events like January 6th, instead shedding light on the broader issue of government overreach and technological surveillance. Drawing parallels with the extensive surveillance system in China, Peterson painted a chilling picture of a society under constant watch. With over 700 million CCTV cameras, China's state apparatus, often dubbed "Skynet," boasts unprecedented capabilities in monitoring its citizens' every move. This system, integrated with the notorious social credit system, allows authorities to exercise full control over individuals, dictating access to essential services based on their compliance with government mandates. Peterson underscored the relevance of this issue to the Western world, cautioning against the adoption of similar surveillance measures. He warned against the insidious allure of convenience and security, which could pave the way for a dystopian future where privacy and freedom are sacrificed at the altar of technological advancement. The psychologist highlighted the alarming trend of behavioral manipulation facilitated by corporations and governments alike. Through sophisticated algorithms and nudging techniques, individuals' actions, thoughts, and even identities are meticulously tracked and exploited for profit or control. Peterson's testimony serves as a poignant reminder of the perils of complacency in the face of encroaching authoritarianism. He urged lawmakers to heed the lessons of history and safeguard the foundational principles of liberty and individual sovereignty. As Peterson concluded his testimony, the gravity of his words lingered in the chamber, prompting reflection on the precarious balance between security and freedom in an increasingly digitized world. In an era where surveillance knows no bounds, his message resonates as a call to vigilance against the encroaching specter of totalitarianism.

https://vrijheidsberoving.nl/nieuw-licht-op-stikstofbeleid-feiten-ontkrachten-fundament/ Stikstofbeleid onder vuur: fractievoorzitter Johan Dessing (FVD) legt bloot dat snelheidsbeperkingen en miljardeninvesteringen gebaseerd zijn op onjuiste aannames. Tijd voor een heroverweging! Een schokkende onthulling werpt een nieuw licht op het stikstofbeleid dat Nederland al geruime tijd in zijn greep houdt. Johan Dessing, fractievoorzitter van Forum voor Democratie in de Eerste Kamer, heeft met een gedetailleerd betoog de fundamenten onder dit beleid blootgelegd en aangetoond dat de twee belangrijkste aannames waarop het rust, volledig onjuist zijn. Aannames onder de loep: Is het echt zo slecht gesteld met onze natuur door stikstof? De eerste aanname die Dessing ter discussie stelt, is dat het slecht zou gaan met onze natuur. Hij wijst op officiële gegevens die aantonen dat ruim 80% van de Natura 2000-gebieden in ons land in goede tot uitstekende staat verkeert. Dit staat haaks op de gangbare overtuiging en werpt de vraag op of de veronderstelde achteruitgang van de natuur wel zo alarmerend is als vaak wordt beweerd. De tweede aanname betreft de rol van stikstof als hoofdoorzaak van de vermeende problemen in de natuur. Het beleid dat hieruit voortvloeit, heeft ingrijpende gevolgen voor talloze sectoren, zoals de landbouw. Maar Dessing toont aan dat deze aanname niet stevig staat. Hij benadrukt de drastische maatregelen die worden genomen, zoals snelheidsbeperkingen en het inkrimpen van veehouderijen, op basis van vermeende stikstofproblematiek. Miljarden verspild aan ineffectief beleid: Een onnodige transitie? De gevolgen van deze aannames zijn ingrijpend. Het kabinet trekt maar liefst 25 miljard euro uit, wat neerkomt op €400 per huishouden, om het landelijk gebied ingrijpend en onherkenbaar te veranderen. Dit alles onder het mom van een noodzakelijke transitie om de vermeende stikstofproblemen aan te pakken. Maar Dessing betoogt dat deze investeringen gebaseerd zijn op aannames die niet stroken met de realiteit, waardoor de effectiviteit ervan twijfelachtig is. Feiten boven aannames: Tijd voor een heroverweging Het betoog van Dessing benadrukt het belang van het stellen van kritische vragen en het baseren van beleid op feiten in plaats van aannames. Hij roept op tot een fundamentele heroverweging van het stikstofbeleid, waarbij de werkelijke staat van de natuur en de rol van stikstof nauwkeurig worden onderzocht. Als Nederland wil voorkomen dat het verstrikt raakt in ineffectieve maatregelen en miljarden verspilt aan een illusoire oplossing, is het tijd voor een beleid dat gebaseerd is op feiten en effectiviteit. Conclusie: Een roep om verandering De onthullingen van Johan Dessing werpen een nieuw perspectief op het stikstofdebat in Nederland. Zijn gedetailleerde analyse wijst op een kloof tussen de gangbare aannames en de feitelijke realiteit. Als Nederland wil streven naar een duurzaam en effectief beleid, is het cruciaal om deze kloof te dichten en te streven naar een beleid dat gebaseerd is op feiten en effectiviteit, in plaats van op veronderstellingen.

https://vrijheidsberoving.nl/senator-rand-paul-onthult-covid-doofpot-en-rol-van-fauci/ Het explosieve interview van senator Rand Paul onthult schokkende details over de oorsprong van COVID-19 en de rol van Dr. Fauci. Tijd om transparantie en verantwoording te eisen! In een baanbrekend en oogverblindend interview op The Highwire met Dell Bigtree, leverde senator Rand Paul een vernietigende aanklacht tegen de manier waarop de regering omging met de COVID-19-pandemie, waarbij hij licht wierp op een reeks verontrustende onthullingen die zijn begraven onder een sluier van geheimhouding. Bij elke onthulling pelde senator Paul de lagen van bedrog rond de oorsprong van het virus en de betrokkenheid van Dr. Anthony Fauci af, waardoor schokgolven door het reguliere verhaal werden gestuurd. Het interview van senator Paul legde de ongemakkelijke waarheid over COVID-19 bloot, daagde het verhaal uit dat door grote nieuwsuitzendingen in stand werd gehouden en legde de hypocrisie bloot van degenen die hem ooit belasterden. Hij benadrukte het onmiskenbare bewijs dat wijst op de mogelijke oorsprong van het virus in een laboratorium, gefinancierd door niemand minder dan Dr. Fauci zelf. Op basis van een schat aan wetenschappelijk onderzoek en getuigenissen van experts ontmantelde senator Paul het idee dat COVID-19 op natuurlijke wijze is ontstaan, wat cruciale vragen opriep over het plotselinge vermogen van het virus om mensen met ongekende efficiëntie te infecteren. De kern van de onthullingen van senator Paul was de controversiële kwestie van gain-of-function-onderzoek, een controversiële praktijk waarover binnen de wetenschappelijke gemeenschap al lang wordt gedebatteerd. Met nauwgezette aandacht voor detail traceerde hij de oorsprong van dit debat meer dan tien jaar terug en onthulde hij een verontrustend patroon van manipulatie en bedrog gepleegd door Dr. Fauci en zijn bondgenoten. Senator Paul benadrukte de huiveringwekkende opmerkingen van Dr. Fauci zelf, die ooit de potentiële risico's van gain-of-function-onderzoek beschouwde als acceptabele nevenschade bij het nastreven van kennis - een standpunt dat nu een grimmige herinnering is aan de catastrofale gevolgen van ongecontroleerde wetenschappelijke ambitie. Maar misschien wel de meest vernietigende onthulling van allemaal was de onthulling door senator Paul van de doofpotaffaire georkestreerd door Dr. Fauci en zijn cohorten. Met onweerlegbaar bewijs in de hand onthulde senator Paul hoe Dr. Fauci het publiek misleidde en onder ede loog over de ware aard van zijn betrokkenheid bij gain-of-function-onderzoek. Hij vestigde de aandacht op de medeplichtigheid van andere wetenschappers die, ondanks het feit dat ze persoonlijke twijfels koesterden over de natuurlijke oorsprong van het virus, bezweken onder druk en in overeenstemming waren met Dr. Fauci's verhaal van ontkenning en verduistering. Het interview van senator Paul diende als een wake-up call voor een natie die worstelt met de verstrekkende gevolgen van de pandemie. Met niet-aflatende vastberadenheid onderstreepte hij de dringende behoefte aan transparantie en verantwoordingsplicht in de overheid, en drong er bij burgers op aan antwoorden te eisen en hun leiders verantwoordelijk te houden voor hun daden. Terwijl het debat voortwoedt en de zoektocht naar de waarheid voortduurt, komt senator Rand Paul naar voren als een onverschrokken voorvechter van gerechtigheid en integriteit, niet bang om de confrontatie aan te gaan met de machthebbers die op zoek zijn naar de waarheid. Terwijl het stof neerdaalt op het explosieve interview van senator Paul, blijft de vraag: zullen Dr. Fauci en zijn bondgenoten verantwoordelijk worden gehouden voor hun daden, of zullen ze gerechtigheid blijven ontwijken? De tijd zal het leren. Maar één ding is zeker: de onvermoeibare inspanningen van senator Rand Paul om de waarheid aan het licht te brengen, hebben een vlam van hoop in de harten van miljoenen mensen doen oplaaien en een hernieuwde toewijding aan transparantie, verantwoording en gerechtigheid in deze onzekere tijden geïnspireerd. ==== English ==== Senator Rand Paul Exposes Government Cover-Up in Explosive Interview: Unveils Shocking Details of COVID-19 Origins and Fauci's Role. Senator Rand Paul's explosive interview exposes shocking details of COVID-19 origins and Dr. Fauci's role. Time to demand transparency and accountability! In a groundbreaking and eye-opening interview on The Highwire with Dell Bigtree, Senator Rand Paul delivered a scathing indictment of the government's handling of the COVID-19 pandemic, shedding light on a series of disturbing revelations that have been buried beneath a veil of secrecy. With each revelation, Senator Paul peeled back the layers of deception surrounding the origins of the virus and Dr. Anthony Fauci's involvement, sending shockwaves through the mainstream narrative. Senator Paul's interview laid bare the uncomfortable truth about COVID-19, challenging the narrative perpetuated by major news outlets and exposing the hypocrisy of those who once vilified him. He highlighted the undeniable evidence pointing to the virus's potential origins in a laboratory, funded by none other than Dr. Fauci himself. Drawing from a wealth of scientific research and expert testimonies, Senator Paul dismantled the notion that COVID-19 emerged naturally, raising crucial questions about the virus's sudden ability to infect humans with unprecedented efficiency. At the heart of Senator Paul's revelations was the contentious issue of gain-of-function research, a controversial practice that has long been debated within the scientific community. With meticulous attention to detail, he traced the origins of this debate back over a decade, revealing a disturbing pattern of manipulation and deceit perpetrated by Dr. Fauci and his allies. Senator Paul highlighted the chilling remarks made by Dr. Fauci himself, who once deemed the potential risks of gain-of-function research as acceptable collateral damage in the pursuit of knowledge—a stance that now stands as a stark reminder of the catastrophic consequences of unchecked scientific ambition. But perhaps the most damning revelation of all was Senator Paul's expose of the cover-up orchestrated by Dr. Fauci and his cohorts. With irrefutable evidence in hand, Senator Paul revealed how Dr. Fauci misled the public and lied under oath about the true nature of his involvement in gain-of-function research. He called attention to the complicity of other scientists who, despite harboring private doubts about the virus's natural origins, succumbed to pressure and fell in line with Dr. Fauci's narrative of denial and obfuscation. Senator Paul's interview served as a wake-up call to a nation grappling with the far-reaching consequences of the pandemic. With unwavering resolve, he underscored the urgent need for transparency and accountability in government, urging citizens to demand answers and hold their leaders accountable for their actions. As the debate rages on and the search for truth continues, Senator Rand Paul emerges as a fearless champion of justice and integrity, unafraid to confront the powers that be in pursuit of the truth. As the dust settles on Senator Paul's explosive interview, the question remains: Will Dr. Fauci and his allies be held accountable for their actions, or will they continue to evade justice? Only time will tell. But one thing is certain: Senator Rand Paul's tireless efforts to uncover the truth have reignited a flame of hope in the hearts of millions, inspiring a renewed commitment to transparency, accountability, and justice in these uncertain times.

https://vrijheidsberoving.nl/blackrock-s-wereldwijde-agenda-onthuld-een-whitney-webb-voorspelling/ Ik heb net Whitney Webb's oogverblindende analyse gezien van de wereldwijde agenda die zich ontvouwt. Van financiële elites tot technocratische controle, haar inzichten zijn een oproep tot actie voor waakzaamheid en door de gemeenschap aangestuurde oplossingen. In een wereld die op de rand van ongekend mondiaal bestuur balanceert, heeft onderzoeksjournalist en expert op het gebied van de Jeffrey Epstein-zaak, Whitney Webb, een grimmige waarschuwing afgegeven. Haar voorspellingen, gebaseerd op nauwgezet onderzoek, werpen licht op de ingewikkelde dynamiek van macht, financiën en toezicht, die onze collectieve toekomst vormgeven. Wie is Whitney Webb? De reputatie van Whitney Webb gaat haar voor. Als doorgewinterde schrijver en onderzoeker heeft ze zich diep verdiept in de troebele wateren van mondiale aangelegenheden en waarheden blootgelegd die in het volle zicht verborgen zijn. Haar werk strekt zich uit van het onderzoeken van de Jeffrey Epstein-zaak tot het ontleden van de agenda's van financiële elites. Met een scherp oog voor detail en een onverzettelijke toewijding aan de waarheid, is Webb een baken van helderheid geworden in een wereld die wordt vertroebeld door verduistering. De verschuiving van unipolair naar multipolair: BRICS-landen nemen het voortouw. In een recente aflevering van Unscripted Crypto schetste Webb een paradigmaverschuiving die gaande is in het wereldwijde bestuur. De overgang van een unipolaire wereld, gedomineerd door westerse mogendheden, naar een multipolaire toekomst, geleid door de BRICS-landen (Brazilië, Rusland, India, China, Zuid-Afrika), betekent een seismische geopolitieke evolutie. Webb waarschuwt echter voor een valse dichotomie die de bestaande westerse orde plaatst tegenover een zogenaamd meer inclusief multipolair model. Onthulling van de agenda: Sustainable Development Goals (SDG's) en financiële elites. De kern van deze transformatie wordt gevormd door de Sustainable Development Goals (SDG's), omarmd door zowel westerse financiële elites als opkomende machten. Webb ontmaskert de ware architecten achter deze doelen - figuren als Mark Carney, Mike Bloomberg en Larry Fink - wiens motieven veel verder reiken dan altruïsme. Met een achtergrond in financiën en een voorliefde voor winst, leiden deze individuen een duw in de richting van de financialisering van natuurlijke hulpbronnen, culminerend in een systeem waarin alles, inclusief de natuur zelf, een verhandelbaar goed wordt. De technocratische push: tokenisatie en bewaking. De analyse van Webb stopt niet bij financialisering. Ze duikt in de technocratische onderbouwing van deze nieuwe wereldorde, waar elk aspect van het leven, van land tot menselijke activiteit, wordt gesymboliseerd en bewaakt. Met digitale ID's en gecentraliseerde controlemechanismen wordt de visie van een utopische toekomst die door mondiale elites wordt aangeprezen, steeds Orwelliaanser - een wereld waarin privacy een overblijfsel uit het verleden is en autonomie een verre herinnering. Waakzaamheid en weerstand: gemeenschapsgerichte oplossingen bouwen. In het licht van deze dreigende realiteit roept Webb op tot waakzaamheid, kritische betrokkenheid en door de gemeenschap aangestuurde oplossingen. Ze benadrukt de zinloosheid van het wachten op politieke redders of het blind vertrouwen in reguliere verhalen. In plaats daarvan pleit ze voor basisbewegingen die individuen in staat stellen zich te verzetten tegen de aantasting van gecentraliseerde macht en veerkrachtige, duurzame systemen vanaf de grond op te bouwen. Conclusie: navigeren op de weg die voor ons ligt. Terwijl we door de complexiteit van onze evoluerende wereld navigeren, dienen de inzichten van Whitney Webb als leidraad. Haar waarschuwingen weerspiegelen een gevoel van urgentie en dringen er bij ons op aan om de status-quo uit te dagen en een pad te banen naar een toekomst die wordt bepaald door vrijheid, privacy en duurzaamheid. In een wereld waar elke beslissing ons collectieve lot bepaalt, is het absoluut noodzakelijk dat we gehoor geven aan de oproep van Webb - om vragen te stellen, weerstand te bieden en een betere toekomst op te bouwen, één gemeenschap tegelijk.

https://vrijheidsberoving.nl/belgische-politicus-sam-van-rooy-co2-en-stikstof-is-gewoon-bullshit/ In een wereld waar debatten over klimaatverandering en milieubeleid hoogtij vieren, steekt de Belgische politicus Sam van Rooy zijn nek uit met controversiële uitspraken. Van Rooy, een prominente Vlaams-nationalistische politicus, bekend om zijn samenwerking met de Nederlandse PVV-voorzitter Geert Wilders, staat erom bekend geen blad voor de mond te nemen. Recentelijk veroorzaakte hij opschudding met zijn uitlatingen over CO2 en stikstof, waarvan hij simpelweg zegt: "Bullshit." Geboren op 27 mei 1985 in Antwerpen, heeft Van Rooy een gevarieerde achtergrond. Na het behalen van zijn diploma industrieel ingenieur in de bouwkunde aan de Universiteit van Antwerpen, volgde hij een carrière als werfleider voordat hij zich waagde aan de politiek. Zijn pad leidde hem ook naar de wereld van het professionele wielrennen, voordat hij zijn roeping vond in de politieke arena. Hoewel Van Rooy voornamelijk bekend staat om zijn politieke betrokkenheid bij Vlaams Belang, heeft hij ook een geschiedenis van samenwerking met Geert Wilders van de Nederlandse PVV. Zijn tijd als beleidsmedewerker voor Wilders in 2011 eindigde echter abrupt na een omstreden internetfilmpje over vrouwen in boerka's. Sinds zijn politieke verschuiving naar Vlaams Belang heeft Van Rooy verschillende rollen bekleed, waaronder die van gemeenteraadslid van Antwerpen en fractieleider van Vlaams Belang in de Antwerpse gemeenteraad. Zijn politieke invloed werd verder bevestigd toen hij werd verkozen in het Vlaams Parlement bij de verkiezingen van 2019. Van Rooy is niet alleen een politicus, maar ook een auteur en publicist. Zijn werken draaien vaak om thema's als de islam en de Europese Unie, en hij heeft bijgedragen aan verschillende non-fictieboeken. Daarnaast is hij een veelgelezen opiniemaker op platforms zoals Doorbraak en een invloedrijke stem op Twitter, waar hij in 2019 werd gekroond tot de "meest gedeelde Vlaamse Twitteraar". Recentelijk kwam Van Rooy opnieuw onder de aandacht met zijn uitgesproken standpunt over CO2 en stikstof, dat wordt gedeelt via sociale media. In een videoclip op Twitter haalt hij fel uit naar wat hij noemt "stikstof hysterie" en "CO2 hysterie", waarbij hij beweert dat deze crises zijn gebaseerd op "onbetrouwbare computermodellen" die worden gemanipuleerd door groene lobbygroepen en politici. Tijdens zijn betoog verwees Van Rooy ook naar de Nederlandse experte Louise Fresco*, die hij citeerde om zijn standpunt te ondersteunen. Fresco's visie, volgens Van Rooy, wijst erop dat het stikstofprobleem voornamelijk door onszelf is veroorzaakt en dat de crisis gebaseerd is op onbetrouwbare wetenschap en manipulatie door politieke belangengroepen. Van Rooy stelt dat deze problemen al eerder zijn erkend door deskundigen zoals Fresco, die aantonen dat het huidige beleid gebaseerd is op drijfzand. "Deze crisis is eigenlijk slechts een crisis van de traditionele politiek die compleet failliet is," verklaarde Van Rooy. Hij hekelde de "hypocriete rood-groene partijen" en beschuldigde hen ervan Vlaanderen tot slaaf te maken van de Europese Unie, terwijl ze de belangen van de eigen landbouwers en voedselproductie verwaarlozen. In zijn opvallende afsluiting, kon men de samenwerking met Geert Wilders herkennen, verklaarde Van Rooy: 'Jullie zijn werkelijk allemaal knettergek geworden.' Met deze woorden lijkt Van Rooy niet alleen zijn afkeuring uit te spreken over het beleid van de groene lobbygroepen en politici, maar ook een echo te laten horen van de retoriek die vaak wordt gebruikt door zijn politieke medestander Wilders. Deze uitspraak duidt op een diep gewortelde frustratie met het politieke establishment en benadrukt de mate waarin Van Rooy zichzelf positioneert als een buitenstaander die strijdt tegen wat hij ziet als een verstikkende consensus in de traditionele politiek. Deze controversiële uitspraken van Sam van Rooy markeren opnieuw zijn positie als een scherpzinnige en onverschrokken stem in het Belgische politieke landschap, terwijl ze tegelijkertijd het debat over klimaatverandering en milieubeleid blijven aanwakkeren. *Louise O. Fresco was van 1 juli 2014 tot 1 juli 2022 hoogleraar aan de Wageningen University & Research. In mei 2010 werd zij lid van het internationale wetenschappelijke team van de InterAcademy Council dat op verzoek van de Verenigde Naties het IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change) heeft doorgelicht.

https://vrijheidsberoving.nl/artsen-winnen-eerste-rechtzaak-na-onterechte-boetes-door-gebruik-veilige-middelen-tegen-covid-19/ Overwinning voor kennis en praktijk! Rechtbank erkent de effectiviteit van hydroxychloroquine en ivermectine in de strijd tegen COVID-19 door onterechte boetes voor het voorschrijven ervan te vernietigen. Laten we alle mogelijke behandelingsopties blijven onderzoeken voor het welzijn van onze patiënten. Het Nederlandse gezondheidslandschap heeft een opmerkelijke wending genomen met de uitkomst van een baanbrekende rechtszaak. De rechter heeft geoordeeld in het voordeel van artsen die onterecht beboet werden voor het voorschrijven van veilige geneesmiddelen in de strijd tegen COVID-19. De zaak werpt een kritisch licht op het handelen van de inspectie en het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS), terwijl het de moed en vastberadenheid van deze artsen onderstreept. Het conflict begon toen een aantal artsen, waaronder namen zoals Dr. Rob Elens, Dr. Naomi Dongelmans, Dr. Jan Vingerhoets en anderen, boetes kregen opgelegd voor het voorschrijven van hydroxychloroquine en ivermectine, veilige medicijnen die al lang bestaan en voor andere doeleinden worden gebruikt. De boetes varieerden van 3000 tot 15112 euro, een schokkend totaal van meer dan 90.000 euro aan sancties. Deze actie van de inspectie voor gezondheidszorg en jeugd veroorzaakte onrust en verontwaardiging onder de medische gemeenschap. De artsen, verenigd in hun streven naar het bieden van de best mogelijke zorg aan hun patiënten, bleven echter vastbesloten om naar eer en geweten te handelen. Ze baseerden zich op wetenschappelijk onderzoek en ervaringen van collega's wereldwijd, waarbij ze benadrukten dat deze behandelingen effectief waren gebleken in het verminderen van ziekenhuisopnames en het redden van levens. Deze boodschap werd kracht bijgezet door uitspraken van verschillende artsen in een gezamenlijke verklaring. Ze spraken over hun toewijding aan de patiëntenzorg en de impact van de boetes op hun professionele en persoonlijke leven. De heer Rob Elens, een van de beklaagde artsen, verklaarde: "Tijdens de coronapandemie hebben wij voor vele mensen klaargestaan, dat deden we met de kennis van ervaren specialisten uit het buitenland. Hiermee hebben wij vele ziekenhuisopnames weten te voorkomen. Het was lastig en eigenlijk bizar om onder dreiging van boetes mensen te helpen." De aandacht van politici werd getrokken door artsen die alternatieve behandelmethoden voorschreven in plaats van mRNA-vaccins, wat resulteerde in genezing van patiënten. Attje Kuikens, lid van de Tweede Kamer voor de PvdA, uitte haar kritiek op het voorschrijven van deze medicijnen door BIG-geregistreerde zorgverleners en het collectief optreden van artsen. Ze merkte op: "Hoe kan het toch zo zijn dat zogenoemde BIG-geregistreerde zorgverleners zich hier schuldig aan maken? Medicijnen voorschrijven die niet geoorloofd zijn? Zich in een artsencollectief verenigen? Ik noem dat kwakzalvers, maar zij zijn wel medeverantwoordelijk voor het aanjagen van desinformatie." Dit leidde tot discussie over de rol van politici in medische kwesties en de kloof tussen beleidsmakers en medische professionals. De rechtszaak, die zich richtte op de rechtmatigheid van de boetes, resulteerde in een historische beslissing. Op 14 februari 2024 vernietigde de meervoudige kamer van de rechtbank Zeeland-West-Brabant een van de boetes, waarbij geconcludeerd werd dat deze in strijd was met het recht. Dit betekende een overwinning voor de arts in kwestie en een belangrijke stap in de erkenning van het recht van artsen om naar eigen inzicht veilige behandelingen voor te schrijven. Deze uitspraak markeert niet alleen een triomf voor de betrokken artsen, maar ook een moment van reflectie voor de bredere medische gemeenschap en beleidsmakers. Het roept op tot een heroverweging van de benadering van de gezondheidsautoriteiten ten aanzien van COVID-19-behandelingen en benadrukt het belang van open dialoog en samenwerking tussen artsen, beleidsmakers en regelgevende instanties in tijden van crisis. Terwijl het juridische gevecht voortduurt, blijven deze artsen vastberaden om hun patiënten te blijven behandelen met de best beschikbare middelen, in lijn met hun ethische verantwoordelijkheid en de eed van Hippocrates die zij hebben afgelegd. Hun vastberadenheid om stand te houden voor waarheid en gerechtigheid belooft een positieve verschuiving in het Nederlandse medische landschap, waarin de gezondheid en het welzijn van de patiënten altijd voorop staan.

https://vrijheidsberoving.nl/ivor-cummins-legt-geopolitieke-geschiedenis-en-totalitarisme-bloot-in-virale-video/ Ivor Cummins ontrafelt het verwarde web van de geopolitieke geschiedenis en legt de opkomst van totalitarisme bloot in een virale video. Van fascisme tot publiek-private samenwerking, hij laat geen middel onbeproefd. Een must-watch voor wie op zoek is naar duidelijkheid in de wereld van vandaag In een recente video die op het sociale mediaplatform 'X' werd gedeeld, heeft Ivor Cummins, bekend als @FatEmperor, aanzienlijke controverse aangewakkerd en een wijdverbreide discussie aangewakkerd met zijn uitgebreide analyse van de geopolitieke geschiedenis en de opkomst van totalitarisme. Cummins, een prominente figuur in de gezondheids- en welzijnsgemeenschap, duikt in het ingewikkelde web van machtsstructuren van bedrijven en overheden en werpt licht op wat hij ziet als de manipulatie van mondiale aangelegenheden door elite-entiteiten. De video, die veel aandacht heeft gekregen, begint met Cummins die het concept van fascisme en communisme toelicht, waarbij hij beweert dat het geen tegengestelde ideologieën zijn, maar eerder rivaliserende bendes die strijden om controle op basis van collectivistische principes. Hij ontleedt de wortels van het fascisme en schrijft het toe aan de fusie van de macht van het bedrijfsleven en de overheid, in navolging van sentimenten van historische figuren als Mussolini en Malini. Door middel van beknopt maar scherp commentaar navigeert Cummins door decennia van geschiedenis, waarbij hij belangrijke gebeurtenissen en organisaties met elkaar verbindt om de consolidatie van de macht door een select aantal te illustreren. Een van de aandachtspunten van het discours van Cummins is de rol van invloedrijke families en organisaties bij het vormgeven van mondiaal bestuur. Hij benadrukt het Rockefeller Brothers Fund en zijn cruciale rol bij het orkestreren van het 'Prospect for America', een blauwdruk voor een nieuwe wereldorde. Cummins traceert de machtslijn van de Rockefeller-dynastie naar instellingen zoals de Council on Foreign Relations en het World Economic Forum, met de nadruk op hun collectieve streven naar een globalistische agenda. Cummins legt verder het verband bloot tussen grote financiën, multinationale ondernemingen en overheidsinstanties, en suggereert dat ze samenwerken om een totalitair regime te vestigen onder het mom van duurzaamheid en crisisbeheersing. Hij neemt initiatieven als Agenda 21 en de Sustainable Development Goals van de VN onder de loep en stelt ze voor als controle-instrumenten in plaats van echte inspanningen voor maatschappelijke verbetering. Bovendien neemt Cummins het fenomeen van publiek-private partnerschappen onder de loep en waarschuwt hij voor hun potentieel om democratische waarden en individuele vrijheden uit te hollen. Hij trekt parallellen tussen de huidige trends in het bestuur en historische precedenten en waarschuwt voor zelfgenoegzaamheid in het licht van het oprukkende totalitarisme. In zijn slotopmerkingen smeekt Cummins kijkers om de onderliggende mechanismen van controle te erkennen en zich te verzetten tegen verhalen die dienen om de bevolking te onderwerpen. Hij dringt aan op steun voor onafhankelijke stemmen en kritisch denken bij het navigeren door de complexiteit van de moderne geopolitiek. De video van Cummins heeft online tot een stevig debat geleid, waarbij aanhangers zijn opheldering van complexe kwesties prezen en tegenstanders de waarheidsgetrouwheid van zijn beweringen in twijfel trekken. Ongeacht iemands standpunt, het is duidelijk dat de boodschap van Cummins weerklank heeft gevonden bij een aanzienlijk publiek, waardoor discussies over machtsdynamiek en maatschappelijk bestuur opnieuw zijn aangewakkerd. Terwijl de wereld worstelt met talloze uitdagingen, dient Cummins' hartstochtelijke pleidooi voor transparantie en verantwoording als een strijdkreet voor degenen die individuele vrijheden willen beschermen in een steeds onzekerder wordende wereld.

https://vrijheidsberoving.nl/ngo-s-onder-de-microscoop-de-schaduw-van-overheidsinvloed/ In de schijnwerpers van de publieke opinie staan non-gouvernementele organisaties (NGO's) als baken van goedheid en ethisch handelen. Hun missies om armoede uit te bannen, de natuur te beschermen en biodiversiteit te bevorderen, worden beschouwd als nobele daden die de wereld een betere plek maken. Het zijn de schijnbaar onaantastbare bastions van altruïsme en vooruitgang in een steeds veranderende wereld. Maar achter deze glanzende façade schuilen complexe relaties en schaduwrijke praktijken die zelden het daglicht zien. Marcel Crok, een kritische denker die de status quo durft te bevragen, werpt een kritische blik op de relatie tussen door de overheid gesponsorde NGO's en de invloed die ze uitoefenen op het maatschappelijk discours. "In de ogen van het publiek hebben NGO's een onmiskenbaar aaibaar imago," betoogt Crok, "en dat leidt tot een verontrustende bias in de manier waarop we hen zien." Terwijl de olie-industrie wordt afgeschilderd als de ultieme boosdoener, worden NGO's zoals Greenpeace en het Wereld Natuur Fonds bij voorbaat als de 'goeden' beschouwd. Deze perceptie vertekent het maatschappelijk debat en beïnvloedt de manier waarop de media hun activiteiten rapporteren. Maar hoe onafhankelijk zijn deze NGO's werkelijk? Crok onthult een intrigerende dynamiek van financiële relaties tussen overheden en deze organisaties. Hoewel sommige NGO's beweren geen directe financiering van de overheid te accepteren, ontvangen ze indirecte steun via ingewikkelde kanalen zoals het Climate Action Network Europe, dat op zijn beurt wordt gefinancierd door de Europese Commissie. "Dit creëert een schijnbaar onaantastbaar leger van NGO's die allemaal met rapporten en campagnes komen die pleiten voor verandering," merkt Crok op. "Maar in werkelijkheid komt de agenda vaak top-down van een select aantal grote financiers, die hun stempel drukken op het maatschappelijk discours via deze organisaties." Het probleem van overheidsfinanciering van NGO's gaat echter verder dan alleen de financiële aspecten. Het ondermijnt ook de veronderstelde onafhankelijkheid van deze organisaties en roept serieuze vragen op over hun ware motieven en belangen. "De Nederlandse regering en de Europese Commissie dragen jaarlijks miljarden bij aan NGO's," benadrukt Crok, "en dit schept een zorgwekkende situatie van belangenverstrengeling en afhankelijkheid." Een schrijnend voorbeeld van deze dynamiek is de zaak rond klimaatrechtvaardigheid, waarin milieudefensie ING aanklaagt. "Milieudefensie ontvangt aanzienlijke financiële steun van de staat, plus aanzienlijke bedragen van externe bronnen zoals de Postcode Loterij," onthult Crok. "Dit werpt ernstige twijfels op over de integriteit en onafhankelijkheid van deze organisaties." Het is duidelijk dat de invloed van door de overheid gesponsorde NGO's diep geworteld is in onze samenleving. Terwijl ze zich presenteren als de stem van het volk, is het cruciaal om kritisch te blijven over hun financieringsbronnen en hun ware agenda's. De tijd is gekomen om het licht te laten schijnen op de schaduwrijke praktijken die de kern vormen van deze ogenschijnlijk nobele instellingen.

https://vrijheidsberoving.nl/joost-kleins-nummer-europapa-bewerkt-met-ai-en-stem-van-geert-wilders/ Frans Timmermans, je Europese dromen zijn een lachertje! Jouw plaats is elders, niet in mijn solonummers. Laat de politieke beats aan de echte leiders over. Een opmerkelijke ontwikkeling heeft plaatsgevonden in de Nederlandse muziekscene, waarbij het nummer "Europapa" van Joost Klein een politieke transformatie heeft ondergaan dankzij de kunstmatige intelligentie (AI) en de stem van Geert Wilders. Het originele nummer van Joost Klein, bekend als een veelzijdig artiest binnen de Nederlandse muziekwereld, heeft een geheel nieuwe dimensie gekregen door de creatieve bewerking van Niels Groffen, die gebruik heeft gemaakt van AI-technologie om de stem van de politicus Geert Wilders toe te voegen. In deze nieuwe versie van "Europapa" laat Wilders zijn politieke standpunten horen, met een focus op zijn afkeer van Europa en immigratie, terwijl hij tegelijkertijd een diss uitdeelt aan Frans Timmermans, voormalig vicevoorzitter van de Europese Commissie. Hoewel de release van deze bewerkte track ongetwijfeld controverse zal oproepen, heeft het de aandacht getrokken van zowel muziekliefhebbers als politieke waarnemers. Sommigen prijzen de creatieve expressie en de innovatieve toepassing van technologie, terwijl anderen de politieke boodschap en het gebruik van een bekende stem als ongepast beschouwen. Deze ontwikkeling werpt ook een interessant licht op de grenzen tussen kunst, technologie en politiek, en roept vragen op over de rol van AI in het creatieve proces en de impact ervan op maatschappelijke discussies. Ondanks de verdeelde reacties zal deze remix van "Europapa" ongetwijfeld een blijvende indruk achterlaten, niet alleen in de muziekwereld, maar ook in het politieke landschap van Nederland.

https://vrijheidsberoving.nl/gideon-van-meijeren-pleit-voor-diplomatie-te-midden-van-oekraine-rusland-conflict/ Het recente interview met Left Laser onthulde de verdeeldheid binnen de Nederlandse politiek over de rol van Nederland in het Oekraïens-Russische conflict. Terwijl verschillende standpunten werden belicht, blijft de stem van redelijkheid en voorzichtigheid, vertegenwoordigd door Gideon van Meijeren, resoneren in het discours. Het benadrukt het belang van zorgvuldige afwegingen en diplomatie in een tijd van toenemende internationale spanningen. In een recent interview met Left Laser, werd Gideon van Meijeren, parlementslid voor Forum voor Democratie (FVD), gepresenteerd als een stem van redelijkheid te midden van het escalerende conflict tussen Oekraïne en Rusland. Terwijl verschillende standpunten werden belicht, legde Van Meijeren de nadruk op het belang van diplomatie boven militaire escalatie in een tijd van toenemende internationale spanningen. Het interview ving aan met een vraag over het potentiële gebruik van Nederlandse F-16's door Oekraïne om Rusland aan te vallen. Premier Mark Rutte, die eveneens werd geïnterviewd, ontweek de vraag en prees de interviewer voor zijn microfoon. Van Meijeren bekritiseerde Rutte voor het voeden van oorlogsretoriek. De discussie kreeg een scherpe wending toen de interviewer ook Bart van Kent van de SP, Kata Piri van de PvdA/GroenLinks, en Mark Rutte van de VVD ondervroeg, die allen pleitten voor meer militaire steun aan Oekraïne. In dit debat benadrukte Van Meijeren echter dat escalatie vermeden moet worden en dat het leveren van wapens niet automatisch impliceert dat Nederlandse F-16's voor agressieve doeleinden worden ingezet. Het interview met Left Laser legde de verdeeldheid bloot binnen de Nederlandse politiek over de kwestie van militaire steun aan Oekraïne en de mogelijke inzet van Nederlandse F-16's. Terwijl sommige politici pleiten voor meer assertiviteit, blijft Van Meijeren erop hameren dat de focus moet liggen op diplomatie en het vermijden van escalatie in een al gespannen situatie. Dit interview diende als een cruciale momentopname van het politieke debat rondom de rol van Nederland in het Oekraïens-Russische conflict. De stem van redelijkheid en voorzichtigheid, vertegenwoordigd door Gideon van Meijeren, benadrukte het belang van zorgvuldige afwegingen en diplomatie in een tijd van toenemende internationale spanningen.

https://vrijheidsberoving.nl/de-kritische-stem-van-jan-b-hommel-premier-rutte-als-high-functioning-psychopath/ De Kritische Stem van Jan B. Hommel weerkaatst als een baken van waarheid in een zee van verdeeldheid. Premier Rutte als 'High-Functioning Psychopath': een ongemakkelijke waarheid die niet genegeerd kan worden. Laten we luisteren, leren en kritisch denken. In een tijd waarin de maatschappij verdeeld is en de rook van de coronapsychose langzaam optrekt, blijft één stem onverschrokken kritiek leveren op de machthebbers. Jan B. Hommel, voorheen bekend als Jan Bonte, een voormalig interim neuroloog die zijn positie verloor vanwege zijn onconventionele standpunten over de coronamaatregelen, blijft nu zijn kritische noten kraken als schrijver en spreker. Recentelijk heeft Hommel zijn stem laten horen via sociale media, waar hij Premier Mark Rutte beschuldigde van het zijn van een klassieke 'high-functioning psychopath'. Deze beschuldiging is niet uit de lucht gegrepen, maar komt voort uit Hommel's jarenlange observatie van Rutte's gedrag en handelingen. Hommel's argumenten tegen Rutte's psychopathische karakter zijn gebaseerd op zijn diepgaande analyse van Rutte's machtsuitoefening, vooral tijdens de demissionaire status van de Premier. Volgens Hommel gebruikt Rutte deze periode om zijn grip op Nederland te versterken en zijn eigen machtspositie te consolideren, zonder gehinderd te worden door politieke beperkingen. De kern van Hommel's betoog is dat psychopaten zoals Rutte hun ware aard uiteindelijk laten zien wanneer ze onbelemmerd worden in hun streven naar macht. Hij beweert dat Rutte's handelingen tijdens zijn demissionaire status dit patroon bevestigen en dat de Premier vastberaden is om zijn greep op de Nederlandse politiek te behouden en te versterken. Hommel waarschuwt dat Rutte's gedrag niet alleen voorspelbaar is, maar ook gevaarlijk voor de democratische principes van Nederland. Hij roept op tot waakzaamheid en kritisch denken vanuit het publiek om de excessen van machtsmisbruik te voorkomen. Terwijl Hommel zijn kritiek voortzet, blijft hij hopen dat zijn woorden voor het nageslacht bewaard zullen blijven, zelfs als zijn eigen stem wordt onderdrukt door de heersende machten. Zijn vastberadenheid om de waarheid te spreken, zelfs in het licht van tegenstand, getuigt van zijn diepe toewijding aan de principes van rechtvaardigheid en transparantie in de samenleving. Als we uit deze turbulente tijd willen leren, dan moeten we luisteren naar kritische stemmen zoals die van Jan B. Hommel, die ons uitdagen om verder te kijken dan de oppervlakte en de waarheid te zoeken, zelfs als die moeilijk te verkrijgen is.

https://vrijheidsberoving.nl/getuige-viviane-fischer-ondervraagd-in-zaak-dr-reiner-fuellmich-voor-gerechtshof-in-gottingen/ De vijfde zittingsdag voor het gerechtshof in Göttingen in de zaak van Dr. Reiner Fülmich zag vandaag de ondervraging van Viviane Fischer als getuige. Een halve dag was gepland voor het verhoor, aangezien vrijdagen doorgaans kort voor uur eindigen en een speciale toestemming vereist is om langer te onderhandelen, die de voorzitter niet had verkregen. De zitting begon iets later omdat er voorafgaande activiteiten plaatsvonden in het gerechtsgebouw. 's Middags werd een pauze ingelast om nieuw ontvangen stukken te bespreken, waaronder een van Viviane Fischer met bijlagen. De getuigenverklaring werd voortgezet, waarbij Fischer bevestigde dat de andere aandeelhouders, Dr. Justus Hoffmann en Antonia Fischer, sinds eind 2020/begin 2021 niet meer aan de vergaderingen van het comité hadden deelgenomen. Ze bevestigde ook dat Hoffmann en Fischer geen invloed hadden op de activiteiten van het comité en een belastingadviseur hadden ingehuurd die eerder voor een vijandige partij had gewerkt. Dit leidde tot herhaalde mislukte vergaderingen van de aandeelhouders en interne geschillen die uiteindelijk tot een scheiding van wegen leidden. Het gerechtshof onderzoekt ook een mogelijke samenwerking tussen Viviane Fischer en Reiner Fülmich bij het verstrekken van leningen, wat voor Fischer problemen opleverde omdat ze beweerde zich veel details niet te herinneren. Ook werden bankopzeggingen genoemd die wezen op witwaspraktijken. Fischer beweerde niets te weten over de aankoop van goud om donaties te beveiligen, hoewel deze maatregel door Fülmich werd genomen om het geld te beschermen tegen mogelijke overheidsinbeslagnames. De zitting eindigde met veel open vragen die nog verder moeten worden onderzocht om de waarheid te achterhalen.

https://vrijheidsberoving.nl/poetin-waarschuwt-voor-nucleaire-oorlog-te-midden-van-toenemende-spanningen-met-navo/ De recente toespraak van de Russische president Vladimir Poetin [Bron: https://nos.nl/artikel/2510840-poetin-waarschuwt-voor-nucleaire-oorlog-in-jaarlijkse-speech ] voor het parlement heeft wereldwijd angst en bezorgdheid gezaaid over de dreiging van nucleaire oorlog. Poetin liet duidelijk weten dat elke inzet van NAVO-troepen in Oekraïne "tragische consequenties" met zich mee zou brengen, waarbij hij een impliciete dreiging van nucleaire vergelding uitsprak. Deze verontrustende taal komt als reactie op de uitspraken van de Franse president Macron, die tijdens een top met Europese leiders suggereerde dat het sturen van grondtroepen naar Oekraïne een mogelijkheid is. Hoewel NAVO-bondgenoten hebben benadrukt dat er momenteel geen concrete plannen zijn om troepen naar Oekraïne te sturen, blijft de situatie gespannen en de dreiging van een escalatie hoog. Poetin herhaalde ook zijn beschuldigingen dat het Westen Rusland wil verzwakken en benadrukte de gevaarlijke aard van inmenging in interne Russische aangelegenheden door westerse leiders. Echter, binnen Nederland zijn er ook geluiden van kritiek op nationale leiders die worden beschouwd als oorlog opstokers in deze gespannen tijden. Mark Rutte en Frans Timmermans, prominente figuren in de Nederlandse politiek, zijn bekritiseerd vanwege hun vermeende steun aan de mogelijke inzet van NAVO-troepen in Oekraïne. Hun uitspraken zijn door sommigen gezien als provocerend en risicovol, en hebben geleid tot verdere verergering van de spanningen tussen Rusland en het Westen. De dreiging van nucleaire oorlog werpt een donkere schaduw over de internationale gemeenschap, vooral gezien het grimmige scenario dat wordt geschetst in het videoclipje gevonden op X, over de verwoestende nasleep van een grootschalige kernoorlog tussen Rusland en de Verenigde Staten. Naarmate de spanningen escaleren en één zijde kernraketten lanceert, detecteert de andere zijde snel en slaat terug, waardoor de wereld in een afgrond van onvoorstelbare horror wordt gestort. Binnen enkele minuten regenen Amerikaanse onderzeeër-gelanceerde ballistische raketten vanuit de wateren ten westen van Noorwegen neer op Rusland, die op hun beurt worden beantwoord door Russische raketten gelanceerd vanuit het noorden van Canada die de Verenigde Staten treffen. De initiële aanvallen ontketenen hoogte-elektromagnetische pulsaanvallen (EMP), waarbij elektronica worden gefrituurd en elektriciteitsnetten worden verlamd met spanningen die stijgen tot tienduizenden per meter. De gevolgen strekken zich uit voorbij de directe conflictzone, aangezien het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk, die kernmogelijkheden bezitten onder NAVO-Artikel 5, zichzelf getrokken zien in de maalstroom. De woede van Rusland spaart geen enkele bondgenoot, waarbij verdere vernietiging wordt losgelaten op deze naties, waarbij hun steden worden verzwolgen door vuurstormen gevoed door winden op orkaanniveau, glas smelt en asfalt verandert in een hels landschap van brandende vernietiging. Toch, te midden van de gruwelen van explosies, elektromagnetische pulsen en radioactiviteit, komt de grootste bedreiging naar voren - nucleaire winter. Een fenomeen dat wordt getriggerd door de enorme pluimen van zwarte koolstofrook van de nucleaire vuurstormen, vergelijkbaar met die veroorzaakt door de atoombom van Hiroshima maar vermenigvuldigd met veelvoud door de waterstofbommen van vandaag. Deze vuurstormen sturen pluimen rook naar de stratosfeer, waardoor de planeet wordt gehuld in duisternis voor de komende jaren. Terwijl zonlicht worstelt om door de dikke rookwolk te dringen, dalen de temperaturen wereldwijd, waardoor een eeuwige winter ontstaat, zelfs in het midden van de zomer. Landbouwhartlanden zoals Kansas zien de temperaturen met wel 20°C (40°F) dalen, waardoor uitgestrekte gebieden landbouwgrond onvruchtbaar worden en niet in staat zijn om leven te ondersteunen. Een recent wetenschappelijk onderzoek schat grimmig dat meer dan 5 miljard zielen, inclusief bijna de hele bevolkingen van de Verenigde Staten, Europa, Rusland en China, zouden bezwijken aan hongersnood in de daaropvolgende chaos. Te midden van dit sombere landschap van vernietiging en wanhoop blijft een vonk van hoop bestaan - bewustwording. Hoe meer mensen de gruwelen van nucleaire conflicten begrijpen, hoe minder waarschijnlijk het wordt dat zo'n nachtmerrie ooit werkelijkheid wordt. Als individuen hebben we de macht om bewustwording te verspreiden, te pleiten voor vrede en te voorkomen dat we afglijden naar de waanzin die een grootschalige kernoorlog vertegenwoordigt. In het aangezicht van zo'n existentiële dreiging is de keuze scherp - passief blijven of handelen, de confrontatie aangaan met het spookbeeld van nucleaire vernietiging met de vastberadenheid om ervoor te zorgen dat zo'n lot nooit de mensheid zal treffen. De weg naar redding ligt niet in de schaduwen van oorlog, maar in het licht van kennis, empathie en gezamenlijke actie.

For English scrol down. https://vrijheidsberoving.nl/who-s-machtsgreep-bedreiging-voor-vrijheid-en-democratie/ Dringend: De machtsgreep van de WHO bedreigt onze vrijheden en democratie. We moeten ons verzetten tegen hun pogingen om beperkingen op te leggen aan persoonlijke vrijheden. Sta nu op tegen deze aantasting! In een opzienbarende onthulling heeft Rob Roos, lid van het Europees Parlement, een waarschuwing afgegeven aan de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), waarin wordt beweerd dat er sprake is van een machtsgreep die individuele vrijheden ernstig zou kunnen beperken en democratische processen wereldwijd zou kunnen ondermijnen. De gepassioneerde toespraak van Roos, gedeeld op sociale media, heeft geleid tot wijdverbreide bezorgdheid en roept op tot actie om te voorkomen wat hij de 'misdaad van de eeuw' noemt. De WHO heeft volgens Roos al een aanzienlijke bevoegdheid om pandemieën uit te roepen en de conclusie ervan te bepalen. Recente ontwikkelingen wijzen echter op een sinistere agenda die erop gericht is zijn bevoegdheden verder uit te breiden, inclusief de mogelijkheid om beperkingen op te leggen aan persoonlijke vrijheden. Roos, die de aandacht vestigt op de urgentie van de situatie, benadrukt de noodzaak om deze inspanningen binnen de komende drie maanden te dwarsbomen. Centraal in de zorgen van Roos staat het door de WHO voorgestelde pandemieverdrag, dat tot doel heeft de autoriteit van de organisatie, met name die van de directeur-generaal, uit te breiden bij het monitoren, coördineren en sturen van reacties op toekomstige pandemieën. De onderhandelingen over dit verdrag zijn geïntensiveerd, waarbij de Europese Unie heeft aangedrongen op een juridisch bindende overeenkomst. Roos waarschuwt echter dat een dergelijk verdrag nationale democratieën kan omzeilen en een ernstige bedreiging kan vormen voor de vrijheid wereldwijd. Roos wijst op wijzigingen in de International Health Regulations (IHR) en onderstreept hun potentieel om democratische principes uit te hollen. Deze amendementen zouden, indien aangenomen, de WHO ongekende controle geven over pandemische reacties, inclusief het opleggen van lockdowns en medische interventies. Bovendien maakt Roos zich zorgen over procedurele onregelmatigheden in het stemproces, wat wijst op een opzettelijke veronachtzaming van democratische normen. De opmerkingen van Roos weerspiegelen gevoelens die worden geuit door figuren als Tucker Carlson, die eerder hebben gewaarschuwd voor de groeiende invloed van de WHO. Hij stelt dat de vermeende neutraliteit van de WHO een façade is, waarbij een aanzienlijk deel van de financiering afkomstig is van vrijwillige bijdragen, waaronder die van China en farmaceutische giganten. Dit zorgt volgens Roos voor belangenverstrengeling en ondermijnt het vertrouwen van het publiek in de motieven van de organisatie. In het licht van deze uitdagingen roept Roos op tot meer bewustzijn en verzet tegen de inbreuk van de WHO op persoonlijke vrijheden en democratische waarden. Hij dringt er bij individuen aan beide zijden van de Atlantische Oceaan op aan om te mobiliseren tegen de goedkeuring van amendementen op de IHR en het voorgestelde pandemieverdrag, waarbij hij het belang benadrukt van het verdedigen van fundamentele rechten en beginselen. Terwijl de woorden van Roos weerklinken in politieke kringen, wordt de noodzaak van waakzaamheid en doortastend optreden tegen de machtsgreep van de WHO steeds duidelijker. Nu het spook van autoritarisme opdoemt, gaat de strijd voor vrijheid en democratie een kritieke fase in, waarin de acties die vandaag worden ondernomen de toekomst van samenlevingen wereldwijd zullen bepalen.

https://vrijheidsberoving.nl/klimaatdebat-ontbrandt-in-vandaag-inside/ IPCC-rapporten baseren zich op modellen, maar focussen op worst-case scenario's. Echte wetenschappers wijzen er al lang op dat dit niet representatief is voor de volledige range van mogelijkheden. Het is tijd om nauwkeuriger en eerlijker te communiceren over klimaatverandering. Gisterenavond ontstond er een scherp debat in de studio van Vandaag Inside toen Extinction Rebellion-activisten Sieger Sloot en Hannah Prins plaatsnamen aan de bar van de talkshow. De confrontatie tussen de activisten en de presentatoren onthulde diepe verdeeldheid over de rol van klimaatactivisme in de media. Terwijl presentator Johan Derksen trachtte om een dialoog aan te gaan met de activisten, werd duidelijk dat René van der Gijp sceptisch stond tegenover hun aanwezigheid. Van der Gijp liet zijn ongenoegen blijken en betwijfelde of het onderwerp wel paste binnen het programma. "Wat moet je er mee? ... Ik heb zoiets van: ik had net zo goed thuis kunnen blijven, ik had een hele leuke avond gehad man. Netflixen, lekker gewoon met m'n dingetje, Cambuur kijken. Ik heb niks met die mensen. Wat moet ik er mee?", zo verklaarde René. Hij voegde eraan toe: "Dat soort types passen niet bij ons in het programma." De verdeeldheid werd verder geïllustreerd toen René van der Gijp zich uitsprak tegen het geven van spreektijd aan Sloot en Prins. "Ik heb gewoon een teringhekel aan mensen die denken dat ze de waarheid in pacht hebben," aldus René, die duidelijk zijn afkeuring uitte. Echter, als auteur van dit artikel, wil ik graag de aandacht vestigen op een belangrijk aspect. Het IPCC baseert zich inderdaad op modellen, waarbij worst-case scenario's worden gebruikt. Deze scenario's zijn echter onderwerp van discussie onder wetenschappers, aangezien sommigen van mening zijn dat ze niet volledig representatief zijn voor de realiteit. Het is belangrijk om te erkennen dat er diverse wetenschappelijke perspectieven zijn op klimaatverandering, inclusief die welke de menselijke invloed benadrukken. Dit roept vragen op over de nauwkeurigheid en interpretatie van wetenschappelijke prognoses, en hoe deze worden gepresenteerd in de media.

https://vrijheidsberoving.nl/voorgestelde-eu-regelgeving-bedreigt-toegankelijkheid-van-auto-rijden/ Voorgestelde EU-regelgeving die reparaties aan 15 jaar oude auto's verbiedt, doet debat ontbranden! Hoewel gericht op het verminderen van emissies, vrezen critici dat dit autorijden tot een luxe zal maken voor de rijken. Toegankelijk vervoer mag niet worden opgeofferd voor duurzaamheid. Naast het vurige debat rond de voorgestelde 'restvoertuig' regelgeving in Europa, groeit de bezorgdheid over de mogelijke impact ervan op de toegankelijkheid van autorijden. Veel experts en voorstanders vrezen dat als deze regelgeving wordt aangenomen, autobezit en autorijden privileges zouden kunnen worden die alleen zijn voorbehouden aan de welgestelde elite. De kern van deze zorg ligt in de financiële implicaties van de voorgestelde regelgeving. Voor veel mensen, met name die uit lagere inkomensgroepen, vertegenwoordigt het bezit van een auto die ouder is dan 15 jaar een betaalbare vorm van transport. Deze oudere voertuigen worden vaak geleverd met lagere prijskaartjes, verminderde verzekeringskosten en meer beheersbare onderhoudsuitgaven. Als echter het repareren van deze auto's wordt verboden onder de nieuwe regelgeving, kunnen eigenaren gedwongen worden om nieuwere, duurdere voertuigen aan te schaffen om op de weg te blijven. Deze verschuiving naar nieuwere voertuigen kan de drempel voor het bezit van een auto aanzienlijk verhogen, waardoor veel mensen worden uitgesloten die zich de hogere aanvangskosten van het kopen van een nieuwe auto niet kunnen veroorloven. Als gevolg daarvan zou autorijden een luxe kunnen worden die alleen beschikbaar is voor degenen die zich de nieuwste modellen kunnen veroorloven, terwijl anderen achterblijven zonder haalbare transportopties. Bovendien kan de voorgestelde regelgeving bestaande ongelijkheden in de toegang tot transport verergeren. In landelijke gebieden en achtergestelde gemeenschappen waar openbaar vervoer beperkt is, is het bezitten van een auto vaak essentieel om toegang te krijgen tot werk, onderwijs, gezondheidszorg en andere essentiële diensten. Als oudere, betaalbare auto's geen optie meer zijn, kunnen bewoners van deze gemeenschappen zichzelf gestrand vinden zonder haalbare alternatieven. De mogelijke gevolgen van het beperken van de toegang tot autorijden gaan verder dan individuele financiële lasten. Een samenleving waar autobezit is voorbehouden aan de welgestelde elite kan leiden tot toenemende sociale en economische ongelijkheden. Mobiliteit is een fundamenteel aspect van het moderne leven, en het beperken van de toegang tot transport kan al kwetsbare bevolkingsgroepen verder marginaliseren en de kloven binnen de samenleving verdiepen. Terwijl Europese beleidsmakers de implicaties van de voorgestelde regelgeving overwegen, is het cruciaal om de bredere maatschappelijke implicaties te erkennen die in het spel zijn. Hoewel milieu-duurzaamheid ongetwijfeld een urgente zorg is, moet dit in evenwicht worden gebracht met overwegingen van rechtvaardigheid en toegankelijkheid. Alle regelgevende maatregelen die tot doel hebben de emissies te verminderen, moeten zorgvuldig worden uitgewerkt om ervoor te zorgen dat ze geen onevenredige invloed hebben op gemarginaliseerde gemeenschappen of bestaande ongelijkheden verergeren. Met de overtuiging dat klimaatverandering geen urgente kwestie is zoals eerder werd aangenomen, is het van cruciaal belang om een helder en objectief debat te voeren over de mogelijke gevolgen van voorgestelde regelgeving. Hoewel sommigen misschien overtuigd zijn van de noodzaak van emissiereductie, is het van essentieel belang om ervoor te zorgen dat regelgevingsmaatregelen gebaseerd zijn op solide feiten en niet op vermeende klimaatdreigingen. Het is van belang dat de samenleving haar energie en middelen niet verspilt aan beleid dat gebaseerd is op ongegronde zorgen. In plaats daarvan moeten we streven naar oplossingen die gebaseerd zijn op objectieve gegevens en die recht doen aan de behoeften van alle burgers.

https://vrijheidsberoving.nl/lockstep-profetische-waarschuwingen-en-de-erosie-van-vrijheden-tijdens-covid-19/ Door parallellen te trekken tussen inzichten uit het verleden en de COVID-19-crisis, is het duidelijk dat het lockstep-fenomeen in volle gang is. Mijn laatste artikel gaat in op profetische waarschuwingen en de erosie van vrijheden, in navolging van discussies uit de video van Harry Vox uit 2014. In een griezelige onthulling die rechtstreeks uit een sciencefictionroman lijkt te komen, zijn profetische inzichten uit het verleden nu angstaanjagend relevant te midden van de aanhoudende COVID-19-pandemie. Terugkijkend op een interview uit 2014, waarin Harry Vox inzichten deelde die nu de huidige stand van zaken weerspiegelen, is het absoluut noodzakelijk om ons te verdiepen in de implicaties van wat werd voorzien. Te midden van onzekerheid en angst probeerden stemmen zoals die van Vox door de sluier van zelfgenoegzaamheid heen te prikken. Hij schetste een dystopisch scenario waarin autoritaire maatregelen in elk aspect van het dagelijks leven zouden doorsijpelen, vergelijkbaar met een "sleepnet" dat inbreuk maakt op persoonlijke vrijheden. Maatregelen zoals bodychecks bij supermarkten en intensiever toezicht door burgers werden voorspeld, wat huiveringwekkend resoneert met de realiteit waarin we nu leven. De parallellen die worden getrokken tussen de woorden van Vox en het huidige mondiale landschap zijn opvallend. Het rapport van de Rockefeller Foundation, waarnaar in het profetische gesprek wordt verwezen, legde een blauwdruk vast voor maatschappelijke controle in het licht van crises, waarbij de nadruk werd gelegd op de erosie van individuele vrijheden omwille van de collectieve veiligheid. De geleidelijke acceptatie van verscherpt toezicht en overheidscontrole, onder het mom van veiligheid, klinkt alarmerend vertrouwd. Terwijl we door deze tumultueuze tijden navigeren, wordt het duidelijk dat de zaden van autoritarisme lang voor de opkomst van de huidige pandemie werden gezaaid. Gebeurtenissen zoals 9/11 dienden als katalysatoren voor de uitbreiding van de staatsmacht en schiepen een precedent voor de uitholling van burgerlijke vrijheden in naam van de nationale veiligheid. Nu, te midden van een wereldwijde gezondheidscrisis, ontstaan vergelijkbare patronen van machtsconsolidatie en burgercontrole. Het idee dat burgers vrijwillig afstand doen van soevereiniteit en privacy in ruil voor veiligheid en stabiliteit is een bittere pil om te slikken. Het druist in tegen de fundamentele beginselen van vrijheid en democratie, in navolging van de waarschuwende woorden dat het opofferen van vrijheid voor veiligheid geen van beide oplevert. Bovendien roept de onthulling van documenten zoals het National Security Memorandum van 1974 en het patent van de CDC op ebola verontrustende vragen op over de ware bedoelingen van de machthebbers. Concepten als ontvolking en het bezit van ziekten onderstrepen een donkerdere onderstroom onder de façade van welwillend bestuur. Te midden van de sombere voorspellingen ligt er echter een sprankje hoop. De oproep tot actie is duidelijk: verzet je tegen apathie en organiseer je voor verandering. De heersende klasse heeft misschien haar agenda's, maar ze zijn niet onoverwinnelijk. Door collectieve actie en een weigering om toe te geven aan zelfgenoegzaamheid, kan het tij worden gekeerd. Kortom, het lockstep-fenomeen dient als een ontnuchterende herinnering aan de kwetsbaarheid van onze vrijheden en de verraderlijke aard van ongecontroleerde autoriteit. Alleen door waakzaamheid, solidariteit en toewijding aan gerechtigheid kunnen we hopen een toekomst te smeden waarin vrijheid triomfeert over tirannie.■ https://archive.org/details/pdfy-tNG7MjZUicS-wiJb/page/n13/mode/2up

Thorsten Schulte schuwt in zijn nieuwe boek "The Great Deception" geen enkel taboe. Hij rapporteert over maçonnieke kringen, over messiaans-religieuze radicalen, en hij toont voor het eerst geheime documenten uit het Vaticaan die openbaar zijn gemaakt. Het boek zal polariseren, het zal prikkelen, het zal irriteren – en daarom is het zeker de meest provocerende bijdrage aan de discussie dit jaar. "Silver Boy" Thorsten Schulte was een gevierd auteur en, als econoom, een populaire expert op de openbare televisie. Maar toen schreef hij zijn boeken "Loss of Control" en "Externally Determined", wat ertoe leidde dat de reguliere media een mantel van stilte over zijn publicaties legden. Hoewel hij op nummer 1 en 2 van de bestsellerlijsten stond, werden zijn boeken uit de boekhandel verbannen. Wat er nu gaat gebeuren, met zijn nieuwste en volgens hem "zeker het laatste" boek, is onzeker. Onzeker, want hij zal waarschijnlijk ofwel bruut worden aangevallen – of weer het zwijgen worden opgelegd. Wat zeker is, is dat zijn nieuwe werk "The Great Deception" het wereldbeeld van veel lezers fundamenteel op zijn kop zal zetten.

https://vrijheidsberoving.nl 25 februari 2024 Te midden van de chaos van internationale politiek en de schaduw van dictaturen uit het verleden, klinken de woorden van Beatrice Corpelijn als een krachtige herinnering aan de verstrengeling van geschiedenis en hedendaagse realiteit. Haar verhaal, doordrenkt met ervaring en veerkracht, werpt een scherp licht op de parallellen tussen het tumultueuze verleden van Congo en de huidige crisis in Oekraïne. "Zelenski wacht hetzelfde lot als dictators uit het verleden," waarschuwt Beatrice onheilspellend, haar stem doordrenkt van de bittere lessen van de geschiedenis. Als een getuige van de val van het regime van Joseph-Désiré Mobutu en de daaropvolgende turbulentie onder Laurent-Désiré Kabila, spreekt Beatrice met een diepgaand begrip van politieke onrust en machtsdynamiek. Haar woorden resoneren met de echo's van dictatoriale ondergangen, een sombere herinnering aan de voortdurende cyclus van onderdrukking en uitbuiting. Het verhaal van Beatrice overstijgt echter de grenzen van haar eigen ervaringen en raakt aan bredere thema's van geopolitieke manoeuvres en economische exploitatie. Ze onthult de duistere rol van westerse mogendheden die dictators steunden in ruil voor toegang tot waardevolle natuurlijke hulpbronnen, een cyclische relatie van uitbuiting die de bevolking van Afrika heeft gekweld. "Er worden vaak oorlogen gevoerd om toegang te krijgen tot deze hulpbronnen," merkt ze scherpzinnig op. Haar verhaal neemt een kritische wending als ze een licht werpt op de rol van multinationale ondernemingen bij het bestendigen van economische uitbuiting in Afrika. Met een mengeling van frustratie en passie veroordeelt ze de acties van deze entiteiten, wier winstbejag ten koste gaat van de verarmde bevolking van het continent. "Multinationale ondernemingen profiteren van de exploitatie van onze hulpbronnen," verklaart ze gepassioneerd. "Ze laten ons land leegbloeden terwijl onze mensen lijden." Terwijl het gesprek zich ontvouwt, duikt Beatrice dieper in het onderling verbonden web van politiek, macht en winst. Ze vertelt hoe dictators als Mobutu en Kabila niet alleen pionnen waren die ze zelf hadden gemaakt, maar instrumenten van grotere geopolitieke agenda's, gemanipuleerd door externe krachten voor hun eigen doeleinden. "Saddam Hoessein, Kadhafi... Ze waren allemaal het slachtoffer van dit spel," merkt ze bitter op. Deze verhalen, verstrengeld in de geschiedenis en huidige realiteit, werpen een verontrustend licht op de keerzijde van machtsmisbruik en uitbuiting in de wereld. En terwijl Beatrice haar stem laat horen, resoneert elders een andere boodschap. "In een tijd waarin de wereld geconfronteerd wordt met immense uitdagingen, rijst de vraag: kan een dictator de wereld redden?" vraagt Professor Dr. Bruno De Wever. Zijn woorden, te midden van de herinneringen van Beatrice, vormen een echo van waarschuwing, een oproep tot reflectie. De geschiedenis heeft ons geleerd dat dictators niet alleen inefficiënt zijn, maar ook destructief voor samenlevingen, betoogt De Wever. Zijn analyse snijdt diep in de essentie van machtsdynamiek en governance. Dus, kunnen dictators de wereld redden? De geschiedenis laat ons zien van niet. In plaats daarvan moeten we vasthouden aan de principes van democratie, waarbij macht wordt verdeeld en gecontroleerd, en beslissingen worden genomen in het belang van het volk. Dat is de echte weg naar een betere toekomst. Als een samensmelting van verhalen en reflecties, van de levendige stem van Beatrice tot de doordachte analyse van Professor De Wever, nodigt dit verhaal ons uit om na te denken over de rol van macht en de zoektocht naar een rechtvaardige toekomst. Terwijl de wereld kijkt naar de uitdagingen van vandaag en morgen, mogen we nooit vergeten dat verandering mogelijk is, maar alleen als we leren van het verleden en durven te streven naar een betere wereld voor allen. En terwijl deze verhalen worden verteld, kunnen ze ook worden gezien op vrijheidsberoving.nl, een platform dat een baken van hoop wil zijn in tijden van onderdrukking en strijd voor vrijheid en rechtvaardigheid. Want in de confrontatie met dictatuur en uitbuiting is het delen van verhalen en het streven naar verandering onze grootste kracht.