~Η Αλίκη Βουγιουκλάκη σε μια συγκλονιστική κατάθεση ψυχής

~Η Αλίκη Βουγιουκλάκη σε μια συγκλονιστική κατάθεση ψυχής μπροστά στον καθρέφτη του καμαρινιού της 48 χρόνια πριν το 1976~
«Αν το καλοεξετάσεις εγώ είμαι,ουσιαστικά ένα τραγικό πρόσωπο και το λέω με το χιούμορ που με διακρίνει.Εε αναλογίζομαι πιο,πια μπορεί να είναι η πορεία μου κι κατάληξη μου και άσχετα από αισιοδοξίες και από ελπίδες και από προσμονές θα πρέπει να συνειδητοποιήσω ότι στη ζωή θα μείνω μόνη.Γιατί έτσι είναι το γραφτό μου στο κάτω κάτω ή αν θέλεις εγώ έφτιαξα έτσι τη μοίρα μου,απομονώθηκα.Και εν πάση περιπτώσει δε περιμένω καμία έκπληξη να μου επιφυλάξει πια η ζωή μου.Δε περιμένω από κανέναν τίποτα όπως δε περίμενα.Τώρα γιατί σας τα λέω όλα αυτά;Τώρα έβαλες μπρος τη μηχανή και ξέχασα πριν τι είχα σκεφτεί,σταμάτα δυο λεπτά.
Πάθος;Δεν έχω κανένα πάθος.Δε παίζω χαρτιά,δε πίνω,δε ξενυχτάω,δε χορεύω,δεν περνάω την ώρα μου με άσκοπες παρέες.Με ρώτησες αν έχω κανένα πάθος,μούπες αν είναι..Η επιτυχία είναι αμόκ και δε νομίζω πως την έχω,το 'χω μόνο εγώ,όλοι οι καλλιτέχνες.Και σεις το 'χετε.Κιαν εσείς πείτε όχι θα λέτε ψέματα.Ενώ εγώ είμαι ειλικρινής και για αυτό είμαι και πετυχημένη γιατί είμαι ειλικρινής,κατάλαβες;Πάνω από όλα αληθινή.Ααα ας το καλό!Λοιπόν ναι,δεν έχω αυτές τις ψευτοσεμνοτυφίες και τις ψευτοσοβαρότητες.Είμαι βασικά ένας φιλόσοφος στη ζωή.Και έχω συνειδητοποιήσει ότι είμαι ένα καράβι με άγκυρες πολλές.Αγκυροβολημένη,σχεδόν παροπλισμένη στη ζωή.Και πολλές φορές να,όταν κάθομαι εκεί ένα μεγάλο υπερωκεάνιο που το δέρνουν οι μεγάλες φουρτούνες όμως είναι εκεί σταματημένο.Και λυπάμαι που δεν είμαι μια ψαρόβαρκα να φεύγω ή ένας γλάρος να πετάω.Λυπάμαι γιατί κάθε τόσο μία επιτυχία είναι και μια άγκυρα και μια άγκυρα και στο τέλος θα μείνω αγκυροβολημένη αυτό,στο λιμάνι της επιτυχίας,στο λιμάνι της δουλειάς,στο λιμάνι του καθήκοντος,στο λιμάνι της ευθύνης,στο λιμάνι του τίποτα.»
Ακολουθήστε μας και στο Instagram σε ένα λογαριασμό γεμάτο από σπάνιες και αποκλειστικές φωτογραφίες της Αλίκης Βουγιουκλάκη

Ο κινηματογράφος όπως και το τραγούδι έχουν την δύναμη να διαμορφώνουν ανθρώπους,συνειδήσεις και ηθική.Σημερα οι άνθρωποι λένε ότι προοδευσαμε θεωρώντας το συμφέρον την πλεονεξία και την θεοποίηση του χρήματος και των κάθε λογής ηδονών ως ευτυχία.ΔΕΝ γίναμε ευφυείς αλλά πονηροί για αυτό και ο κινηματογράφος όσο και το τραγούδι σήμερα περιέχει βρωμιά και ανηθικότητα.Την εποχή εκείνη υπήρχαν αξίες και σεβασμός και πίστη στον Θεό την πατρίδα και τους ανθρώπους, αλλά δεν συνέφερε αυτό και έριξαν δηλητήριο στον κόσμο για να γίνουν οι άνθρωποι κτήνη και να οδηγηθούν στα ψυχοφαρμακα και την ζούγκλα.