Corpelijn

Datum: 17 juni 2023 Een nieuwe documentaire video met Ivor Cummins heeft licht geworpen op de ware oorsprong van het lockdown-beleid en de onderliggende wetenschap. De video laat zien dat de wortels van dit beleid terug te voeren zijn tot het begin van de jaren 2000, met name in de Verenigde Staten. De informatie die in de video wordt gedeeld, is bedoeld om een ​​beter begrip te geven van het fenomeen dat een paar jaar geleden opdook en de impact ervan op de wereld. De documentaire begint met het belichten van Bruce Elward, de directeur van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), en zijn betrokkenheid bij het promoten van lockdown-maatregelen. In februari 2020 werkte Elward nauw samen met de Chinese autoriteiten en de Chinese Communistische Partij (CCP) aan kwesties in verband met lockdown en pandemiebeheersing. Toen Elward echter tijdens een persconferentie werd ondervraagd over de effecten van het virus op jongeren, leek hij ongemakkelijk en ontwijkend. In tegenstelling tot het antwoord van Elward, tonen statistische gegevens uit Ierland en Nederland, weergegeven in de video, aan dat het risico op ernstige ziekte of overlijden onder jongere individuen opmerkelijk laag was. Het risico bleek vergelijkbaar met of lager te zijn dan dat van een ernstige griep. Deze bevindingen zijn in tegenspraak met de verklaringen van Elward en suggereren een gebrek aan transparantie in de informatie die door de Chinese autoriteiten wordt gedeeld. De documentaire onderzoekt ook de beweringen van Elward over het succes van de agressieve reactie van China op de pandemie. De video legt de misvattingen in de beweringen van Elward bloot en wijst op het ontbreken van wetenschappelijk bewijs om zijn beweringen te ondersteunen. Het benadrukt het feit dat talloze individuen de getroffen gebieden van China al hadden verlaten voordat de afsluiting werd ingevoerd, wat wijst op het potentieel voor wijdverspreide overdracht. Bovendien betwist de video de geldigheid van het uitsluitend toeschrijven van de lage infectiecijfers in China aan hun agressieve reactie. De video legt vervolgens de stroomafwaartse gevolgen bloot van de invloed van China op de westerse wereld. Het benadrukt Italië als het eerste land dat drastische maatregelen heeft genomen als reactie op het virus, na een campagne van verkeerde informatie op socialemediaplatforms. Vervolgens presenteerde professor Neil Ferguson van Imperial College London sterk overdreven schattingen van het overlijden, waarvan later werd bewezen dat ze onnauwkeurig waren. Soortgelijke modellering door een andere organisatie in de Verenigde Staten voedde verder de goedkeuring van strikte maatregelen. De video suggereert dat toen de westerse wereld deze maatregelen eenmaal omarmde, er een wervelwind van antiwetenschap door de samenleving raasde. Een breed scala aan belanghebbenden, waaronder stichtingen, internationale organisaties, academici en politici, heeft bijgedragen aan de voortzetting van dit beleid, dat uiteindelijk uit de hand liep. Het is van cruciaal belang om de upstream-factoren te begrijpen die de invoering van het lockdown-beleid hebben gestimuleerd. Westerse invloeden, gesymboliseerd door het rode knooppunt in het diagram in de video, speelden een belangrijke rol bij het vormgeven van het verhaal rond lockdown-maatregelen. Deze informatie biedt waardevol inzicht in de oorsprong van dit beleid en de daaropvolgende impact op de samenleving. Terwijl de wereld blijft worstelen met de gevolgen van de pandemie, is het essentieel om de wetenschap en gegevens die aan deze beslissingen ten grondslag liggen, kritisch te onderzoeken. De documentaire video van Ivor Cummins heeft tot doel een beter begrip te kweken van de ware oorsprong van de "wetenschap" in lockdown en de behoefte aan geïnformeerde besluitvorming in de toekomst. Meer zien? Vrijheidsberoving.nl

In een recent debat heeft Kamerlid Baudet van Forum voor Democratie (FVD) scherpe kritiek geuit op de Nederlandse steun aan Oekraïne. Baudet betoogde dat de overdracht van honderden miljoenen euro's aan Oekraïne voor wapentuig het resultaat is van een cynische agenda uit Washington. Hij beweerde dat andere partijen niet eens meer opdagen bij het debat en zonder enige discussie akkoord gaan met deze steun. Baudet stelde dat Europa bloedt voor de oorlogszucht van de Verenigde Staten. Baudet wees erop dat de Europese Unie in 2012 de Nobelprijs voor de Vrede ontving, maar dat deze prijs volgens hem gekaapt is door de Amerikaanse Deep State en de Amerikaanse oorlogsmachines. Hij verwees naar eerdere toekenningen van de prijs aan personen zoals Elie Wiesel, Barack Obama en pro-Amerikaanse propagandisten in Rusland, Wit-Rusland en Oekraïne. Baudet betoogde dat de EU een onderdanig uitvoeringsorgaan is geworden van het agressieve en expansionistische beleid van de NAVO, dat op zijn beurt een instrument is van Amerikaans imperialisme. Het Kamerlid wees op de ondergeschiktheid van de EU aan de NAVO, waarbij artikel 42 van het EU-Verdrag aangeeft dat het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid van de EU verenigbaar moet zijn met dat van de NAVO. Baudet benadrukte dat de NAVO hierdoor boven de EU staat en dat de EU haar doelen faciliteert en haar pad effent. Hij citeerde George Orwell, die zei: "War is peace." Baudet betoogde dat de uitbreiding van zowel de NAVO als de EU hand in hand ging, en noemde als voorbeelden de uitbreiding van beide organisaties in de jaren 2000, waaronder Oekraïne in 2008. Volgens Baudet is het beleid van de EU voornamelijk gericht op geopolitieke agressie en oorlogvoering, in lijn met het Amerikaanse buitenlands beleid. Hij wees op de retoriek van politieke leiders en benadrukte dat Nederland zich niet moet laten meeslepen in deze oorlogsretoriek. Baudet bekritiseerde het feit dat het debat over de Nederlandse betrokkenheid bij de internationale oorlogsmachinerie plaatsvond in een vrijwel lege Kamer, waarbij weinig aandacht werd besteed aan het onderwerp. Het Kamerlid benadrukte dat de economische sancties tegen Rusland ook vormen van oorlogsvoering zijn. Hij betoogde dat de oorlog in Oekraïne een absurde oorlog is die niet winbaar is. Baudet wees op de recente verliezen van tanks aan Oekraïense zijde en de overweldigende Russische militaire macht. Hij vroeg zich af waar de Nederlandse regering mee bezig was en waarom ze betrokken raakte bij een absurde en onwinnelijke oorlog. Baudet benadrukte dat de economische sancties tegen Rusland ook een vorm van oorlogsvoering zijn en vroeg zich af wat de perspectieven zijn van deze afschuwelijke en zinloze oorlog. Baudet wees op de nuchtere feiten van het conflict, waarbij Oekraïne in enkele dagen al drie van de 21 Leopard-tanks die ze van Duitsland hadden ontvangen had verloren. Ondertussen beschikte het Russische leger over naar schatting 13.000 actieve gevechtstanks. Hij benadrukte dat een realistische kijk op de situatie aantoonde dat de oorlog die Amerika in Oekraïne tegen Rusland begonnen was volstrekt absurd en onwinnelijk was. Baudet betreurde het gebrek aan aandacht en discussie over deze kwestie in de Nederlandse politiek en media. Hij bekritiseerde de EU en de Nederlandse regering omdat ze niet opriepen tot vrede en onderhandelingen, maar in plaats daarvan wapens stuurden en economische sancties oplegden. Hij wees erop dat dit in strijd was met de Nederlandse Grondwet, die bepaalt dat het koninkrijk niet in oorlog kan treden zonder voorafgaande toestemming van de Staten-Generaal. Baudet concludeerde dat de EU een onderdanig uitvoeringsorgaan was geworden van het agressieve en expansionistische beleid van de NAVO en de Verenigde Staten. Hij waarschuwde voor de gevaarlijke geopolitieke spelletjes die werden gespeeld en riep op tot een kritische houding ten opzichte van de mainstream propaganda. Volgens Baudet was het essentieel dat de Nederlandse bevolking zich bewust werd van de achterliggende belangen en machtsstrijd die ten grondslag lagen aan deze oorlog. Hij benadrukte dat Nederland moest stoppen met het slaapwandelen richting een wereldoorlog en in plaats daarvan moest streven naar vrede, dialoog en een onafhankelijk buitenlands beleid. Baudet betreurde dat het debat in de Kamer zo stil was en dat andere partijen niet eens meer opkwamen dagen. Hij zag het als een cynische agenda die vanuit Washington werd uitgevoerd en waarbij Europa bloedde voor de oorlogszucht van de Verenigde Staten. Met zijn kritische kijk op de betrokkenheid van Nederland bij de oorlog in Oekraïne en zijn pleidooi voor vrede en onafhankelijkheid, plaatste Baudet zich buiten de mainstream en benadrukte hij het belang van een kritische houding ten opzichte van het buitenlands beleid en de geopolitiek. Baudet pleitte voor een fundamentele heroverweging van het buitenlands beleid en de geopolitieke strategie van Nederland en Europa. Hij betoogde dat het tijd was om afstand te nemen van de onvoorwaardelijke loyaliteit aan de Verenigde Staten en in plaats daarvan een meer onafhankelijke en gebalanceerde benadering te volgen. Baudet bekritiseerde het beleid van de NAVO en de groeiende militaire aanwezigheid van de Verenigde Staten in Europa. Hij stelde dat deze ontwikkelingen niet alleen een bedreiging vormden voor de vrede en stabiliteit in de regio, maar ook de soevereiniteit en onafhankelijkheid van Europese landen ondermijnden. Hij pleitte voor een Europese defensie-identiteit en samenwerking op basis van gelijkwaardigheid, in plaats van een afhankelijkheid van Amerikaanse militaire macht. Daarnaast benadrukte Baudet het belang van diplomatie en onderhandelingen als middelen om conflicten op te lossen. Hij geloofde dat dialoog en compromissen de sleutel waren tot vreedzame oplossingen, in plaats van escalatie en confrontatie. Hij bekritiseerde de neiging van sommige politici om te snel naar militaire middelen te grijpen en pleitte voor een meer verstandige en geduldige benadering van internationale betrekkingen. Baudet wees ook op het belang van economische samenwerking en handelsbetrekkingen als middelen om vrede en stabiliteit te bevorderen. Hij geloofde dat economische belangen een krachtig instrument waren om wederzijds begrip en samenwerking tussen landen te bevorderen. Hij pleitte voor een realistische en evenwichtige benadering van handelsovereenkomsten en internationale economische betrekkingen, waarbij de belangen van Nederland en Europa centraal staan. Tot slot benadrukte Baudet dat een kritische en open discussie over buitenlands beleid en geopolitieke kwesties essentieel was voor een gezonde democratie. Hij pleitte voor meer transparantie en betrokkenheid van het publiek bij de besluitvorming over deze belangrijke vraagstukken. Hij geloofde dat de bevolking goed geïnformeerd moest worden over de mogelijke gevolgen en risico's van het buitenlands beleid, zodat ze een weloverwogen standpunt konden innemen en hun stem konden laten horen. Al met al wilde Baudet een breder debat aanwakkeren over het buitenlands beleid en de geopolitiek, weg van de dominante en vaak eenzijdige narratieven. Hij stond voor een meer onafhankelijke, vreedzame en diplomatieke benadering, waarbij de belangen en autonomie van Nederland en Europa centraal stonden. EU en soevereiniteit: Baudet heeft herhaaldelijk zijn bezorgdheid geuit over de invloed van de Europese Unie op de nationale soevereiniteit van Nederland. Hij was kritisch over de groeiende centralisatie van macht binnen de EU en pleitte voor meer autonomie en besluitvorming op nationaal niveau. Hij zag het concept van nationale soevereiniteit als essentieel voor het behoud van de identiteit en vrijheid van de Nederlandse staat. Immigratie en integratie: In het kader van het buitenlands beleid en de geopolitiek bracht Baudet ook de kwestie van immigratie en integratie naar voren. Hij was van mening dat een ongecontroleerde migratiestroom een bedreiging vormde voor de sociale cohesie en cultuur van Nederland. Baudet pleitte voor een strikter immigratiebeleid en het behoud van de Nederlandse culturele waarden en tradities. Klimaatbeleid en internationale samenwerking: Baudet heeft zijn scepsis geuit over het huidige klimaatbeleid, met name de nadruk op internationale samenwerking en verdragen zoals het Akkoord van Parijs. Hij stelde dat dergelijke overeenkomsten de soevereiniteit van landen aantasten en economische beperkingen opleggen zonder significante resultaten te behalen. Baudet pleitte voor een meer nationaal georiënteerde aanpak van milieukwesties, waarbij de nadruk ligt op innovatie en technologie. Rusland en Oekraïne: Baudet heeft zich ook uitgesproken over de relatie tussen Rusland en Oekraïne, met name in het licht van de conflicten in Oost-Oekraïne en de Krim. Hij bekritiseerde de rol van westerse landen, waaronder Nederland, in het ondersteunen van de Oekraïense regering en het aangaan van een confrontatie met Rusland. Baudet pleitte voor meer diplomatieke inspanningen om tot een vreedzame oplossing te komen en benadrukte het belang van goede betrekkingen met Rusland. Het is belangrijk op te merken dat standpunten en opvattingen in de tijd kunnen veranderen en dat de specifieke opvattingen van politici zoals Thierry Baudet afhankelijk zijn van verschillende factoren en gebeurtenissen. Meer zien? Vrijheidsberoving.nl

Een student heeft de aandacht gevestigd op een zorgwekkende ontwikkeling die momenteel plaatsvindt in het westen. Het Sociaal Kredietscoresysteem, dat oorspronkelijk in China werd geïntroduceerd, dreigt alles te controleren wat we doen. Deze waarschuwing roept op tot alertheid en bewustwording van de mogelijke implicaties van dit systeem. Het Sociaal Kredietscoresysteem, dat in China al enkele jaren geleden werd geïntroduceerd, begint zich uit te breiden naar andere delen van de wereld. Shenzhen, een stad in China, fungeerde als pilootproject voor dit systeem. Een opvallend aspect van dit systeem is het gebruik van gezichtsherkenningstechnologie. Zelfs in 2017, toen de technologie nog in de kinderschoenen stond, werden in Shenzhen al camerasystemen met gezichtsherkenning toegepast. In Shenzhen kon men zelfs de kleinste overtredingen zoals het oversteken zonder gebruik van een zebrapad detecteren. Zodra iemand deze regel overtrad, ontving de persoon onmiddellijk een melding op zijn mobiele apparaat en werd er geld afgeschreven van hun WeChat-account, een veelgebruikte betaal-app in China. Dit is geen verre toekomstvisie of samenzweringstheorie, maar een reeds bestaand systeem dat voorafging aan de coronapandemie. Het Chinese Sociaal Kredietscoresysteem heeft zich ontwikkeld tot een zeer geavanceerd systeem dat veel meer kan dan alleen gezichten herkennen. Het kan bijvoorbeeld het geslacht van een persoon identificeren, een schatting maken van de leeftijd en zelfs het automodel en de fabrikant van een voertuig detecteren. Deze technologische vooruitgang doet denken aan dystopische films, maar helaas is het geen fictie. Het is een realiteit die al bestaat in bepaalde delen van de wereld. Het meest alarmerende aspect van dit systeem is de mogelijke uitbreiding naar westerse landen. Als het Sociaal Kredietscoresysteem in een westerse natie wordt geïmplementeerd, zal het naar verwachting niet meer verdwijnen. In feite kan het zich verder uitbreiden en invloed hebben op alle aspecten van ons leven. Zo kan het systeem bijvoorbeeld vragen stellen over onze consumptiegewoonten, zoals hoeveel pizza's we hebben gegeten en of dat wel gezond is. Het kan zelfs de keuze van boeken die we lezen beïnvloeden, aangezien bepaalde aankopen punten kunnen kosten in het Sociaal Kredietscoresysteem, afhankelijk van de voorkeuren van ons land. De student benadrukt dat dit geen verre toekomstvisie is, maar een realiteit die nu al bestaat. Daarom is het van cruciaal belang om ons bewust te zijn van deze ontwikkelingen en de mogelijke implicaties ervan. Als samenleving moeten we nadenken over de richting waarin we willen gaan en welke mate van controle en surveillance acceptabel is. Het is belangrijk om te beseffen dat dit geen kwestie is die alleen toekomstige generaties zal treffen, maar iets dat nu al aanwezig is. De opkomst van het Sociaal Kredietscoresysteem mag niet lichtvaardig worden opgevat. Het is essentieel dat we ons bewust zijn van de impact op individuele vrijheden en privacy. Het is aan ons om ons standpunt kenbaar te maken en te streven naar een samenleving waarin technologische vooruitgang hand in hand gaat met fundamentele rechten en waarden. Alleen door ons bewust te blijven en actief betrokken te zijn, kunnen we voorkomen dat dit systeem zich verder verspreidt en onze vrijheden beperkt. Dit nieuwsartikel is gebaseerd op de waarschuwing van een student en benadrukt het belang van bewustwording en actie met betrekking tot het Sociaal Kredietscoresysteem. Meer zien? Vrijheidsberoving.nl

In een recent YouTube-video van Jay Francis worden opmerkelijke uitspraken gedaan die een schokkende waarheid onthullen. De spreker, zonder enige overdrijving, beweert dat we jarenlang zijn misleid en dat er eindelijk een einde is gekomen aan deze misleiding. Laten we de uitspraken van de spreker nader bekijken. Volgens Jay Francis zijn we jarenlang voor de gek gehouden met betrekking tot de wetten en maatregelen die zijn ingevoerd om de veiligheid te waarborgen. Hij benadrukt dat bepaalde acties die we moesten ondernemen om veilig te blijven, in strijd waren met onze grondwet. Deze uitspraak werpt een licht op de mogelijke inbreuk op onze fundamentele rechten en vrijheden onder het mom van veiligheid. De spreker verwijst naar een "noodwet" dat werd gebruikt om de wet te omzeilen vanwege een vermeend gevaar. Hij beweert dat deze noodmaatregel, die oorspronkelijk bedoeld was als tijdelijk, nooit is teruggedraaid. In plaats daarvan heeft het geleid tot een nieuwe wet genaamd de "pandemie-wet". Jay Francis suggereert dat deze wet, die aanvankelijk als tijdelijk werd gepresenteerd, uiteindelijk permanent is geworden, wat de vraag oproept of er sprake is van een grotere agenda. De spreker benoemd dat we steeds meer bepaalde rechten en vrijheden soms moeten worden opgegeven voor veiligheid. Hij benadrukt dat dit alles wordt gedaan in het belang van het individu en dat eventuele gevolgen, zoals minder geld en minder rechten, slechts toevallige bijkomstigheden zijn. Mensen die een verband leggen tussen deze beslissingen en de afname van vrijheden worden als extremisten gezien, waarmee hij degenen die kritisch denken probeert te legitimeren. Jay Francis werpt ook twijfel op over de besluitvorming in de eerste en tweede kamer, en beweert dat de werkelijke macht zich achter de schermen bevindt bij adviesorganen als de WHO en WEF. Dit impliceert een gebrek aan transparantie en democratische betrokkenheid bij het besluitvormingsproces. De toespraak van Jay Francis eindigt met een schokkende onthulling: de kracht ligt niet bij degenen die wetten opstellen, maar bij degenen die de wetten naleven. Deze uitspraak suggereert dat individuen, door de wetten NIET op te volgen, indirect de macht hebben om de samenleving te vormen. Hoewel deze uitspraken niet meteen kunnen worden bevestigd, roepen ze belangrijke vragen op over de waarheid achter de wetgeving en de werkelijke machtsverhoudingen in onze samenleving. Het is van cruciaal belang dat we kritisch blijven en deze onthullende uitspraken serieus nemen. Als de beweringen van Jay Francis waar zijn, zou dit een ernstige schending van ons vertrouwen in de overheid en het rechtssysteem betekenen. Het zou aantonen dat er achter de schermen beslissingen worden genomen die onze grondrechten en vrijheden beïnvloeden, zonder voldoende democratische inspraak. Deze uitspraken roepen vragen op over de rol van transparantie en verantwoordelijkheid binnen onze samenleving. Als de wetgevende macht niet daadwerkelijk de beslissingen neemt en de macht elders ligt, wie is er dan verantwoordelijk voor het waarborgen van onze rechten en vrijheden? Hoe kunnen we ervoor zorgen dat er voldoende checks-and-balances zijn om ervoor te zorgen dat onze grondwet wordt gerespecteerd? De uitspraken van Jay Francis benadrukken ook het belang van het informeren en betrekken van het publiek bij het besluitvormingsproces. Als er beslissingen worden genomen die onze rechten en vrijheden beïnvloeden, moeten we ervoor zorgen dat we als burgers de mogelijkheid hebben om gehoord te worden en invloed uit te oefenen. Het is noodzakelijk dat we een open debat voeren over deze kwesties en dat we als samenleving streven naar een evenwicht tussen veiligheid en individuele vrijheden. We moeten ervoor zorgen dat er mechanismen zijn die ervoor zorgen dat onze grondwettelijke rechten worden beschermd en dat de besluitvorming transparant en verantwoordelijk is. De onthullende uitspraken van Jay Francis roepen op tot verdere onderzoek en discussie. Het is aan ons als burgers om kritisch te blijven, informatie te verzamelen en onze stem te laten horen in het streven naar een rechtvaardige en evenwichtige samenleving. Alleen door ons bewust te zijn van mogelijke misstanden kunnen we streven naar een samenleving die onze fundamentele rechten en vrijheden respecteert. Meer zien? Vrijheidsberoving.nl

zie ook het fragment van BlxBx.tv Meer zien? Vrijheidsberoving.nl

De lancering van het wereldwijde digitale gezondheidscertificaat door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) heeft geleid tot kritiek en beschuldigingen van het creëren van een totalitaire maatschappij. Sommige mensen betogen dat instanties zoals de WHO, die beweren te handelen in het belang van de volksgezondheid, in werkelijkheid streven naar het beperken van individuele vrijheden onder het mom van crises zoals de COVID-19-pandemie en klimaatverandering. De WHO heeft het digitale gezondheidscertificaat gepresenteerd als een wereldwijd publiek goed dat de mobiliteit van mensen moet vergemakkelijken en de verspreiding van infectieziekten beter moet beheersen. Echter, critici beweren dat dergelijke certificaten en de infrastructuur erachter deuren openen naar een controlemaatschappij, waarin individuele vrijheden en privacy op het spel staan. De beschuldigingen van totalitarisme en het verspreiden van leugens zoals COVID-19 en klimaatverandering door de WHO zijn gevoed door een groeiende beweging van mensen die sceptisch zijn over overheidsmaatregelen en internationale instanties. Ze stellen dat de maatregelen die worden genomen onder het mom van volksgezondheid en klimaatbescherming in werkelijkheid dienen als mechanismen voor sociale controle en het beperken van individuele keuzevrijheid. Het is van cruciaal belang dat er een evenwicht wordt gevonden tussen het waarborgen van individuele vrijheden en het beschermen van de volksgezondheid. Het debat over de rol van instanties zoals de WHO en de impact van digitale gezondheidscertificaten moet plaatsvinden op basis van feitelijke informatie en open discussie, waarbij zorgen en kritiek serieus worden genomen.

In een recente YouTube-video heeft schrijver Karel van Wolfveren voorgelezen uit zijn nieuwste artikel, dat is gepubliceerd in het laatste nummer van het tijdschrift "Gezond Verstand". Van Wolfveren benadrukt dat hij dit altijd doet nadat het laatste nummer naar de drukker is gestuurd, als een manier om aandacht te vragen voor het bestaan van het tijdschrift. Hij legt uit dat lezen voordelen heeft ten opzichte van alleen kijken en hoopt dat mensen een abonnement nemen om zijn werk te kunnen lezen. Het artikel waaruit Van Wolfveren voorleest, draagt de titel "Leven met onwaarheid" en bespreekt de bijzondere situatie waarin we de afgelopen drie jaar zijn beland. Hij stelt dat wat we nu meemaken, samenkomend, de grootste misdaad in de geschiedenis is. Hij wijst erop dat er veel gebeurtenissen zijn geweest die zijn voorgevallen door deze misdaad, maar dat ze niet op dezelfde schaal en met dezelfde impact als deze wereldwijde gebeurtenis hebben plaatsgevonden. Van Wolfveren gaat verder met het benadrukken van de acceptatie van vanzelfsprekendheden binnen onze sociale omgeving, die nooit ter discussie zijn gesteld. Hij betoogt dat dit essentieel is om te begrijpen hoe de machthebbers tot een machtsgreep hebben kunnen komen. Hij verwijst naar de angst die ons is aangepraat voor een virus dat een groot deel van de wereldbevolking zou kunnen uitroeien en hoe dit angstbeeld werd versterkt door autoriteiten zoals de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) en het World Economic Forum. De schrijver betoogt verder dat de voorgeschreven werkelijkheid, gecreëerd door overheidsinstanties en reguliere media, ervoor zorgt dat de bevolking de waarheid niet meer kan onderscheiden van bedrog. Hij noemt het geval van een documentaire over complotdenkers die door de media wordt geproduceerd en gepresenteerd als een serieus project, terwijl het volgens hem eerder een propagandafilm is. Hij wijst ook op het gebruik van het begrip "complot" om degenen die kritische vragen stellen over de machthebbers weg te zetten als extremisten. Van Wolfveren benadrukt dat we vastzitten in een voorgeschreven werkelijkheid, tenzij we onszelf eraan herinneren dat wat we horen en lezen neerkomt op bedrog. Hij maakt onderscheid tussen de zwakkere officiële verhalen en de sterkere voorgeschreven werkelijkheid, die nauw verbonden is met de macht van de overheid. Hij betoogt dat een basisvoorwaarde voor het voortbestaan van de voorgeschreven werkelijkheid is dat politieke mechanismen die overheidsleugens zouden kunnen aanpakken, zijn uitgeschakeld. https://vrijheidsberoving.nl/schrijver-karel-van-wolveren-leest-voor-uit-nieuwste-artikel-en-waarschuwt-voor-voorgeschreven-werkelijkheid/

Datum: 5-6-'23 In een wereld waar informatie en desinformatie voortdurend strijden om onze aandacht, wil een nieuwe documentaire met de titel "The Great Awakening" de complexiteit van moderne maatschappelijke verschuivingen onderzoeken. Geproduceerd door de makers van de controversiële film "Plandemic", duikt de documentaire in boeiende onderwerpen en streeft ze ernaar om verschillende verhalen te belichten die gangbare perspectieven uitdagen. "The Great Awakening" heeft als doel gesprekken op gang te brengen en kijkers aan te moedigen om gevestigde normen in twijfel te trekken, met als doel een diepere analyse van de wereld waarin we leven. Geregisseerd door getalenteerde filmmakers, presenteert de documentaire een reeks interviews, expertmeningen en alternatieve standpunten die thema's onderzoeken zoals overheidscontrole, media-manipulatie en maatschappelijke transformatie. Met de successen van hun eerdere werk hebben de makers van "The Great Awakening" opnieuw publieke belangstelling gewekt, zij het met enige controverse. Net zoals "Plandemic", dat scepticisme rond COVID-19 en vaccingerelateerde zaken onderzocht, is het te verwachten dat deze nieuwe documentaire uiteenlopende reacties van kijkers zal uitlokken. Het centrale uitgangspunt van de film draait om het idee van een ontwaking, waarbij wordt gesuggereerd dat individuen en gemeenschappen wereldwijd een paradigma-shift ervaren in hun begrip van de wereld. Door conventionele verhalen ter discussie te stellen, wil de documentaire kritisch denken stimuleren en kijkers uitnodigen om hun eigen overtuigingen te onderzoeken. "The Great Awakening" bevat interviews met experts uit uiteenlopende vakgebieden zoals wetenschap, psychologie, sociologie en filosofie. Deze personen bieden alternatieve perspectieven en presenteren argumenten die kijkers aansporen om maatschappelijke normen in twijfel te trekken, waardoor een genuanceerd beeld ontstaat van de complexe uitdagingen van de wereld. Het is echter belangrijk op te merken dat de documentaire kritiek heeft gekregen omdat deze samenzweringstheorieën zou bevorderen en desinformatie zou versterken. Velen hebben hun zorgen geuit dat de film kan bijdragen aan de verspreiding van misleidende verhalen, waardoor het publieke vertrouwen in wetenschappelijke instellingen en gevestigde feiten mogelijk wordt ondermijnd. Als reactie op de controverse hebben de filmmakers hun werk verdedigd, waarbij ze benadrukken dat hun intenties gebaseerd zijn op het bieden van een platform voor alternatieve standpunten en het bevorderen van kritisch denken. Ze benadrukken dat ze ernaar streven om de status quo uit te dagen, open dialogen aan te moedigen en kijkers in staat te stellen hun eigen conclusies te trekken. Meer zien? Vrijheidsberoving.nl

Geplaatst op: 4-6-'23 In een aangrijpende documentaire getiteld "Veilig en Effectief: Een Tweede Mening" werpen onderzoeksjournalist Mark Sharman en News Uncut hun licht op het onderwerp van COVID-19 vaccinatieschade en sterfgevallen. De film gaat diep in op de vermeende systemische tekortkomingen die mogelijk hebben bijgedragen aan deze incidenten. Het onderzoekt onder andere de analyse van farmaceutische onderzoeken, de rol van regulerende instanties zoals het MHRA, de invloed van gedragswetenschappers van SAGE op het beleid en de impact van de media en grote technologiebedrijven op het onderdrukken van open debatten. Oorspronkelijk uitgebracht op YouTube, trok de documentaire aanzienlijke aandacht en verzamelde meer dan 990.000 weergaven en 7.000 reacties voordat deze op 26 oktober 2022 werd verwijderd wegens vermeende "medische misinformatie". Het verwijderen van de documentaire riep vragen op over de vrijheid van meningsuiting en de mogelijkheid om openlijk belangrijke onderwerpen met betrekking tot de volksgezondheid te bespreken. "Veilig en Effectief: Een Tweede Mening" biedt een platform voor individuen om zorgen en ervaringen met betrekking tot COVID-19 vaccinatieschade en sterfgevallen te uiten. Door deze verhalen in de schijnwerpers te zetten, beoogt de documentaire een beter begrip te creëren van de mogelijke risico's en beperkingen van de huidige COVID-19 vaccins. De film duikt in de analyse van farmaceutische onderzoeken en onderzoekt de gevolgde protocollen tijdens de testfasen. Door de gebruikte methodologie en de nauwkeurigheid van de verzamelde gegevens te onderzoeken, probeert de documentaire de effectiviteit en veiligheid van de momenteel beschikbare vaccins aan te kaarten. Verder wordt de rol van regulerende instanties, zoals het MHRA (Medicines and Healthcare products Regulatory Agency), kritisch onderzocht. De documentaire stelt vragen over hun vermogen om de veiligheid van vaccins adequaat te monitoren, bijwerkingen te onderzoeken en potentiële risico's naar het publiek te communiceren. Een ander aspect dat in de film wordt onderzocht, is de invloed van gedragswetenschappers van SAGE (Scientific Advisory Group for Emergencies). De documentaire onderzoekt hun rol bij het vormgeven van het overheidsbeleid en het besluitvormingsproces met betrekking tot vaccinatieverplichtingen, waarbij de noodzaak van transparantie en onafhankelijke analyse op dergelijke gebieden wordt benadrukt. De impact van media en grote technologiebedrijven op de vrijheid van meningsuiting en open debat staat ook centraal in de documentaire. Het verwijderen van "Veilig en Effectief: Een Tweede Mening" van YouTube vanwege vermeende "medische misinformatie" roept zorgen op over de onderdrukking van afwijkende meningen en het belemmeren van wetenschappelijk onderzoek. Terwijl de documentaire een platform biedt voor mensen met zorgen over vaccins, is het belangrijk om op te merken dat de wetenschappelijke consensus overweldigend het veiligheids- en werkzaamheidsaspect van COVID-19 vaccins ondersteunt. Vaccins hebben een cruciale rol gespeeld bij het indammen van de verspreiding van het virus, het verminderen van ziekenhuisopnames en het redden van talloze levens wereldwijd. Het is essentieel dat de samenleving zich engageert in open, respectvolle en op bewijs gebaseerde discussies over vaccins om ervoor te zorgen dat accurate informatie wordt verspreid en het vertrouwen in de gezondheidszorgsystemen behouden blijft. "Veilig en Effectief: Een Tweede Mening" stelt geldige vragen over het reguleringsproces, wetenschappelijke analyse en vrijheid van meningsuiting, waardoor kijkers worden aangemoedigd om de bestaande systemen kritisch te evalueren. Terwijl discussies over vaccins voortduren, is het belangrijk om een balans te vinden tussen het bespreken van zorgen en het bevorderen van de volksgezondheid, waarbij beslissingen gebaseerd zijn op wetenschappelijk bewijs en het welzijn van individuen en gemeenschappen vooropstaat. vrijheidsberoving.nl. Met NL subs.

DOOR RHODA WILSON OP 3 JUNI 2023 Op een conferentie in Noorwegen sprak de Zwitserse advocaat Philipp Kruse https://www.kruse-law.ch/de/ueber-mich.php over de ambitie van de Wereldgezondheidsorganisatie ("WHO") om nieuwe regels vast te stellen voor haar eigen snode doeleinden. Voor zijn presentatie selecteerde hij kritieke aspecten van de machtsgreep van de WHO door middel van de wijzigingen in de Internationale Gezondheidsregeling ("IHR's") en het voorgestelde nieuwe Pandemieverdrag. De Spotlight-conferentie https://www.spotcon.org/ werd gehouden op 15 april in Stavanger, Noorwegen, georganiseerd door Children's Health Defense Europe https://childrenshealthdefense.eu/ en Binders Initiative. De dag na de conferentie gaf Kruse dezelfde presentatie, met een paar extra's, voor een kleiner publiek, waaronder parlementsleden uit Zweden en het Verenigd Koninkrijk. Onafhankelijk productiehuis Oracle Films https://www.oraclefilms.com/ was aanwezig om zijn tweede presentatie te filmen. Voor de nieuwste producties van Oracle Films kun je ze volgen op Twitter HIER https://twitter.com/OracleFilmsUK en op Rumble HIER https://rumble.com/user/OracleFilms . Kruse en zijn team werken sinds januari 2022 aan een strafklacht tegen Swissmedic. Op 4 juli 2022 diende het team hun strafklacht in. Het team hield op 14 november 2022 een persconferentie over hun juridische stappen tegen Swissmedic. Hij heeft ook 20 actieve zaken met betrekking tot covid, waarvan de belangrijkste momenteel bij het Zweedse Hooggerechtshof liggen. --- De WHO bepaalt de regels waaronder pandemieën worden verklaard en hoe pandemieën worden beheerd, zei Kruse. "In al mijn rechtszaken kreeg ik als antwoord dat zodra we een pandemie hebben, de rechtbanken zich niet zullen bemoeien met de acties van de uitvoerende machten ... min of meer hetzelfde [antwoord] werd gegeven door het Zwitserse parlement toen we hen vroegen om de beslissingen van de Zwitserse federale regering te heroverwegen," vertelde Kruse het publiek. Het antwoord dat Kruse kreeg was: "Het Zwitserse parlement heeft niet het recht om een volledig onderzoek uit te voeren." "Ik was persoonlijk gealarmeerd - en gemotiveerd om de ware krachten van de WHO en de ontwikkelingen die ze nastreven voor de toekomst te analyseren," zei hij. Kruse presenteerde vervolgens een samenvatting van zijn onderzoeken die onthullen wat de WHO werkelijk is; die haar beleid en beslissingen beïnvloedt; wat het effect is van de nieuwe of gewijzigde WHO-instrumenten; waarom we ons zorgen moeten maken over de toekomst als we geen goede analyse van het verleden uitvoeren; en de overlappende of gezamenlijke doelstellingen van de wijzigingen van de IHR's en het pandemieverdrag, waaruit duidelijk het ware doel van de ambities van de WHO blijkt. Na een overzicht te hebben gegeven van de desinformatie die de WHO heeft verspreid en blijft verspreiden met betrekking tot de covid-pandemie, zei Kruse: "Het middel (WHO) vormt een grotere bedreiging dan de ziekte (covid-19). En we kunnen niet tot een andere conclusie komen dan [dat] er een intentie is om te schaden zolang ze deze [valse verklaringen] nastreven en geen goede beoordeling [van de covid-pandemie] beginnen." De IHR's en het Pandemieverdrag gaan niet alleen over covid of de volgende pandemie die de WHO verklaart. Het gaat om een permanent verlies van controle over alle basisaspecten van het leven: grondrechten, soevereiniteit, gezondheid, zaken en privacy. Er zal geen enkele bescherming zijn tegen machtsmisbruik, aangezien de WHO een wereldwijde dictator zal worden zonder verantwoording af te leggen. Kruse eindigt met enkele voorgestelde oplossingen. "Ik wil niet doen alsof ik oplossingen heb, maar we moeten oplossingen bedenken om tot oplossingen te komen. En ik wil jullie enkele eerste voorstellen doen", zei hij. Meer zien? vrijheidsberoving.nl

Wereldgezondheidsorganisatie 'wanhopig' op zoek naar een wereldwijd pandemieverdrag. Sky News Australia | Rowan Dean In recente ontwikkelingen staat de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) onder kritiek in het Verenigd Koninkrijk, wat bezorgdheid heeft gewekt over de omvang van haar nieuwe bevoegdheden en de mogelijke gevolgen voor wereldwijde gezondheidsbeleid. Hoewel dit onderwerp veel aandacht heeft gekregen in het VK, verdient het brede erkenning, ook in Australië. Experts waarschuwen dat het voorgestelde wereldwijde pandemieverdrag van de WHO de organisatie ongekende autoriteit zou kunnen verlenen om lockdowns en andere beperkende maatregelen op te leggen aan landen, zelfs tegen hun eigen oordeel in. De WHO's ambitie om een wereldwijd pandemieverdrag op te stellen is al geruime tijd besproken, maar het is grotendeels onder de radar gebleven voor veel Australiërs. Critici betogen dat het verdrag, indien geïmplementeerd, de WHO in staat zou stellen een staat of land te verklaren als zijnde in een pandemiesituatie en dwingende maatregelen op te leggen, ongeacht de bezwaren of tegenstrijdige standpunten van de betreffende entiteit. Deze mogelijke machtsongelijkheid heeft bezorgdheid gewekt over individuele vrijheden, nationale soevereiniteit en het potentieel voor machtsmisbruik door een wereldwijde autoriteit. Binnen het VK worden parlementsleden in de regering steeds nerveuzer over de mogelijkheid dat de WHO wereldwijde bevoegdheden verwerft om pandemieën naar believen op te leggen. De vrees bestaat dat beslissingen genomen door een internationale organisatie, gebaseerd op mogelijk gebrekkige of bevooroordeelde informatie, verregaande gevolgen kunnen hebben voor landen en hun burgers. Het is van het grootste belang dat het publiek zich bewust wordt van dit onderwerp en betrokkenheid toont door hun bezorgdheid kenbaar te maken en zich te verzetten tegen een wereldwijd pandemieverdrag, bijvoorbeeld via praatprogramma's en radio-uitzendingen. Het is cruciaal om dit onderwerp met voorzichtigheid te benaderen, waarbij erkend wordt dat extreme maatregelen niet per se gerechtvaardigd zijn. Het is echter even belangrijk om de mogelijke risico's te onderkennen die gepaard gaan met een internationale instantie die bepaalt hoe overheden pandemieën moeten aanpakken. De COVID-19-pandemie heeft aangetoond dat landen die verschillende benaderingen hebben gevolgd, zoals Zweden en Florida, positieve resultaten hebben behaald zonder strikt de officiële adviezen te volgen. Dit roept vragen op over de effectiviteit van gecentraliseerde wereldwijde besluitvorming en de noodzaak voor regeringen om hun reacties aan te passen op basis van lokale omstandigheden. Bovendien zijn er kritieken geuit op de WHO omdat ze aanvankelijk de ernst van het COVID-19-virus bagatelliseerde en het containment- en uitroeiingsmodel van de Chinese regering omarmde. Deze beslissingen, gebaseerd op twijfelachtige informatie, hebben wereldwijd aanzienlijk leed veroorzaakt. Daarom is gezonde scepsis ten aanzien van het vermogen van de WHO om onpartijdige en effectieve beslissingen te nemen gerechtvaardigd. Het is belangrijk op te merken dat de betrokkenheid van de Australische regering bij internationale bijeenkomsten en verdragen, zoals de jaarlijkse bijeenkomst van de WHO, niet zonder volledige transparantie en verantwoording mag plaatsvinden. Bezorgdheid ontstaat door het gebrek aan openbaar inzicht in wat Australië tijdens deze bijeenkomsten kan verplichten, aangezien beslissingen die achter gesloten deuren worden genomen, aanzienlijke gevolgen kunnen hebben voor het land. Het debat rondom het voorgestelde wereldwijde pandemieverdrag van de WHO benadrukt een breder vraagstuk over de balans tussen persoonlijke vrijheden en collectief welzijn. Critici betogen dat inperkingen van individuele vrijheden onder het mom van volksgezondheidsmaatregelen met de nodige voorzichtigheid moeten worden benaderd, omdat het juist de vrijheid om keuzes te maken is die vaak het doelwit is van regelgevers. De roep om een koninklijke commissie om de genomen maatregelen tijdens de pandemie grondig te onderzoeken en de kosten op het gebied van persoonlijke vrijheden te beoordelen, wint aan kracht. Ter conclusie, de groeiende bezorgdheid over de uitgebreide bevoegdheden van de Wereldgezondheidsorganisatie, met name via het voorgestelde wereldwijde pandemieverdrag, vereist meer aandacht van zowel het publiek als beleidsmakers. Het vinden van een evenwicht tussen wereldwijde gezondheidscoördinatie en het behoud van individuele vrijheden en nationale soevereiniteit is van het grootste belang. Verhoogd bewustzijn, betrokkenheid en open dialoog over dit onderwerp zullen zorgen voor een geïnformeerde besluitvorming en helpen de waarden te beschermen die Australiërs dierbaar zijn. Meer zien? Vrijheidsberoving.nl

Van de regisseurs van Died Suddenly': Final Days' De wetenschappelijke technologische elite blootleggen en hun verlangen om goden te worden. De Covid-pandemie was de testrun voor een nog sinister complot dat gaat komen. Meer zien? vrijheidsberoving.nl

Tijdens een interview heeft Yoeri Albrecht, een prominente linkse journalist, een aanval uitgevoerd op de interviewer "Left laser". Albrecht weigerde echter te antwoorden op vragen met betrekking tot de uitschakeling van de oppositie in Oekraïne. Het incident vond plaats tijdens een debat in het debatcentrum, waar Albrecht te gast was. Tijdens het interview stelde Left laser vragen over mogelijke financiering vanuit de NAVO voor het debatcentrum. Ook werd er gevraagd naar de achterliggende motieven en doelen van een door het debatcentrum gefinancierd project. Albrecht ontweek echter de gestelde vragen en weigerde te antwoorden. De interviewer bracht tevens de recente gebeurtenissen in Oekraïne ter sprake, waarbij Albrecht werd gevraagd naar het verbod op oppositiepartijen in het land. Albrecht probeerde het gesprek te verschuiven naar een bredere discussie over democratie, maar Left laser benadrukte het belang van het bespreken van de situatie in Oekraïne. Het interview escaleerde snel, waarbij Albrecht uiteindelijk de interviewer aanviel. Er ontstond een verhitte woordenwisseling en Albrecht greep zelfs de microfoon van Left laser vast. Het incident werd veroordeeld door Left laser, die verrast was door de agressieve reactie van Albrecht. Dit incident illustreert duidelijk de spanningen die kunnen ontstaan tussen verschillende politieke standpunten en visies. Het belang van open en respectvolle discussies blijft centraal staan in het bevorderen van een democratische samenleving. Meer zien? Vrijheidsberoving.nl

Voormalig vice-president bij Pfizer, Dr. Mike Yeadon, heeft in een interview met Jessica Rose ernstige bedreigingen voor onze vrijheid besproken, met name gerelateerd aan digitale identificatie en centrale bank digitale valuta (CBDC's). Dr. Yeadon waarschuwt dat er een spel wordt gespeeld om mensen te dwingen fysieke identiteitskaarten te hebben en digitale valuta van de centrale bank te gebruiken, waarbij contant geld uiteindelijk zal verdwijnen. Hij benadrukt dat mensen een digitale identiteitskaart nodig zullen hebben om zelfs de meest alledaagse activiteiten uit te voeren, zoals het kopen van benzine of eten in de supermarkt. Dr. Yeadon uit zijn bezorgdheid dat dit systeem degenen die de database beheren in staat stelt om beperkingen op te leggen, zoals het verplicht stellen van vaccinaties. Hij waarschuwt zelfs voor de mogelijkheid dat mensen onder dwang worden geïnjecteerd met schadelijke stoffen, zoals langzaam werkend gif. Hij benadrukt dat dit ene systeem onder toezicht zal staan van de regering en dat externe entiteiten mogelijk politieke beslissingen kunnen beïnvloeden. Het ontbreken van contant geld zou volgens Dr. Yeadon de afhankelijkheid van het systeem vergroten, aangezien individuen volledig afhankelijk zullen zijn van degenen die het systeem beheren voor hun basisbehoeften. Hij waarschuwt dat algoritmes kunnen bepalen of iemand als "slecht persoon" wordt beschouwd, en deze algoritmes kunnen transacties weigeren of beperken op basis van hun eigen criteria. Dr. Yeadon maakt zich zorgen over de beperkingen van vrijheid die dit systeem met zich meebrengt en vergelijkt het met totalitaire regimes uit het verleden. Hij waarschuwt dat als deze ontwikkelingen worden toegestaan, het het einde zou betekenen van menselijke vrijheid. De woorden van Dr. Mike Yeadon geven een alarmerend perspectief op de mogelijke gevolgen van digitale identificatie en CBDC's voor de individuele vrijheid. Hoewel het belangrijk is om kritisch te blijven en mogelijke bedreigingen te onderzoeken, is het ook belangrijk om een evenwichtig beeld te hebben en verschillende perspectieven te overwegen. Het debat over deze kwesties zal naar verwachting voortduren, aangezien technologieën en systemen zich blijven ontwikkelen. Meer zien? Vrijheidsberoving.nl

Deze video wordt gebruikt in dit artikel: https://vrijheidsberoving.nl/dr-martins-toespraak-in-het-europees-parlement-over-het-coronavirus/ Blok 1: Het is bijzonder interessant dat ik vandaag op deze plek zit, hier in het Europees Parlement. Meer dan een decennium geleden zat ik namelijk op exact dezelfde stoel. Destijds waarschuwde ik de wereld voor wat er komen ging. Tijdens dat gesprek, georganiseerd door de Groenen/EVA en andere partijen van de Europese Unie, hadden we het over de vraag of Europa het Amerikaanse beleid moest volgen en patenten moest toestaan op biologisch afgeleide materialen. Blok 2: Destijds drong ik er bij dit orgaan en bij mensen over de hele wereld op aan dat de wapenwedloop met de natuur desastreuze gevolgen zou hebben. Helaas zit ik hier vandaag met die ongelukkige zin waar ik eigenlijk een hekel aan heb, namelijk "Ik zei het toch". Maar feit blijft dat we hier niet zijn om het verleden te veroordelen, we zijn hier om ons opnieuw te buigen over de menselijke conditie en de vraag te stellen: wie willen we zijn? Hoe willen we dat de mensheid eruitziet? Blok 3: In plaats van dit te zien als een nutteloze exercitie, wat heel gemakkelijk is vanuit mijn positie, zie ik dit juist als een van de grootste kansen die ons te wachten staat. Want nu hebben we een openbaar debat dat centraal staat in de gedachten van mensen. Toen het nog een esoterisch gesprek was over biologische patenten, kon niemand het schelen. Maar toen dat gesprek persoonlijk werd, begon het iets te betekenen voor mensen. Dus ik ben eigenlijk heel dankbaar voor deze kans. Blok 4: Ik wil de parlementsleden bedanken voor het organiseren hiervan en ik wil ook alle vertalers bedanken, mijn excuses vooraf, want ik zal waarschijnlijk termen gebruiken die moeilijk te vertalen zijn. Mijn excuses daarvoor. Ik wil ook erkennen dat velen van u op de hoogte zijn van mijn betrokkenheid hierbij, grotendeels te danken aan het geweldige werk van mijn fantastische vrouw, Kim Martin. Zij moedigde me in de vroege dagen van deze pandemie aan om voor de camera te gaan staan en te praten over alle informatie die ik deelde met kleine groepen mensen over de hele wereld. En het was juist haar aanmoediging die ervoor zorgde dat velen van u hebben gehoord wat ik te zeggen heb. Blok 5: Ironisch genoeg heb ik de populariteit die ik vroeger had op CNBC en Bloomberg, waar mijn presentaties wereldwijd op de mainstream media werden uitgezonden, verloren. Ik kan met vertrouwen zeggen dat Covid mijn faam heeft verminderd. Maar ik kan ook met vertrouwen zeggen dat ik liever tussen de mensen sta waartussen ik vandaag sta, dan bij de mensen van die vorige wereld. Dit is een veel betere plek om te zijn. Meer zien? Vrijheidsberoving.nl

Datum: 27 mei 2023 In een krachtige wake-up call heeft Christine Anderson, een lid van het Europese Parlement, een duidelijke boodschap overgebracht aan mensen over de hele wereld. Ze dringt er bij hen op aan om niet langer blindelings vertrouwen te stellen in hun democratisch gekozen regeringen. Anderson stelt dat gehoorzaamheid geen oplossing is voor tirannie en spoort individuen aan om de afwezigheid van goede bedoelingen bij politieke elites te erkennen. Tijdens een recente toespraak, vastgelegd in een YouTube-video, uitte Anderson haar bezorgdheid over het welzijn van gewone burgers. Ze benadrukte dat er in de hele geschiedenis van de mensheid nooit een politieke elite is geweest die zich oprecht inzette voor het welzijn van gewone mensen. Volgens Anderson is het heden niet anders, en burgers moeten ophouden hun gekozen functionarissen het voordeel van de twijfel te geven. "Je kunt jezelf niet gehoorzamen uit een tirannie bevrijden," verklaarde Anderson resoluut, waarbij ze de zinloosheid benadrukte van pogingen om onderdrukkende regimes te sussen. Ze waarschuwde dat gehoorzaamheid alleen maar het onderdrukkende systeem voedt, vergelijkbaar met het voeren van een reusachtige alligator in de hoop als laatste te worden opgegeten. Helaas merkte ze op dat het onvermijdelijke resultaat uiteindelijk opgeslokt worden door het systeem is. Verder drong Anderson er bij mensen op aan om hun stilte te doorbreken en zich uit te spreken tegen oprukkende tirannie. Ze spoorde individuen aan om in opstand te komen tegen regeringen die psychologisch misbruik plegen, hun eigen burgers belachelijk maken en handelen tegen hun eigen belangen. Ze moedigde het publiek aan om niet te stemmen op degenen die deze onderdrukkende omgeving in stand houden. Om de beperkingen van een onvrije wereld te trotseren, kondigde Anderson haar persoonlijke besluit aan om te streven naar absolute vrijheid. Ze beschreef haar bestaan als een daad van rebellie en benadrukte dat iedereen een vergelijkbare benadering zou moeten aannemen. De gepassioneerde oproep van Christine Anderson pleit voor een wereldwijd ontwaken en verzet tegen de verraderlijke krachten van tirannie. Haar pleidooi spoort individuen aan om hun regeringen in twijfel te trekken, gehoorzaamheid af te wijzen en op te komen voor hun eigen vrijheid en waardigheid. Terwijl de wereld worstelt met verschillende politieke uitdagingen en sociale dynamiek, dienen de krachtige woorden van Anderson als een herinnering dat echte verandering alleen kan worden bereikt door gezamenlijke actie en een vastberaden weigering om de status quo te accepteren. Deze video is een artikel op: https://vrijheidsberoving.nl/europarlementarier-anderson-waarschuwt-voor-tirannie-word-wakker-en-verzet-je/

In een opmerkelijke toespraak in de Tweede Kamer heeft Rob Roos, lid van het Europese Parlement, een pleidooi gehouden voor het herstel van de democratie. Hij benadrukte dat het land kampt met een groeiende kloof tussen degenen die zich vertegenwoordigd voelen en degenen die zich genegeerd voelen. Roos wees op het gebrek aan keuzemogelijkheden waar veel burgers mee geconfronteerd worden. Hij stelde de vraag hoeveel invloed de Tweede Kamer eigenlijk nog kan uitoefenen, aangezien vaak wordt gezegd dat bepaalde beslissingen niet genomen kunnen worden vanwege de beperkingen opgelegd door Brussel of verschillende verdragen. Hij noemde het proces "de uitholling van de democratie", waarbij de macht is weggesluisd naar instituties waar de gemiddelde Nederlander geen grip op heeft. Volgens Roos ligt het grootste deel van de macht tegenwoordig in Brussel, waar de Europese Commissie het recht heeft op wetgevend initiatief. Hij wees op het feit dat het Europees Parlement vaak wordt gezien als een "applausmachine" of een "feestcommissie" die niet in staat is om individuele ministers naar huis te sturen. Hij betreurde ook het gebrek aan transparantie in Brussel. Roos benadrukte dat de macht in Brussel ligt, maar dat de democratische procedures niet goed werken. Dit heeft geleid tot een gebrek aan controle en inspraak. Hij waarschuwde dat de machtsuitoefening van Brussel in een stroomversnelling is geraakt en wees op enkele zorgwekkende voorstellen, zoals de natuurherstelwet en de Green Deal, waarvoor de Nederlanders nooit direct hebben gestemd. De Europarlementariër betoogde dat er een andere Europese Unie nodig is, waarin lidstaten weer de leiding hebben en de Europese Commissie slechts een secretariaat is. Hij pleitte voor een Europees Parlement dat fungeert als een overlegorgaan voor leden van nationale parlementen. Roos stelde voor dat er een "Unie à la carte" zou moeten zijn, waarin verschillende landen hun eigen beleid kunnen voeren op gebieden zoals immigratie, landbouw en natuurbehoud. Hij drong aan op een Unie met verschillende snelheden en samenwerkingsverbanden, waarin nationale democratieën weer van belang zijn en lidstaten een veto hebben. Roos besloot zijn toespraak met de oproep aan het parlement om zich in te zetten voor het herstel van de democratie en te voorkomen dat de macht verder wordt uitgehold. Hij gelooft dat alleen op die manier het vertrouwen in de politiek kan worden hersteld. De toespraak van Rob Roos heeft een debat losgemaakt over de rol van Nederland binnen de Europese Unie en de wenselijkheid van meer democratische inspraak op Europees niveau.

In een gepassioneerd debat over de Europese Unie heeft Thierry Baudet, de leider van Forum voor Democratie (FVD), een alarmerend beeld geschetst van de huidige staat van de Europese beschaving. Baudet betoogde dat de Europese Unie een destructieve rol speelt in het versnellen van het verval van de Europese tradities, waarden en cultuur. Met verwijzing naar de glorieuze geschiedenis van Europa, waarin het continent bekend stond als het stralende middelpunt van de wereld, benadrukte Baudet de prachtige artistieke en intellectuele prestaties die voortkwamen uit de Europese beschaving. Hij verwees naar de grandeur van steden, de esthetische scheppingskracht en meesterwerken zoals de pianomuziek van Brahms, opera's van Puccini en Wagner, en de poëzie van Realke en Baudelaire. Baudet benadrukte echter dat Europa nu geconfronteerd wordt met een verwoestend destructieproces, en hij beschuldigde de Europese Unie ervan dit proces te versnellen en te faciliteren. Hij noemde de Europese Unie een fundamenteel anti-Europese organisatie, die tegen de Europese tradities, tegen de nationale identiteiten en tegen de Europese leefwijze en cultuur ingaat. De FVD-leider wees op verschillende aspecten waarop de Europese Unie volgens hem een negatieve impact heeft. Zo beweerde hij dat de EU een demografische transitie in gang zet, resulterend in wat hij "omvolking" noemt, en het einde van nationale identiteiten. Bovendien stelde hij dat de EU een energietransitie teweegbrengt, die leidt tot structurele veranderingen in eet- en leefpatronen, en de ondergang van de culinaire geschiedenis van Europa. Baudet wees ook op de impact van de Europese Unie op de structuur van de economieën en de middenklasse. Hij betoogde dat de EU ervoor zorgt dat mensen steeds afhankelijker worden van de staat en dat de vrijheid van het individu wordt ingeperkt. Hij waarschuwde voor de transitie naar een digitaal ID, waardoor privacy verloren zou gaan en elke internetuiting gecontroleerd kan worden. Daarnaast bekritiseerde Baudet de Europese Unie voor het bevorderen van de gendertransitie, die volgens hem traditionele man-vrouwverhoudingen, familie en het traditionele gezin bedreigt. Hij wees ook op experimentele gentherapieën en injecties die de integriteit van het menselijk lichaam zouden aantasten, en hij noemde de afschuwelijke architectuur in Brussel als voorbeeld van de destructieve stedenbouw die de EU zou promoten. Ten slotte benadrukte Baudet dat Rusland het enige Europese land is dat niet toegeeft aan wat hij de "cultuurmarxistische hegemonie" noemt. "Dat is de staat van Europa en het mogen duidelijk zijn wat de visie van Forum voor Democratie daarop is". Meer zien? Vrijheidsberoving.nl

AIVD uit bezorgdheid over 'Anti-elite extremisten' ondanks ontbreken van geweldoproepen Datum: 26 mei 2023 De Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) heeft gisteren haar zorgen geuit over de opkomst van 'Anti-elite extremisten'. Hoewel de groep volgens de AIVD geen expliciete oproepen tot geweld doet, vreest de dienst dat geweld een mogelijk gevolg kan zijn. De paniek rondom deze ontwikkeling roept vragen op over de redenen achter deze bezorgdheid. De berichtgeving over de Anti-elite extremisten verspreidde zich plotseling als een lopend vuurtje. Veel mensen vragen zich af waarom er zo'n grote zorg is, vooral omdat de groep zelf beweert dat ze geen geweld propageren. Sommigen suggereren dat de autoriteiten wachten op een incident dat aan deze groep kan worden toegeschreven, vergelijkbaar met wat er in het verleden op een onfortuinlijke wijze is geprobeerd met met Jensen van dit artikel https://www.gva.be/cnt/dmf20230213_94582642?mc_cid=f82f304197&mc_eid=cbb00f9277 in België. In het jaar 2023 is een dergelijke strategie echter kansloos. Het is voor niemand meer geloofwaardig wanneer op deze manier geprobeerd wordt om een bepaalde groep in diskrediet te brengen. Het is overduidelijk doorzichtig. Opvallend in de berichtgeving is de vermelding dat de populariteit van de groep wordt gevoed door ontevredenheid onder burgers over diverse politieke crisissen, zoals de toeslagenaffaire, de bevingsschade in Groningen, de stikstofdiscussie en de asielcrisis. Analisten hebben tijdens een briefing aan de media verklaard dat de inclusieve aard van de groep bijdraagt aan haar populariteit. Met andere woorden, iedereen mag deelnemen en meningsverschillen worden geaccepteerd, zolang de gemeenschappelijke vijand maar de kwaadaardige elite is. Is het dan deze inclusiviteit waar men bang voor is? In een tijd waarin er voortdurend wordt gehamerd op het belang van inclusiviteit, lijkt het erop dat dit een vorm van NEP-inclusiviteit is. Het wordt gebruikt om mensen te labelen, tegen elkaar op te zetten en vervolgens verdeeldheid te zaaien. Echte inclusiviteit werd zichtbaar tijdens de Corona-protesten, waar mensen van verschillende politieke overtuigingen, huidskleuren, seksuele voorkeuren en religies samenkwamen om op te komen voor hun vrijheden, rechten en menselijkheid, die op brute wijze van hen waren afgenomen. Dit is ware en krachtige inclusiviteit. Niet de valse inclusiviteit die door de elite in de zakenwereld en media wordt gecreëerd om mensen klein te houden. Hoewel begrijpelijk is dat de autoriteiten zich zorgen maken over deze ontwikkelingen, is het niet nodig. We kunnen hier als mensheid samen uitkomen. Het slotbetoog van de AIVD verdient grotendeels steun: "Een van de belangrijkste dingen die overheid, wetenschap, media en rechtspraak zelf kunnen doen tegen de dreiging die van het kwaadaardige-elitenarratief uitgaat, is het vertrouwen van de samenleving (her)winnen. Daarvoor moeten ze zich betrouwbaar tonen en betrouwbaar communiceren. Dat is cruciaal." Ik ben het grotendeels eens met dit betoog van de AIVD, behalve voor één detail. Ze stellen dat ze zich betrouwbaar moeten 'tonen', maar dat is niet voldoende. Het is essentieel dat zij daadwerkelijk betrouwbaar zijn in hun handelen en communicatie. Het is niet alleen een kwestie van perceptie, maar van oprechte betrouwbaarheid. Tot slot als antwoord op de AIVD. Het is juist de gevestigde Media die desinformatie verspreidt. Zoals later blijkt, in deze video wat Pfizer zegt over het testen dat op overdracht van het virus nooit is gedaan. Wij zijn dus door on ze politici voorgelogen. Daar zijn mensen boos over.

Voorwaarheid | Dr. Meryl Nass | Willem Engel De voorgestelde wijzigingen van de International Health Regulations (“IHR’s”) en het Pandemieverdrag bevatten beide de “One Health”-benadering. One Health heeft weinig definitie of structuur en wordt verkocht met vage reeksen woorden en zinsdelen die zinloos en vaak verwarrend zijn. Dit is opzettelijk en in dezelfde geest als tactieken die regeringen tijdens het covid-tijdperk gebruikten om de bevolking in de war te houden en zo eerder blindelings instructies op te volgen. Achter de woordenschat is One Health een hulpmiddel om netwerken te creëren en inspanningen te bundelen om macht en controle te centraliseren. Zodra de centrale macht is bereikt, kunnen soortgelijke maatregelen die werden opgelegd als reactie op de covid-pandemie, worden gebruikt voor klimaatverandering, verlies van biodiversiteit, ziekten bij de mens, door vectoren overgedragen ziekten en meer. Waar worden de macht en controle gecentraliseerd? Directeur van de Wereldgezondheidsorganisatie (“WHO”) Dictator-generaal Tedros de Terrorist en, uiteindelijk, degenen die de WHO financieren. Dat One Health is opgenomen in de wereldwijde dictatuurplannen van de WHO is bijna onder de radar verdwenen, maar sommige onderzoekers, zoals Dr. Meryl Nass, hebben het opgemerkt, onderzocht en proberen anderen te informeren. Een van de grootste veranderingen die de WHO in haar 75-jarige geschiedenis heeft gezien, is een verschuiving van financiering door soevereine naties naar financiering door particuliere partijen. Vanaf nu is het grootste deel van de financiering van de WHO afkomstig van de Bill & Melinda Gates Foundation en twee nauw op elkaar afgestemde op vaccins gebaseerde non-profitorganisaties die worden gefinancierd door vaccin- en farmaceutische bedrijven, de vaccinalliantie GAVI en de wereldwijde Coalition for Epidemic Preparedness Innovations of CEPI. De incestueuze onderlinge band tussen verschillende regeringen en organisaties, waaronder de Bill & Melinda Gates Foundation en het World Economic Forum ("WEF"), kan niet worden verborgen. Het is geen toeval dat de Gates Foundation de op één na grootste financier is van de WHO, die ook bijdraagt ​​aan de financiering van WEF. Het “Pandemisch Verdrag” van de WHO zal niet alleen betrekking hebben op pandemieën. Het introduceert wereldwijd de "One Health"-ideologie. Het concept erkent de onderlinge afhankelijkheid van de gezondheid van mens en dier en de verbinding met het milieu. Via deze One Health-agenda zal de WHO de bevoegdheid hebben om beslissingen te nemen in zaken die verband houden met het milieu (inclusief de uitstoot van broeikasgassen, vervuiling en ontbossing), de gezondheid van dieren (bijv. Vee) en de menselijke gezondheid (inclusief vaccinaties, sociale determinanten en bevolkingsbewegingen). ). Met deze uitgebreide bevoegdheden zou de WHO gemakkelijk een klimaat- of milieunoodsituatie kunnen afkondigen en lockdowns kunnen afdwingen. One Health is niet alleen opgenomen in het pandemieverdrag, maar ook in de voorgestelde wijzigingen van de IHR's waarover deze week wordt onderhandeld tijdens de 76e Wereldgezondheidsvergadering . Maandag interviewde de presentator van de Nederlandse podcast Voorwaarheid Willem Engel Dr. Meryl Nass over One Health en hoe het zich heeft verspreid en wordt gebruikt voor een verborgen agenda. Dr. Nass heeft verschillende artikelen over One Health gepubliceerd op haar Substack-pagina HIER .https://merylnass.substack.com/archive?sort=search&search=One%20Health One Health was een concept dat sommige artsen en dierenartsen zo'n 20 jaar geleden bedachten. Internationale organisaties en zelfbenoemde elites kaapten het idee om het te gebruiken als een middel om macht en controle over het grootste deel van de wereld te verwerven, vertelde Dr. Meryl Nass aan Engel. Als gevolg hiervan is de "winkelmand" die in het One Health-concept zou kunnen worden opgenomen, steeds groter geworden. “VN-agentschappen raakten erbij betrokken. Andere internationale instanties zoals de Wereldorganisatie voor diergezondheid raakten erbij betrokken. En de Rockefeller Foundation begon het in 2009 te financieren. En dus was het in 2009 al veroverd en CDC rolde een One Health-programma uit. In 2012 werd het idee van One Health uitgerold op het World Economic Forum in Davos. “Het werden veel woorden dat, simpel gezegd, verschillende groepen moesten samenwerken voor hun gedeelde doelstellingen. Maar de doelstellingen waren niet gedefinieerd. De methoden waarmee ze zouden samenwerken, waren niet gedefinieerd. En de projecten waaraan ze moesten werken, waren ook niet gedefinieerd.” Er zijn minstens 60 verschillende definities van 'One Health' geweest. Dr. Nass las er een paar voor. U kunt deze HIER https://media.videowaarheid.nl/uploads/2023/05/2023-05-22-One-World-One-health-met-Dr.-Meryl-Nass-Deel-1.pdf lezen op de eerste twee pagina's van de dia's die bij haar interview horen . Volgens de meest recente en gezaghebbende definitie omvat One Health niet alleen mensen en dieren, zoals het oorspronkelijke concept 20 jaar geleden was, maar omvat het nu ook planten, waterwegen en ecosystemen. De One Health Commission beweert dat One Health een "lichtpuntje is voor het aanpakken van onze wereldwijde uitdagingen" en somt 14 "wereldwijde uitdagingen" op, waaronder voedsel, waterveiligheid, veiligheid, bodemgezondheid en "vergelijkende biologie". De vier leidende agentschappen die ten grondslag liggen aan One Health zijn de WHO en drie VN-agentschappen: de Voedsel- en Landbouworganisatie ("FAO"), het Milieuprogramma van de Verenigde Naties ("UNEP") en de Wereldorganisatie voor diergezondheid ("OIE"). De One Health-benadering is ingebouwd in de voorgestelde wijzigingen van de IHR's die momenteel op tafel liggen. Over sommige amendementen zal waarschijnlijk deze week worden gestemd op de Wereldgezondheidsvergadering en de rest in mei 2024. “De One Health-benadering … valt onder de bevoegdheid van de directeur-generaal van de WHO wanneer hij of zij besluit een noodsituatie op het gebied van de volksgezondheid van internationaal belang af te kondigen. “Het zal waarschijnlijk pas 10 maanden na mei volgend jaar [22 maanden vanaf nu] worden geïmplementeerd, wanneer de nieuwe internationale gezondheidsvoorschriften van kracht kunnen worden. Maar een deel ervan kan zijn, als het dit jaar wordt aangenomen, zal het [vanaf nu] slechts 18 maanden duren voordat het van kracht wordt en onze naties hebben maar 10 maanden om zich terug te trekken als ze dat willen. “We moeten doen wat we kunnen om het te stoppen [voordat het volgend jaar van kracht wordt]. Dat kunnen we doen door ons terug te trekken uit de WHO.” Tijdens de tweede helft van het interview hadden Dr. Nass en Engel een interessante discussie over de oorsprong van de 'pandemie'. Het is het luisteren meer dan waard.

In het recente debat over de behandeling van de pandemiewet in de Eerste Kamer viel het op dat er moeite was om de behandeling nog door te schuiven naar de nieuwe Eerste Kamer. Deze ontwikkeling trok de aandacht en riep vragen op over de ervaringen en impact van de wet. Het bijwonen van de zittingen gaf inzicht in de discussies en zorgen die naar voren kwamen. Het eerste kamerlid dat aan het woord komt, deelt zijn ervaringen over het bijwonen van de zittingen. Hoewel hij vaker verslagen leest of filmpjes terugkijkt, was het interessant om nu zelf aanwezig te zijn en een gevoel te krijgen voor hoe de behandeling verloopt. De zitting duurde maar liefst acht uur, waarbij hij helaas de laatste sprekers moest missen. Terug naar huis gaan was immers onvermijdelijk. De ervaringen van het eerste kamerlid werden echter wel gehoord. De zorgen en punten die zij naar voren brachten, kwamen terug in het debat. Het was bemoedigend om te zien dat de senatoren ook aangaven dat zij veel brieven van bezorgde burgers ontvingen over deze wet. Dit gaf aan dat de zorgen van het publiek gehoord werden en mogelijk kunnen leiden tot veranderingen in de wet. Het begrip voor de bezorgdheid over deze wet was duidelijk aanwezig bij de kamerleden. Het is een vooruitgang dat het besef er is dat de wet omstreden is en dat er veel zorgen leven bij de burgers en het publiek. De periode van maatschappelijke onrust en schade die de pandemie met zich heeft meegebracht, is ook voor de kamerleden niet te ontkennen. Er is meer duidelijkheid gekomen over de impact van de maatregelen en de schade die is aangericht, met name bij jongeren. Een opmerkelijk punt was echter dat ondanks het belang van een goede evaluatie van de maatregelen, de wet toch wordt behandeld zonder te wachten op de uitkomsten van deze evaluatie. Dit riep vragen op over de effectiviteit van de maatregelen en de argumentatie om ze alvast in de wet op te nemen. Het werd als bizar ervaren dat dit gebeurde zonder de evaluatie af te wachten. Een goede evaluatie is essentieel om de impact en proportionaliteit van de maatregelen te beoordelen en te bepalen of ze maatschappelijk wenselijk zijn. Het feit dat de behandeling van de wet plaatsvindt vlak voor een aanzienlijke verandering in de samenstelling van de Eerste Kamer zorgt voor extra vraagtekens. Het is moeilijk uit te leggen waarom deze ingrijpende wet juist nu behandeld moet worden, terwijl de samenstelling van de kamer binnenkort verandert. Er zijn zelfs verzoeken geweest om de behandeling uit te stellen tot na de veranderingen in de samenstelling, maar deze verzoeken zijn niet gehonoreerd. De verwachting is dat de wet volgende week zal worden goedgekeurd. Hoewel er nog hoop is dat er wijzigingen worden aangebracht of dat verdere evaluaties worden uitgevoerd, lijkt het erop dat de wet door een meerderheid van de partijen zal worden gesteund. Het is echter belangrijk om de pijnpunten van de wet in gedachten te houden, waaronder de onduidelijkheid over de effectiviteit van de maatregelen en het gebrek aan evaluatie. Het debat bracht ook andere kwesties aan het licht, zoals de rol van Europa en de recente publicatie van een verdrag met betrekking tot pandemieën. Er werd opgemerkt dat er wereldwijd behoefte is aan een duidelijk beleid en dat de nationale wetgeving moet worden afgestemd op deze ontwikkelingen. Al met al roept het debat veel vragen op. Kijk de video en oordeel zelf! Bron: https://whydonate.com/en/donate/denieuwewereld Meer zien? https://vrijheidsberoving.nl

Subtitel: Gezond Verstand onthult schokkende waarheden in nummer 66 In het meest recente nummer van Gezond Verstand, nummer 66, worden belangrijke onthullingen gedaan die de lezers informeren over wat er echt gaande is in de wereld. Het blad, dat op papier verschijnt, biedt een platform voor informatie die vaak genegeerd of verdraaid wordt door de reguliere media. Dit artikel is gebaseerd op het YouTube-filmpje van de auteur, die voorleest uit dit nummer en enkele zorgwekkende onderwerpen bespreekt. Het artikel begint met de aankondiging van het nummer en de oproep voor lezers om een abonnement te nemen op Gezond Verstand vanwege de waardevolle informatie die het biedt. Vervolgens wordt de aandacht gevestigd op een essay in dit nummer, getiteld "Ons menselijk koninkrijk en de westerse beschaving". Hierin wordt besproken hoe VN-aanhangers bezig zijn pedofilie bespreekbaar te maken en de strafbaarheid ervan af te schaffen. Dit wordt ondersteund door organisaties zoals UNESCO, die pleiten voor seksuele educatie op jonge leeftijd en het normaliseren van seksueel gedrag tussen jongeren en volwassenen op consensuele basis. Het artikel vervolgt met de vermelding dat vooraanstaande reguliere media de samenleving voorbereiden op de normaliteit van pedofilie. Er wordt verwezen naar opiniestukken en artikelen waarin pedofielen worden gepresenteerd als sociaal geaccepteerde individuen. De internationale beleidsmakers zetten zich in om pedofilie te decriminaliseren en zelfs wetten te herzien om pedofielen te beschermen. Daarna wordt de aandacht gevestigd op de rol van Chelsea Clinton, die als Global Health-advocaat pleit voor het opvoeden van jongeren met expliciete inhoud om hen betere beslissingen te laten nemen over hun genderidentiteit. Er wordt gewezen op reclame voor kindermishandeling, zoals het gebruik van puberteitsremmers en voorbereidingen voor geslachtsverandering bij minderjarigen. Vervolgens benadrukt het artikel de aantasting van de westerse beschaving die al langer aan de gang is. Het bespreekt de afbraak van gemeenschappelijke normen, het misbruik van waarden en de veranderingen in de maatschappij. De rol van machtsgrepen en de plannen voor wereldtirannie worden genoemd, evenals de rol van Nederland in dit proces. Het artikel wijst ook op de onmenselijke behandeling van patiënten in ziekenhuizen tijdens de COVID-19-pandemie, waar geliefden niet aanwezig mochten zijn bij de dood van hun dierbaren en zelfs niet werden uitgenodigd voor begrafenissen. Er wordt kritiek geuit op de ziekenhuisdirecties en het verplegend personeel dat zich schuldig maakte aan onmenselijkheid. Verdere onderwerpen zoals de controle over basisbehoeften, komen aan bod. Oordeel vooral zelf! Gezond Verstand vrijblijvend op proef Wilt u Gezond Verstand lezen en uitproberen? Neem dan een proefabonnement op Gezond Verstand: ◽ Ontvang Gezond Verstand in uw brievenbus ◽ Toegang tot het forum op onze website ◽ Toegang tot het complete digitale archief. Ga naar: https://gezondverstand.eu/abonneer/ Meer zien? vrijheidsberoving.nl

Dr. Lawrence Donegan onthuld bijna 34 Jaar Geleden: Op Weg naar Nieuwe Horizonten Datum: 20 mei 2023 Zie het artikel op vrijheidsberoving.nl (mei 2023) Bron fragment: VERJAARDAGSSHOW DEEL 1 - DE JENSEN SHOW #559

In een recente ontwikkeling is de Nederlandse Publieke Omroep (NPO) onder vuur komen te liggen vanwege beschuldigingen van het verspreiden van een jarenlange complottheorie over de vermeende banden tussen voormalig president Donald Trump en Rusland. De zaak kwam aan het licht tijdens een parlementaire zitting, waarbij de Bosma (PVV) en enkele politici hun bezorgdheid uitten over de geloofwaardigheid en integriteit van de publieke omroep. Martin Bosma, die de NPO bekritiseerde, gaf aan dat het Nederlandse volk jarenlang door de staatsomroep en de NPO is voorgelogen over de vermeende banden tussen Trump en Rusland. Hij wees erop dat dit in strijd is met de mediawet, met name artikel 2.1.2, dat vereist dat de NPO serieuze journalistiek van hoog niveau bedrijft. De beweringen over de zogenaamde "Russian collusion" werden herhaaldelijk behandeld in NPO-programma's, zoals "De Wereld Draait Door" en "Nieuwsuur", en werden zelfs beloond met prijzen. Echter, recent vrijgegeven rapporten, waaronder het "Durham Report", hebben de complottheorieën ontkracht en stellen dat er geen bewijs is voor de beweerde banden tussen Trump en Rusland. De beschuldigingen hebben geleid tot verontwaardiging onder politici en het publiek, die vragen stellen bij de geloofwaardigheid en objectiviteit van de NPO. Bovendien wordt opgemerkt dat de NPO zelf de term "complottheorie" gebruikt om kritiek te uiten op andere nieuwsbronnen, terwijl ze nu zelf beschuldigd worden van het verspreiden van een dergelijke theorie. De NPO heeft nog niet gereageerd op de beschuldigingen en heeft geen rectificaties of verklaringen afgegeven over de onjuistheid van de complottheorieën. Dit heeft geleid tot verdere roep om verantwoording en transparantie van de NPO. De staatssecretaris die verantwoordelijk is voor het naleven van de mediawet zal naar verwachting gevraagd worden om een verklaring en opheldering te geven over de rol van de NPO in deze kwestie. Het schandaal werpt een schaduw over de journalistieke integriteit van de NPO en roept vragen op over de objectiviteit van de berichtgeving. Het incident benadrukt de noodzaak van serieuze journalistiek, waarbij feiten worden gecontroleerd en er ruimte is voor hoor en wederhoor. Het publiek eist transparantie en betrouwbaarheid van de publieke omroep, die met belastinggeld wordt gefinancierd. Het debat over dit onderwerp is in Nederland weer eens afgekapt, Bosma en het publiek zal aandringen op een grondig onderzoek naar de handel en wandel van de publieke omroep. Zelf ben ik van mening dat we beter af zijn zonder de NPO propaganda machine. Wat denken jullie? Meer zien? Vrijheidsberoving.nl

Fragment uit HET EINDSPEL: DE CHIP - DE JENSEN SHOW #569 Al deze fragementen zijn gebruikt in een artikel op vrijheidsberoving.nl