Windtribunes: Milieu-illusie of Energieparadox?

Video wordt gebruikt in een artikel op vrijheidsberoving.nl:
https://vrijheidsberoving.nl/windtribunes-milieu-illusie-of-energieparadox/

In de afgelopen decennia zijn windtribunes vaak geprezen als een veelbelovende oplossing voor het verminderen van de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen en het verminderen van de koolstofvoetafdruk.
Deze reusachtige windturbines die op zee worden geplaatst, lijken op het eerste gezicht een milieuvriendelijk alternatief voor conventionele energiebronnen.
Echter, onder het oppervlak van hun wervelende bladen en ogenschijnlijke groenheid, schuilt een donkere realiteit.

Windtribunes zijn niet zo milieuvriendelijk als ze lijken.
Een van de meest verrassende en weinig bekende feiten is dat ze zelf elektriciteit nodig hebben om te functioneren.
Dit is een schokkend besef, gezien het feit dat windenergie vaak wordt aangeprezen als een hernieuwbare en groene energiebron.
Maar waar komt deze elektriciteit vandaan?
Ironisch genoeg wordt een aanzienlijk deel ervan gegenereerd door conventionele kolengestookte energiecentrales.
Dit betekent dat de zogenaamde "groene" windtribunes indirect bijdragen aan de CO2-uitstoot, die ze juist zouden moeten verminderen.

Een ander belangrijk aspect van windtribunes dat vaak over het hoofd wordt gezien, is de instabiliteit van de opgewekte elektriciteit.
Wind is een wisselvallige energiebron; het waait niet constant en kan soms volledig stilvallen.
Dit leidt tot grote schommelingen in de stroomproductie van windtribunes, wat het elektriciteitsnetwerk kan belasten en onstabiel kan maken.
Dit probleem vereist het gebruik van back-upbronnen, zoals fossiele brandstoffen of kernenergie, om de stroomvoorziening te handhaven tijdens periodes van lage windproductie.
Dit heeft als resultaat dat windenergie niet zo betrouwbaar is als vaak wordt voorgesteld en kan leiden tot een aanzienlijke hoeveelheid ongewenste CO2-uitstoot.

Het lijkt erop dat de ogenschijnlijke milieuvoordelen van windtribunes in veel gevallen worden overschaduwd door de realiteit van hun energiebehoeften en de onstabiele elektriciteitsproductie.
Dit roept serieuze vragen op over de duurzaamheid van deze technologie op de lange termijn en de effectiviteit ervan bij het verminderen van de koolstofvoetafdruk.