BKP: Prawdziwi apostołowie Chrystusa przeciwko fałszywym apostołom LGBTQ drogi synodalnej

Możesz obejrzeć to wideo tutaj: https://letre-humain.wistia.com/medias/szwm9v9jn5
https://cos.tv/videos/play/43509907313693696
https://www.bitchute.com/video/ZlBC8BddWHpU/

https://vkpatriarhat.org/pl/?p=20443
https://bcp-video.org/pl/apostolowie-chrystusa/

Zapisz się do newslettera BKP https://bit.ly/3PJRfYs

Biskupi, jako następcy apostołów, mają nadrzędny obowiązek obrony prawd wiary i obyczajów, które zapewniają nam zbawienie i ratują od wiecznej śmierci.
Kilka lat temu w Rosji napisała list ostrzegawczy do młodzieży 17-letnia dziewczyna, umierająca na AIDS. Boleśnie obwiniła w nim rodziców, że nie zabraniali jej kroczyć autodestrukcyjną drogą fałszywej wolności, przez co popadła w niemoralność i uzależnienie od narkotyków. Pisze: „Gdyby rodzice ukarali mnie choćby surowo, ucałowałabym dziś ich ręce, bo uratowaliby mi życie. Teraz jest już za późno, umieram”.
Duchowymi rodzicami dzieci Bożych są biskupi i ich pomocnicy, kapłani. Ich obowiązkiem jest ochrona prawd wiary oraz przestrzeganie przed herezjami i niemoralnością. Najbardziej obrzydliwą formą niemoralności jest dzisiaj LGBTQ. Obejmuje już demoralizowanie dzieci od najmłodszych lat i narzucanie nieletnim przeoperowanie płci, czyli nieodwracalne okaleczenie ciała i duszy. Jeśli chodzi o orientację Q, obejmuje ona między innymi przestępstwami i morderstwa związane z seksualnością.
Kilka lat temu na Ukrainie mężczyzna o orientacji Q poderżnął ponad 50 kobietom gardła. Dziś przebywa w więzieniu. Jednak obecny proces synodalny w Kościele, jak 24 stycznia powiedział pseudopapież Franciszek światowym mediom, ma LGBTQ osoby, nawet jeśli odrzucają pokutę, powitać w
Kościele. Nie należy im już uniemożliwiać realizacji ich seksualnej, nawet i Q orientacji. Ponadto Bergoglio o tych biskupach, którzy bronią przykazań Bożych, powiedział, że koniecznie muszą przejść konwersją, aby potem mogli przyjąć nieskruszone LGBTQ osoby w Kościele. Po takiej konwersji będą już całkowicie bojkotować Boże przykazania.
Każdy jednak biskup, wręcz przeciwnie, zgodnie z Pismem i Tradycją, musi kategorycznie odrzucić fałszywą LGBTQ antyewangeliję ! Obowiązkiem Chrystusowego apostoła jest głoszenie Ewangelii zbawienia w porę i nie w porę. Ma karać i napominać jak apostoł Paweł, nawet za cenę więzienia, kajdan, a nawet i śmierci. Jeśli tego nie robi, dotyczy go Boże ostrzeżenie za pośrednictwem proroka Ezechiela: „Synu człowieczy, ustanowiłem cię stróżem nad pokoleniami izraelskimi. … Jeśli powiem bezbożnemu: "Z pewnością umrzesz", a ty go nie upomnisz, aby go odwieść od jego bezbożnej drogi i ocalić mu życie, to bezbożny umrze z powodu swego grzechu, natomiast Ja ciebie uczynię odpowiedzialnym za jego krew. Ale jeślibyś upomniał bezbożnego, ... ocalisz samego siebie” (Ez 3:17-19).
Aby biskup, następca apostołów, miał Bożą moc i siłę do świadczenia o Chrystusie, musi mieć tego samego Ducha, co apostołowie. Na początku 2 Listu do Tymoteusza apostoł Paweł pisze: „Z tej właśnie przyczyny przypominam ci, abyś rozpalił na nowo charyzmat Boży, który jest w tobie przez nałożenie moich rąk”.
Przez nałożenie rąk apostolskich przekazywane jest kapłańskie i apostolskie namaszczenie, przede wszystkim po to, by służyć bezkrwawej ofierze Chrystusa, a także głosić słowo Boże. Niektórzy kardynałowie i biskupi, czyli następcy apostołów, przyjęli już ale ducha świata, a kulminacją tego dzisiaj jest to, że zamiast Ewangelii Chrystusowej głoszą antyewangelię LGBTQ. Jest to częścią Drogi synodalnej.
Obecnie trwa tzw. kontynentalna faza, która ściąga przekleństwo na wszystkie kontynenty. Pytanie ale brzmi: jakiego ducha przekazują ci apostołowie LGBTQ tym, na których kładą ręce? W żdanym razie przez nich już nie działa Duch Święty, bo za antyewangeliję LGBTQ spada Boża anatema, czyli wykluczenie z Mistycznego Ciała Chrystusa. Duch Święty został wypędzony.
Apostoł Paweł natomiast był napełniony Duchem Świętym i jednocześnie był mężem modlitwy. Często modlił się nie tylko w ciągu dnia, ale także w nocy (por. 2 Tm 1:3). Dlatego i apostoł Chrystusa musi być człowiekiem wewnętrznej modlitwy, inaczej zamiast ziarna będzie siał plewy. Nie będzie bronił praw Bożych, ale będzie tchórzliwie milczał na temat ich niszczenia. Dziś nawet widzimy, że fałszywi apostołowie Drogi synodalnej głoszą, jak mówi apostoł Paweł, „innego Jezusa niż my głosiliśmy, przekazują wam innego ducha niż przyjęliście i inną ewangelię niż przyjęliście... Ci fałszywi apostołowie to podstępni działacze, udający apostołów Chrystusa. I nic dziwnego. Sam bowiem szatan podaje się za anioła światłości. Nic przeto wielkiego, że i jego słudzy podszywają się pod sprawiedliwość. Ale skończą według swoich uczynków” (por. 2 Kor 11: 4.13-15).
Te słowa odnoszą się do wszystkich pseudo-apostołów LGBTQ synodalnej drogi.
Synodalną drogę legalizującą LGBTQ w Kościele potępił też były prefekt Kongregacji Nauki Wiary kard. G. Müller jako „religijnie niekompetentną i kościelno-prawnie nielegalną”. Amerykański biskup Paprocki podobnie oskarżył kardynała McElroya z herezji za propagowanie i wcielanie LGBTQ. Ogłosił, że kardynał sciągnął na siebie automatyczną ekskomunikę latae sententiae.
Apostoł Paweł zachęca Tymoteusza: „Powierzonego skarbu strzeż z pomocą Ducha Świętego, który w nas mieszka” (2 Tm 1:14).
Droga synodalna powierzonego skarbu Ewangelii nie tylko nie strzeże, ale ten skarb wraz z Duchem Świętym wyrzuciła i zastąpiła go antyewangeliem i nieczystymi duchami LGBTQ. Lecz wy, biskupi, którzy jesteście wierni Ewangelii Chrystusa jako prawdziwi następcy apostołów, strzeżecie tego powierzonego skarbu. Nie wystarczy do tego wasza własna siła, potrzebujecie Bożej pomocy, mocy Ducha Świętego, który mieszka w was. Aby Duch Święty miał przestrzeń i działał przez ciebie, potrzebna jest codzienna wewnętrzna modlitwa, czyli harmonogram modlitwy. W przeciwnym razie nie będziesz mieć siły walczyć o zbawienie nieśmiertelnych dusz tak, aby „odwrócili się od ciemności do światła, od mocy szatana do Boga”. (Dz.A 26:18)
Apostoł LGBTQ, biskup Bätzing, w Pradze na kontynentalnym spotkaniu powiedział o zbawczej wierze: „To nie jest moja wiara, to nie jest mój Chrystus…” Bätzing jako apostoł LGBTQ mówił prawdę: on nie ma wiary jaką miał apostoł Paweł, ani nie głosi tego samego Chrystusa, więc nie prowadzi dusz do zbawienia.
Apostoł napomina Tymoteusza: „Głoś naukę, nalegaj - w porę czy nie w porę - przekonuj, karć, napominaj z całą cierpliwością i umiejętnością. Bo przyjdzie czas, kiedy ludzie nie zechcą przyjąć zdrowej nauki, ale według własnych pożądliwości dobiorą sobie nauczycieli, spragnieni tego, co miłe dla ucha”.
Ten czas jest dzisiaj. Zwolennicy Drogi synodalnej już nie chcą przyjąć zdrowej nauki, czy to biskupi, księża czy świeccy. Ich pragnieniem jest powitanie w Kościele wszystkich nieskruszonych grzeszników LGBTQ, którzy dyktują Kościołowi, że musi zmienić swoje nauczanie według ich pożądliwości.
„Będą się odwracali od słuchania prawdy, a obrócą się ku baśniom”. Tzw. słuchanie promowane przez pseudopapieża jest właśnie odwróceniem się słuchaczy od prawdy i skłanianiem się ku kłamstwom i baśniom.
W historii byli odważni biskupi, którzy mieli tego samego ducha co apostoł Paweł i śmiało walczyli o czystość wiary i moralności. Oni są też dla nas przykładem. Takim był św. Atanazy, który walczył o czystość Ewangelii przeciwko ariańskiej herezji. Przez 20 lat cierpiał na wygnaniu.
Podobnym bojownikiem był i św. Jan Chryzostom, który zmarł podczas drugiego zesłania w 407 r. Świadczy: „Jestem biskupem, powierzona mi jest troska o dusze. Nie przestanę mówić prawdy, bo gdybym chciał podobać się ludziom, nie byłbym sługą Chrystusa”.
Święty papież Marcin (649-655) walczył z herezją monoteletyzmu. Został skazany na śmierć przez cesarza. Przed sądem papież powiedział: „Zróbcie ze mną, co chcecie, niech mnie posiekają na kawałki, jak rozkazaliście, ale ja nie wejdę w jedność z heretyckim kościołem Konstantynopola”. Dziś każdy biskup powinien powiedzieć: „Posiekajcie mnie na kawałki, ale z papieżem heretykiem okupującym Watykan i jego LGBTQ synodalną drogą w jedność nie wejdę!”.
Przeciwko herezjom modernizmu w 1907 roku przeciwstawił się św. papież Pius X.
Jan XXIII, który rozpoczął II Watykański Sobór, był zwolennikiem modernizmu i otworzył mu drzwi do Kościoła. Jego śmiercionośne owoce dokonuje dziś nieważny papież Franciszek Bergoglio.
Dziś jest konieczna reforma Kościoła. Jej częścią jest przywrócenie kapłańskiej gorliwości i świętości. Już święty biskup Euzebiusz z Vercelli w IV wieku wprowadzał połączenie życia kapłańskiego z życiem monastycznym. Podobnie później starał się to uczynić i św. Augustyn. Jak tę ideę realizować dziś? Stworzyć grupy 4-6 księży, którzy spotykaliby się regularnie dla modlitwy i Bożego słowa. Poświęcaliby na to cały poniedziałek i wtorek aż do południa. Spotykaliby się już w niedzielne wieczory w jakiejś parafii.
Dzisiejsze czasy wymagają zarówno świętych biskupów, jak i świętych kapłanów. To jest klucz do rozwiązania kryzysu w Kościele.

+ Eliasz
Patriarcha Bizantyjskiego Katolickiego Patriarchatu

+ Metodiusz OSBMr + Tymoteusz OSBMr
biskupi-sekretarze

8.03.2023