MiLiOsMeLoDy

Ο Φώτης Μήλιος ερμηνεύει το τραγούδι με τίτλο " Η μπόρα ", σε μουσική δική του και σε στίχους του Αλέκου Αντωνιάδη, από την ποιητική συλλογή "Με Εξάντα Και Κουμπάσο". " Η ΜΠΟΡΑ " (2023) Μουσική: Φώτης Μήλιος Στίχοι: Αλέκος Αντωνιάδης Το λέγαμε αποβραδίς Θα 'ρθει κακοκαιρία Ήμασταν ήδη, μέρες τρεις Αρόδου στη Συρία Και το πρωί, αληθινά Μόλις που είχε φέξει Απλώθηκε η σκοτεινιά Σα να 'θελε να βρέξει Ήταν καμμιά πενηνταριά Πλοία φουνταρισμένα Που περιμένανε σειρά Στη ράδα φορτωμένα Και ξάφνου, μέσα στη σιγή Αρχίνησε να στάζει Σμίξαν τα σύννεφα μαζί Και γίνανε χαλάζι (-) Ο άνεμος, απ' τον Γαρμπή Είχε καλά φρεσκάρει Κι ένα κινέζικο σκαρί Φάνηκε να βιράρει Τ' ακολουθήσανε πολλά Πεντέξι μαζεμένα Βάλαν την πλώρη ανοιχτά Και φεύγαν ένα-ένα Σαλπάραμε μαζί κι εμείς Με την καρδιά σφιγμένη Πίσω δεν έμεινε κανείς Όλοι τραβερσωμένοι Πλοία μεγάλα και μικρά Κι εκείνα που ψαρεύαν Σκορπίσαν, όπως τα πουλιά Και τον καιρό παλεύαν (-) Θαλασσοδέρνανε βουβά Πλήρωμα και καράβια Και ψάχναν για παρηγοριά Στον ουρανό σημάδια Καλός εφάνη οιωνός Μέσα σε πέντε ώρες Να κλαίει σταμάτησ' ο ουρανός Και πέρασαν οι μπόρες Σταμάτησε και να φυσά Η θάλασσα βουβάθη Και ζωγραφίστηκε χαρά Στα μάτια κάθε ναύτη Ένα προς ένα τα σκαριά Παίρναν ευτυχισμένα Στροφή ξανά για τα ρηχά Πού 'ταν φουνταρισμένα (-) Παλέψαν άλλη μια φορά Όπως συχνά συμβαίνει Όταν η θύελλα ξεσπά Για να 'βγει νικημένη

Η Άννα Μήλιου ερμηνεύει το τραγούδι με τίτλο " Απόψε κινάμε ", σε μουσική του Φώτη Μήλιου και σε στίχους του Αλέκου Αντωνιάδη, από την ποιητική συλλογή "Με Εξάντα Και Κουμπάσο". " ΑΠΟΨΕ ΚΙΝΑΜΕ " (2023) Μουσική: Φώτης Μήλιος Στίχοι: Αλέκος Αντωνιάδης Από απόψε το βράδυ κινάμε Για ταξίδι μεγάλο να πάμε Αν θε να 'ρθεις, θα βγεις κερδισμένος Τι θε να 'σαι και συ γυρισμένος Το καράβι απόψε σαλπάρει Και συ, έλα, μαζί να σε πάρει Εάν θέλεις να δεις ξένες χώρες Εάν θέλεις να πας στις Αζόρες Θα σε πάμε μακριά, ως την Κίνα Θε να δεις τα λιμάνια εκείνα Που καράβια μονάχα ζυγώνουν Και ψυχές ναυτικών ξανανιώνουν Μελαμψές, καστανές κι αραπίνες Μαορί, γελαστές Φιλιππίνες Θα σου πούνε αγάπης τραγούδι Κι Αφρικής θα μυρίσει λουλούδι Παναμά θα μας πάει τ' αγέρι Και μετά Ισπανία κι Αλγέρι Θα διαβείς της θαλάσσης το μίλι Και θα δεις Χαβανέζικο δείλι Μες στις πέντε ηπείρους θα πάμε Κι όποιου τόπου τη γη θα πατάμε Θ' ανταμώνεις και άγνωστα κάλλη Και θα λες ξενιτιά, μα χαλάλι

Ο Φώτης Μήλιος ερμηνεύει το τραγούδι με τίτλο " Στερνή γνώση ", σε μουσική δική του και σε στίχους του Αλέκου Αντωνιάδη, από την ποιητική συλλογή "Με Εξάντα Και Κουμπάσο". " ΣΤΕΡΝΗ ΓΝΩΣΗ " (2023) Μουσική: Φώτης Μήλιος Στίχοι: Αλέκος Αντωνιάδης Μου λες για τους Παράδεισους Στα ξένα που γνωρίζεις Και για λιμάνια ξωτικά Μου λες, όταν γυρίζεις Όμως δεν μου 'πες μια φορά Πως πιότερο ανταμώνεις Την κόλαση Και παγερές πατρίδες πως ζυγώνεις Μιλάς για φεγγαρόλουστες Βραδιές ξαστερωμένες Γι' ασημολαμπιρίσματα Για νύχτες μαγεμένες Αλλά ποτέ σου δεν μιλάς Για τ' άγρια σκοτάδια Για κείνα τ' αφεγγάρωτα Τ' αστέρωτα, τα βράδια Θυμάσαι κάλμες θάλασσες Τις ήρεμες, εκείνες Τις μέρες με την άπνοια Μόνο, με τις γαλήνες Μα τις φουρτούνες τις ξεχνάς Και τους σκληρούς χειμώνες Τα μανιασμένα κύματα Τον φόβο στους κυκλώνες Μιλάς για ξεφαντώματα Σε ναυτικές πορτάδες Για μεθοκόπια και χαρές Για λυγερές κυράδες Όμως δεν λες για τους καϋμούς Που σε τυλούν σαν φίδια Και για την απομόνωση Που νοιώθεις στα ταξίδια Μου λές, ότι περνάς νυχτιές Μ' έρωτα, ευτυχισμένες Και ζεις αξέχαστες στιγμές Γλυκιές, ονειρεμένες Όμως δεν μου 'πες πως κοινές Όλες τους είναι κείνες Ούτε και πως η στέρηση Σε τυραννά για μήνες Όλο μου λες για έντονες Μεγάλες συγκινήσεις Και ψάχνεις να 'βρεις αφορμές Τα μπάρκα να θυμήσεις Αλλά ποτέ σου δεν μου λες Για την στερνή σου γνώση Για την ζωή που διάλεξες Πως τό 'χεις μετανοιώσει

Ο Φώτης Μήλιος ερμηνεύει το τραγούδι με τίτλο " Το χωριό μου ", σε μουσική δική του και σε στίχους του Αλέκου Αντωνιάδη, από την ποιητική συλλογή "Με Εξάντα Και Κουμπάσο". " ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ " (2023) Μουσική: Φώτης Μήλιος Στίχοι: Αλέκος Αντωνιάδης Μες στις θάλασσες χρόνια γυρίζω Και λιμάνια πολλά αντικρίζω Βλέπω ξένων πατρίδων τα κάλλη Κι ομορφιές, που 'χει η φύση προβάλλει Κοραλίσιες ακτές, δαντελένιες Αμμουδιές λαμπερές, χρυσαφένιες Τροπικά έχω μυρίσει λουλούδια Έχω ακούσει σειρήνων τραγούδια Μα σαν ήρθα ξανά στο δικό μου Το ψαράδικο 'κείνο χωριό μου Είναι, ορκίζομαι πάνω στο φως μου Τ' ωραιότερο μέρος του κόσμου Το χωριό μου Ακρωτήρια βραχώδη, με φάρους Πιγκουίνους, δελφίνια και γλάρους Βλέπω σπίτια πλεχτά, με καλάμια Και πλωτά με γεφύρια ποτάμια Μακρινά παραδείσια νησάκια Πολιτείες με μύρια σοκάκια Δειλινά εξωτικά, μαγεμένα Βλέπω όμορφα μέρη στα ξένα

Ο Φώτης Μήλιος ερμηνεύει το τραγούδι με τίτλο " Αντίο ", σε μουσική δική του και σε στίχους του Αλέκου Αντωνιάδη. " ΑΝΤΙΟ " (2023) Μουσική: Φώτης Μήλιος Στίχοι: Αλέκος Αντωνιάδης Πατέρα μου, μάνα, αδέρφια μου, πάω Στις θάλασσες πάλι, ν' ανοίξω πανιά Να ξέρετε όμως, εκεί που γυρνάω Θα σκέφτομαι πάντα, αυτή τη γωνιά Σαν έρθω, θα φέρω σε όλους σας δώρα Και θέλω, στον κόσμο εδώ να φανεί Πως πήγα, στ' αλήθεια, στου ήλιου τη χώρα Που είναι, όπως λένε, πολύ μακρινή Για να 'χεις, πατέρα, καλό κομπολόι Θα φέρω για σένα απ' την Κίνα, κεχρί Στη μάνα, θα φέρω καινούργιο ρολόι Μετάξια και προίκα για την αφερφή Για μένα που φεύγω, μην νιώσετε πόνο Την γνώση του άγνωστου πάω να βρω Μαζί, την ευχή σας θα ήθελα μόνο Του κόσμου την άκρια θέλω να δω

Η Άννα Μήλιου ερμηνεύει το τραγούδι με τίτλο " Μπραζίλια ", σε μουσική του Φώτη Μήλιου και σε στίχους του Αλέκου Αντωνιάδη, απο την ποιητική συλλογή " Με Εξάντα Και Κουμπάσο ". " ΜΠΡΑΖΙΛΙΑ " (2023) Μουσική: Φώτης Μήλιος Στίχοι: Αλέκος Αντωνιάδης Για του άγνωστου κόσμου τα κάλλη Γι' άλλους τόπους μπαρκάρισες πάλι Με πορεία Νοτιά, για Μπραζίλι Ν' ανταμώσεις τη μοίρα σου, πας Το κουμπάσο ανοιγμένο στο μίλι Την ζωή που την πνίγεις, μετράς Πάνε χρόνια από τότε που ψάχνεις Στο πλεμάτι να βρεις της αράχνης Μια καλή, μια γεμάτη ημέρα Μα στα πέλαγα μέσα, που πας Στα καράβια, που πάνε για πέρα Δεν θα το 'βρεις αυτό που ζητάς Στην φτωχιά σου πατρίδα, για πάντα Βάλε τώρα, τιμόνι αλαπάντα Κι αν θε να 'ταν τα χρόνια σου χίλια Όσο φεύγεις, ποτέ μη θαρρείς Πως θα φτάσεις ποτέ στη Μπραζίλια Όσα πέλαγα κι αν θα διαβείς

Ο Φώτης Μήλιος, ερμηνεύει το τραγούδι "Το άδικο", σε μουσική δική του και σε στίχους του Αλέκου Αντωνιάδη, από την ποιητική συλλογή " Στη βάρδια, εν πλω ". " ΤΟ ΑΔΙΚΟ " (Φώτης Μήλιος - Αλέκος Αντωνιάδης) 2023 Για μια ζωή, σ' όλα τα μήκη και τα πλάτη Περιπλανιόσουνα σ' ολάκερη τη γη Είναι οι πίκρες σου, αστείρευτη πηγή Είναι οι ρυτίδες σου, γεμάτες απ' αλάτι Είδες ανθρώπους, να μοχθούν για δυο παράδες Για το ψωμί τους, να παλεύουν με θεριά Που απ' την πείνα, είν' η ανάσα τους βαριά Όπως τ' αρώματα που βάζουν οι αραπάδες Μαχαραγιάδες να πλουτούν με το χαράτσι Τα δυο τους χέρια, φορτωμένα από χρυσό Με δουλικό προσωπικό τους, περισσό Έβλεπες χέρια απλωμένα στο Καράτσι Τ' Αμερικάνικα σιχάθηκες καπρίτσια Σε μια πατρίδα, που 'χουν όλα τα καλά Κι έμαθες κάποτε, γιατί να 'ναι πολλά Μες στη Βομβάη, τα Ιερόδουλα κορίτσια Είδες στην Κίνα, πόσο πάει μια χούφτα ρύζι Όσο κοστίζει στην Αβάνα, μια νυχτιά Σε σκουριασμένα στο Περού να τρων' κουτιά Κι αναρωτήθηκες, αν έτσι τους αξίζει Σ' όποια του κόσμου κι αν αντάμωσες θρησκεία Είδες παντού, πως είναι ο ίδιος ο Θεός Για τους ανθρώπους, ένας φτιάχτηκε πηλός Αλλά μοιράστηκε στην πλάση, μ' αδικία

Ο Φώτης Μήλιος, ερμηνεύει το τραγούδι " Θάλασσα ", σε μουσική δική του και σε στίχους του Αλέκου Αντωνιάδη, από την ποιητική συλλογή " Στη βάρδια, εν πλω ". " ΘΑΛΑΣΣΑ " (Φώτης Μήλιος - Αλέκος Αντωνιάδης) 2023 Μάνα, σου λέω, δεν μπορώ Χωρίς αυτή να ζήσω Μου είναι πια αδύνατο Να την επαρατήσω Με μάγεψε και μ' έκανε Παντοτινά δικό της Η θάλασσα που μ' έλουσε Με τ' αλμυρό νερό της Μ' αρέσει το γαλάζιο της Το σκοτεινό της χρώμα Το ελαφρό της κούνημα Το λάγνο της κι ακόμα Φουρτουνιασμένη με αφρούς Και κύμα, αγριεμένη Μ' αρέσει τ' αργοσάλεμα Που 'χει γαληνεμένη Κοντά της πήγα από παιδί Μ' έκανε γκριζομάλλη Και στην υγρή της, με κρατά Σφιχτά μες στην αγκάλη Με μούσκεψε, μ' αλάτισε Μ' έκανε να δακρύσω Γι' αυτό, σου λέω, δεν μπορώ Χωρίς αυτή να ζήσω

Η Άννα Μήλιου, ερμηνεύει το τραγούδι " Το γράμμα ", σε μουσική Φώτη Μήλιου και στίχους του καπετάνιου Αλέκου Αντωνιάδη, από την ποιητική συλλογή " Με Εξάντα Και Κουμπάσο ". " ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ " (2023) Μουσική: Φώτης Μήλιος Στίχοι: Αλέκος Αντωνιάδης Είναι γραμμένο μ' αισθήματα τόσα Μ' αγωνία, με λύπη και όσα Έχει ο νους του ανθρώπου κι η σκέψη Εκεινού, που θυμάται μ' αυτό Που στα ξένα θα πάει να παλέψει Για να βρει της ζωής μερδικό Ειν' το γράμμα που λέει μοιρολόγια Του παιδιού και της μάνας τα λόγια Λόγια, αυτών που χωρίσαν στον δρόμο Που τους όρκους κρατάνε πιστά Που προσμένουν να δουν ταχυδρόμο Τα ζευγάρια που ζουν χωριστά Αν θες, ρώτα, να δεις τι συμβαίνει Τι το γράμμα ετούτο σημαίνει Ρώτα αυτούς, που μακριά ταξιδεύουν Ρώτα αυτούς, που τους τρώει η ξενιτιά Ναυτικούς, που στα πλοία δουλεύουν Ρώτα, πόση τους δίνει χαρά Είναι ελπίδα για κείνους που φεύγουν Είναι δάκρυ για κείνους που μένουν Είναι γέλιο γι' αυτούς που μισεύουν Που θωρούν βαπορίσιο καπνό Είναι ανάσα γι' αυτούς που πιστεύουν Πως θε να 'ναι ταξίδι στερνό

Ο Φώτης Μήλιος, ερμηνεύει το τραγούδι "Rio - Rotterdam", σε μουσική δική του και σε στίχους του Αλέκου Αντωνιάδη, από την ποιητική συλλογή " Στη βάρδια, εν πλω ". " RIO - ROTTERDAM " (Φώτης Μήλιος - Αλέκος Αντωνιάδης) 2023 Πάλι γεμίσανε τ' αμπάρια με φορτίο Από τον μόλο βίρα οι κάβοι μέσα πάλι Του De Janeiro του Rio μινεράλι Πορεία βόρεια στου Rotterdam το κρύο Του παραμάγειρα ο έρωτας, πεντένι Δεμένος πίσω στις κακόφημες τις μπάρες Τ' απωθημένα του καιρού, γίναν κατάρες Το Harricane στο Cave Verde περιμένει Ο ναύτης μέθυσε, για χάρη της Ντολόρες Κουνά μαντήλι στον Μαρκόνη, μια Μαρία Μες στον κυκλώνα, καρτερά η αβαρία Κι είναι πολλά τα μίλια, μέχρι τις Αζόρες Ο καπετάνιος πήρε νέα από τη Λέρο Έμαθε, γέννησε η γυναίκα του, αγόρι Η ορατότητα, δυο μίλια με το ζόρι Είναι πυκνό το πούσι εδώ, στο Finistero Του θερμαστή το γράμμα, που 'λαβε, του λέει Πως η γριά του βαριαρρώστησε, η μάνα Στην συννεφιά, δεν βγήκε απόψε η Τραμουντάνα Κι έχει φρεσκάρει ο καιρός πάλι, στο Bay Έχει παλιώσει του λοστρόμου η νιτσεράδα Μετά από τούτο το ταξίδι, ξεμπαρκάρει Σε δύο μήνες, το βαπόρι πρατιγάρει Μετά δυο μήνες, μες στου Rotterdam τη ράδα

Ο Φώτης Μήλιος, ερμηνεύει το τραγούδι " Ορίζοντας ", σε μουσική δική του και σε στίχους του Αλέκου Αντωνιάδη, από την ποιητική συλλογή " Στη βάρδια, εν πλω ". " ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ " (Φώτης Μήλιος - Αλέκος Αντωνιάδης) 2023 Εκεί, που σμίγει τ' ουρανού η κάτω άκρη Με το γαλάζιο του πελάγου, το βαθύ Εκεί, έχει στάξει της απόγνωσης το δάκρυ Του καπετάνιου, που από χρόνια έχει χαθεί Εκεί, που άνοιγε βιβλίο την ψυχή του Όπου τον ήλιο σταματούσε το πρωί Κι ορθοπλωρούσε καταπάνω στην ευχή του Έχει πνιγεί η αλμυρή του, η ζωή Εκεί, που χάραζε του φάρου η πρώτη όψη Όπου ξεπρόβαλε σαν ζύγωνε στεριά Εκεί, του έγραφε η μοίρα να του κόψει Τη ζήση, σ' άλλους που χωρεί μ' απλοχεριά Εκεί, που η θάλασσα ανταμώνει τα ουράνια Την ατελείωτη, ολόγυρη γραμμή Που από πίσω της, φυλάνε τα λιμάνια Ο καπετάνιος τώρα δεν θα ξαναδεί Ο καπετάνιος τώρα δεν θα ξαναδεί

Η Άννα Μήλιου, ερμηνεύει το τραγούδι " Γεροναυτικός ", σε μουσική Φώτη Μήλιου και στίχους του καπετάνιου Αλέκου Αντωνιάδη, από την ποιητική συλλογή " Στη Βάρδια, Εν Πλω ". " ΓΕΡΟΝΑΥΤΙΚΟΣ " (Φώτης Μήλιος - Αλέκος Αντωνιάδης) 2023 Ο γερο-Νικόλας, παλιός ναυτικός Που χρόνια ταξίδευε μες στα καράβια Στη νήσο του απόμεινε, πια μοναχός Και κλαίει, σαν σκέφτεται τώρα, τα βράδια Ανάμνησες μόνο, που σβήνει ο καιρός Τ' απόμειναν τώρα, στερνή συντροφιά του Και ένα πακέτο, της Κίνας καπνός Που στρίβει, σαν θέλει να πει τα δικά του Θυμάται τα χρόνια, που ήταν μικρός Μπαρκάρισε τότε, να δει ξένες χώρες Να γίνει, ποθούσε, σωστός ναυτικός Και να 'χε αντάμα, φουρτούνες και μπόρες Ολόκληρο κόσμο, τον γύρισε πια Περπάτησε μέρη, που ο νους σου δεν βάζει Και τώρα 'ναι μες στα βαθιά γηρατειά Το χώμα πατά κι ολοένα στενάζει Στενάζει και λέει, σαν βλέπει γυαλό Αφήστε με, χρόνια ακόμα κρατάω Συνήθισα κι έμαθα έτσι να ζω Στο μπάρκο μου, άσε με Χάρε, να πάω

Ο Φώτης Μήλιος, ερμηνεύει το τραγούδι "Λογκάδο ταξίδι", σε μουσική δική του και σε στίχους του Αλέκου Αντωνιάδη, από την ποιητική συλλογή " Στη βάρδια, εν πλω ". " ΛΟΓΚΑΔΟ ΤΑΞΙΔΙ " (Φώτης Μήλιος - Αλέκος Αντωνιάδης) 2023 Σαράντα άχαρες, μουντές, άχρωμες μέρες Λογκαδοτάξιδο κι αυτό να σου πετύχει Κα'να βαπόρι ν' ανταμώσεις, άμα τύχει Και πού και πού, κα'να βαρδάρισμα από ξέρες Τα ίδια όνειρα, στην κρύα την κουκέτα Κουβεντολόι με τ' αστέρια, στη βαρδιόλα Με τον Ρηγούλο, τον Ντενέμπ, τον Ντενεμπόλα Σύντροφοι μόνιμοι στο πέλαγο, στα νέτα Πόσος καιρός μέχρι το πόρτο απομένει Αν έχει θάλασσα, καιρό ή καλοσύνη Να υπολογίζεις, να μετράς και με βιασύνη Στο καλεντάρι σου να σβεις την επομένη Η σκέψη κούφια, το μυαλό σου να κουράζει Να 'χεις χωμένη τη ματιά στο φιλιστρίνι Και να χαζεύεις πώς σαλτάρει το δελφίνι Ή πώς το σύννεφο, τον ήλιο σκοτεινιάζει Στον έρμο ορίζοντα, σημάδια να γυρεύεις Κανένα φως μες στο σκοτάδι, μπας κι ανάψει Καμμιά φωνή, μήπως σ' ακούνε στο δεκάξι Κι όλο στο μέτρημα το δίαρμα να κλέβεις Ρουτινιασμένες, ατελείωτες οι βάρδιες Να είναι πάντοτε το αίσθημα μαζί σου Της μοναξιάς και να παιδεύεις το κορμί σου Λογκαδοτάξιδο, σαράντα μέρες άδειες

Ο Φώτης Μήλιος, ερμηνεύει το τραγούδι "ΕΝ ΠΛΩ", σε μουσική δική του και σε στίχους του Αλέκου Αντωνιάδη, από την ποιητική συλλογή " Στη βάρδια, εν πλω ". " ΕΝ ΠΛΩ " (Φώτης Μήλιος - Αλέκος Αντωνιάδης) 2023 Σου στέλνω με τα κύματα Τα τελευταία νέα Σαράντα μίλια, ανοιχτά Από τη Γουινέα Ώσπου να πάρω γράμμα σου Με τρώει η αγωνία Κι ειν' το ταξίδι ατέλειωτο Ως την Ιαπωνία Ζυγώνοντας τα τροπικά Μας έπιασε κυκλώνας Στον χαλασμό του, η στιγμή Μου φάνηκε αιώνας Κι όπως στεκόμουν στη βροχή Στην άκρη, στη βαρδιόλα Έταξα πάλι ένα κερί Στη χάρη τ' Άη Νικόλα Τώρα που γράφω, ο καιρός Μπατάρισε από πρύμα Το λιμανίσιο, φαίνεται Τιμώρησε το κρίμα Ξανά πάνω, μονότονη Στη Γέφυρα, η βάρδια Κι όσο μακριά σου βρίσκομαι Είναι η ψυχή μου άδεια Ο νους πλανιέται στη στεριά Ν' αναπολήσει κάτι Ειν' καρφωμένο, ακλόνητο Στ' ορίζοντα το μάτι Φοβάμαι πάλι, μη χαθεί Στον ουρανό τ' αστέρι Καθώς, το σύννεφο βροχή Στο διάβα του θα φέρει (-) Του χωρισμού το βάσανο Το κουβαλώ στη ράχη Απ' τον καιρό που έφυγα Και σ' άφησα μονάχη Νιώθω ακόμα το φιλί Το υστερνό, στα χείλη Κι ήθελα να 'τανε στιγμή Του πέλαγου το μίλι Μ' από τα ξένα, τα φτερά Θα κλέψω του Πηγάσου Να με προσμένεις, γρήγορα Θα 'μαι πάλι κοντά σου Όπως μπουνάτσα η θύελλα Κοπάζοντας, θα φέρει Όπως, μετά τη χειμωνιά Έρχεται καλοκαίρι

Η Άννα Μήλιου, ερμηνεύει το τραγούδι " Πατέρας ναυτικός ", σε μουσική Φώτη Μήλιου και στίχους του καπετάνιου Αλέκου Αντωνιάδη, από την ποιητική συλλογή " Στη Βάρδια, Εν Πλω ". " ΠΑΤΕΡΑΣ ΝΑΥΤΙΚΟΣ " (Φώτης Μήλιος - Αλέκος Αντωνιάδης) 2023 Στο μπάρκο που ταξίδευες Μικρή φωτογραφία Τ' αβάφτιστού σου, του παιδιού Απάνω σου κρατούσες Την πρόσεχες, την τήραγες Μ' ανείπωτη λατρεία Με μια αγάπη δυνατή Πρωτόγνωρη, φυλούσες Η πρώτη έγνοια το πρωί Και η στερνή, το βράδυ Να καμαρώσεις στο χαρτί Το γελαστό λεχούδι Μετά, στο μέρος της καρδιάς Να τ' ακουμπήσεις πάλι Κι αρχίναγες να τραγουδάς Νανουρισμού τραγούδι Μάθαινες απ' τα γράμματα Για το μεγάλωμά του Δυο χρόνια μες στης ξενιτιάς Πού 'λειπες, την κατάρα Για τα δοντάκια που 'βγαλε Για το περπάτημά του Κι ένιωθες για τον γυρισμό Αβάσταχτη λαχτάρα Σαν γύρισες, δεν έτρεξε Να μπει στην αγκαλιά σου Η κόρη σου, που πάντεχες Να δεις, με αγωνία Μπορεί και να μην το 'ξερε Πως είχες στην καρδιά σου Εκείνη πάντα την παλιά Μικρή φωτογραφία

Ο Φώτης Μήλιος, ερμηνεύει το τραγούδι "Polaris", σε μουσική δική του και σε στίχους του Αλέκου Αντωνιάδη, από την ποιητική συλλογή " Στη βάρδια, εν πλω ". " POLARIS " (Φώτης Μήλιος - Αλέκος Αντωνιάδης) 2023 Χάραξες πορεία για Βορριά Φρέσκια από την πρύμη η σοροκάδα Πίσω, στο Λας Πάλμας η μιγάδα Φεύγοντας, αρρώστησε βαριά Ξέκλεβε τα λόγια η συννεφιά Που 'λεγες γλυκά στην Αφροδίτη Τ' άναμμα να δεις τ' Αποσπερίτη Πάντεχες γεμάτος γαλιφιά Πάνω στην κιθάρα σου το ΛΑ Μάθαινες και χτύπαγες, αβέρτα Έκανες σουλάτσο στην κουβέρτα Κι έβλεπες τα χρόνια σου θολά Έψαχνες περίεργος να βρεις Μέτραγες τις μέρες σου στον χάρτη Νάτο, κοίτα πίσω από το ξάρτι Τ' άστρο του βορρά, η Πολαρίς

Ο καπετάνιος και στιχουργός, Αλέκος Αντωνιάδης, απαγγέλει το ποίημα "Βάρδια στο πέλαγος", από την ποιητική του συλλογή "Στη Βάρδια, Εν Πλω". (Μουσική υπόκρουση: Φώτης Μήλιος) " ΒΑΡΔΙΑ ΣΤΟ ΠΕΛΑΓΟΣ " Φυλακισμένο το κορμί στη σκουριασμένη λαμαρίνα Φυλακισμένα τα όνειρά μου στην υγρή αγκαλιά σου Με φάλτσες νότες στα χείλια από παλιά τραγούδια Κι η ώρα δεν λέει να περάσει, μέχρι να 'ρθει η σκάντζα Άκουσα, ακούω και θ' ακούω όρκους απιστίας Τις ώρες που σα μαστίγια τα μαλλιά σου σαρώνουν Απ' ερωτευμένα μαζί σου ασπρισμένα κεφάλια Απ' ανθρώπους, που ξέχασαν να πατάνε στο χώμα Τους όρκους τους ίδιους, ξεστόμισα πολλές φορές Μα σαν τους άλλους, αυτούς με τ' άσπρα κεφάλια Τους πάτησα όποτε απ' τη στεριά σ' αγνάντευα Να λικνίζεσαι γαλήνια, θηλυκιά, ξελογιάστρα Με τ' άδειο στεγνό μου βλέμμα χαμένο στο πουθενά Και τ' ανελεύθερα όνειρά μου πνιγμένα σε νερά άπατα σ' αφύσικο χώρο, το κορμί δίχως ταίρι για μήνες Κι η ώρα δεν λέει να περάσει, μέχρι να 'ρθει η σκάντζα

Ο Φώτης Μήλιος, ερμηνεύει το τραγούδι "Το όνειρο", σε μουσική δική του και σε στίχους του Αλέκου Αντωνιάδη, από την ποιητική συλλογή " Στη βάρδια, εν πλω ". " ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ " (Φώτης Μήλιος - Αλέκος Αντωνιάδης) 2023 Φόβος παράξενος τα βράδια με τυλίγει Μέσα στο σκότος, στην ατέλειωτη σιγή Βραδύνει η ανάσα κι ένα σφίξιμο με πνίγει Θαρρώ δεν θα 'μαι στο τιμόνι ως την αυγή Ο ουρανός παίρνει του πέλαγου το χρώμα Σβήνει ο ορίζοντας κι ακούγεται ο αχός Από τα λόγια που κουβέντιαζα το γιόμα Νιώθω παράξενα σαν είμαι μοναχός Αυτή θε να 'ναι, η μοναξιά που με παιδεύει Ή είναι η θάλασσα που μ' έδεσε σφιχτά Τόσο το κύμα της, το νου μου που σαλεύει Κι όλες τις νύχτες έτσι αισθάνομαι, φριχτά Ο ουρανός παίρνει του πέλαγου το χρώμα Σβήνει ο ορίζοντας κι ακούγεται ο αχός Από τα λόγια που κουβέντιαζα το γιόμα Νιώθω παράξενα σαν είμαι μοναχός Απόψε, ο φόβος στο μυαλό μου μουρμουρίζει Αυτό το δύσκολο ταξίδι, πού θα βγει Κείνο το τρέμουλο του άστρου, με φοβίζει Μα... τούτο τ' όνειρο, το έχω ξαναδεί

Ο Φώτης Μήλιος, ερμηνεύει το τραγούδι " Rio De Janeiro ", σε μουσική δική του και σε στίχους του Αλέκου Αντωνιάδη, από την ποιητική συλλογή " Στη βάρδια, εν πλω ". " RIO DE JANEIRO " (Φώτης Μήλιος - Αλέκος Αντωνιάδης) 2023 Κάτω απ' το κόκκινο το φέξιμο του Antares Το Riο χάραξε και άστραψε η νυχτιά Του ταξιδιού σου πήραν τέλος οι λαχτάρες Και της ψυχής σου ξεθολούσε η ματιά Μέρες ολάκερες και νύχτες προσμετρούσες Κι είχες στη μάσκα σου, τ' αγέρι του Γαρμπή Πώς θα περνούσε η περατζάδα, καρτερούσες Κι ήταν η θύμηση ξοπίσω σου, θαμπή Ψεύτικα σκέφτεσαι, θα δεις χίλιες εκπλήξεις Στην ωραιότερη πορτάδα που 'χει η γη Στ' αμαρτωλά πάλι στενά θα καταλήξεις Γιατί 'ναι αγιάτρευτη του πόθου η πληγή Της πολιτείας, της ατέλειωτης, τα κάλλη Βγήκες να δεις και να χαζέψεις άλλη μια Αλλά ο νούς σου, μες στης στέρησης τη ζάλη Έπλαθε ολόγυμνα, ιερόδουλα κορμιά Κάτω απ' την άπιαστη σκιά του Σταυρωμένου Μέσα στα μπαρ, τα πνιχτικά, τα σκοτεινά Με τα παράνοα μυαλά του μεθυσμένου Έβαλες πλώρη, για τα σπίτια, τα κοινά Φεύγεις, παράλλαξες ξανά το Cavo Frio Αυτά για σένα, ήταν όλα τα καλά Βουβά στην πρύμη σου, βασίλεψε το Riο Κι άφριζαν πίσω σου τ' απόνερα, θολά

Ο Φώτης Μήλιος ερμηνεύει το τραγούδι με τίτλο " Τι μεγάλη γη ", σε μουσική δική του και σε στίχους του Αλέκου Αντωνιάδη, από την ποιητική συλλογή " Με Εξάντα Και Κουμπάσο ". " ΤΙ ΜΕΓΑΛΗ ΓΗ " (2023) Μουσική: Φώτης Μήλιος Στίχοι: Αλέκος Αντωνιάδης Στείλε σήματα, Μαρκόνη Βάρα ναύτη, ματσακόνι Βίρα άγκυρα, Λοστρόμε Βάλε μπρος, Μηχανικέ Σε να δούμε θέμε κόσμε Άγνωστε και 'ξωτικέ Με μπουνάτσες, με φουρτούνες Με ποστάλια, με μαούνες Με Λεβάντη, με Μαϊστρο Πέλαγα κι ωκεανούς Με της θάλασσας τον οίστρο Πλώρη για όπου βάλει ο νους Βγάλε ρότα, Καπετάνιε Κει στα πέρατα να πάμε Χέρι βάλε κι εσύ, Τρίτε Κάρβουνο στη μηχανή Κι όταν πάμε, θε να δείτε Τι μεγάλη που 'ν η γη

Ο Φώτης Μήλιος ερμηνεύει το τραγούδι με τίτλο " Το μεράκι ", σε μουσική δική του και σε στίχους του Αλέκου Αντωνιάδη, από την ποιητική συλλογή " Με Εξάντα Και Κουμπάσο ". " ΤΟ ΜΕΡΑΚΙ " (2023) Μουσική: Φώτης Μήλιος Στίχοι: Αλέκος Αντωνιάδης Το είχα, θυμάμαι, μικρός το μεράκι Συγκίνησες, πέρα στα ξένα να βρω Σε πλοίο μπαρκάρισα τότε, ναυτάκι Στις θάλασσες βρέθηκα με τον καιρό Εκκάθισα πίσω, βουβά, στο τιμόνι Ταξίδεψα σ' όλους τους ωκεανούς Εδούλεψα μ' ένα βαρύ ματσακόνι Κουβέντιασα μ' άστρα, ψηλά, σ' ουρανούς Αρμάτωσα άλμπουρα, σήκωσα μπίγες Αμπάρια καθάρισα τόσες φορές Αλμύρες της θάλασσας γεύτηκα λίγες Και έξυσα ρέλια που είχαν σκουριές Δουλειά, μα σαν πήγα στα μέρη εκείνα Πατρίδες που είναι αλάργα από 'δω Ποτέ δεν εγνώρισα τι 'ναι ρουτίνα Συγκίνησες βρήκα, που πήγα να βρω

Ο Φώτης Μήλιος ερμηνεύει το τραγούδι με τίτλο " Μάγισσα ", σε μουσική δική του και σε στίχους του Αλέκου Αντωνιάδη. " ΜΑΓΙΣΣΑ " (2023) Μουσική: Φώτης Μήλιος Στίχοι: Αλέκος Αντωνιάδης Σε αγναντεύω, θάλασσα Από το φιλιστρίνι Του πλοίου, το μικρό Κι αν τη ζωή μου χάλασα Ζωή πάλι μου δίνει Το φως σου, το θολό Σε αγναντεύω, μάγισσα Σαν κάθομαι στην πρύμη Και δεν μ' ακούει κανείς Που λέω πως σου χάρισα Ψυχή μου και γαλήνη Γιατί με συγκινείς Σε αγναντεύω ήρεμη Όταν σε ταξιδεύω Μες στην καλοκαιριά Να στέκεσαι αμίλητη Σαν το χαλί στρωμένο Να πλέουν τα σκαριά Σε αγναντεύω, κύματα Σαν είσαι φορτωμένη Στην βαρυχειμωνιά Σα να 'θελες, τα κρίματα Να πνίξεις, λυσσασμένη Μαζί με τον βορριά Σε αγναντεύω, μέγαιρα Πορτάδα όταν πιάνει Το πλοίο καρτερείς Κι αν αμαρτίες έκανα Με δεις μες στο λιμάνι Στυγνά με τιμωρείς Σε βλέπω τα πανσέληνα Χρυσή να λαμπιρίζεις Στου φεγγαριού το φως Και την καρδιά του Έλληνα Λαχτάρα την γεμίζεις Να γίνει ναυτικός

Ο Φώτης Μήλιος, ερμηνεύει το τραγούδι " Μόνο εσένα ", σε μουσική δική του και σε στίχους του Αλέκου Αντωνιάδη, από την ποιητική συλλογή " Με Εξάντα Και Κουμπάσο ". " ΜΟΝΟ ΕΣΕΝΑ " (Φώτης Μήλιος - Αλέκος Αντωνιάδης) 2023 Αγάπη μου, γεια σου, σ' αφήνω αντίο Δεν θέλω μονάχα, που φεύγω να κλαις Απόψε μπαρκάρω, πηγαίνω στο πλοίο Θα φέρω για σένα απ' έξω ό,τι θες Θα σ' έχω τα βράδια, γλυκιά συντροφιά μου Εσένα θα σκέφτομαι όπου πατώ Θα βρίσκεσαι πάντοτε μες στα όνειρά μου Μονάχα εσένα, πιστά θ' αγαπώ Κι αν φεύγω και πάω μακριά μες στα ξένα Και μόνη σ' αφήνω, να μένεις εδώ Μην κλάψεις, το κάνω και τούτο για σένα Και γρήγορα, πάλι κοντά σου θα 'ρθω Ευχήσου, αγάπη μου, να 'χω γαλήνες Κυκλώπους και Κίρκες να μην συναντώ Ποτέ μην ζηλέψεις τις πλάνες, εκείνες 'Τι στο 'πα, μονάχα εσέ αγαπώ Αγάπη μου, γεια σου, σ' αφήνω αντίο Μονάχα εσένα, πιστά θ' αγαπώ