Bpoc Politie verhoor 24

Mijn naam is…..
Ik kwam u op het spoor via een collega die door u gehoord is. Ik dacht eigenlijk dat ik één
van de weinigen was die zich niet meer thuis voelde bij het politiekorps, sinds al de regels
van corona van kracht zijn.
Maar volgens mij zijn er heel veel agenten zoals ik. Ik hoop dat ook echt. Ik ben al wat ouder,
en zit al 22 jaar bij de politie. Er is zoveel veranderd. Er was altijd een band tussen collega’s.
We voelden ons echt hulpverleners.
Natuurlijk moest je ook wel eens dingen doen waar je het niet mee eens was. Snelheid
controleren langs een 50-km-weg die zo breed was dat iedereen daar te hard reed. Dat was
gewoon geld binnen hengelen. En zo waren er natuurlijk wel meer dingen. Maar je kan als
agent natuurlijk niet gaan kiezen welke wetten jij wel en niet gaat handhaven.
Maar met corona is het veranderd. Die regels liggen zover van mij af. Ik begrijp echt niet
waar het allemaal voor nodig is. En ik begrijp ook niet waarom er zo met demonstranten
wordt omgegaan. Dat is wel wat anders dan snelheidscontroles op een 50-km-weg.
Mijn verhaal is misschien niet zo heftig voor u. U hoort zoveel misstanden. Maar voor mij is
het wel heftig. Ik wil geen oude man aanhouden omdat hij geen mondkapje draagt bij de
Jumbo. Die man is gewoon rustig boodschappen aan ’t doen. En dan zegt een vakkenvuller
van een jaar of 16 tegen die man van 75 dat hij een mondkapje op moet. Wij werden ter
plaatse geroepen omdat de man dat niet wilde.
We troffen een man aan met rollator, en zijn boodschappen in het mandje voorop. Hij stond
te trillen. Heel aandoenlijk. Mijn collega nam het woord, die had er duidelijk niet zoveel
moeite mee. Uiteindelijk weigerde de man een mondkapje op te zetten. Hij zei dat hij
longklachten had, en daarom geen mondkapje kon dragen. Hij had geen ontheffing bij zich.
Hij vond een ontheffing tonen belachelijk. Toen hij de winkel niet wilde verlaten, zei mijn
collega dat hij aangehouden was.
Dat werd een heel drama. Een huilende en kreunende man, die door ons werd weggevoerd.
En op het bureau ging het door. Die man was helemaal in paniek. Uiteindelijk hebben we zijn
zoon gebeld, nadat hij ons het nummer had gegeven. Maar toen zat hij al 5 uur op het
bureau.
Dit is maar een voorbeeld. Maar dit soort dingen gebeuren dagelijks.
Wat ik extra zorgelijk vind is dat dit gewoon onze opdracht is. Dat de korpsleiding dit
aanstuurt. Dat dit beleid lijkt te zijn geworden in Nederland. En dat er zoveel agenten zijn die
dit niet willen, en dan maar ontslag nemen, ziek thuisblijven of ontslagen worden wanneer
zij openlijk weigeren mensen die demonstreren te slaan, of oude mensen aan te houden die
een coronaregel hebben overtreden.
Ik zie tegen elke dienst op. Zeker wanneer ik weet dat de collega met wie ik dienst heb
achter dit soort dingen staat. Ik kan niet zeggen hoe ik erover denk, want je zit zo in de
moeilijkheden. Ik ben al een keer bij de leiding geroepen.
Ik heb gelukkig nog geen mensen geslagen, maar ik ben bang voor het moment dat een
gebeurtenis escaleert, en ik met geweld een collega te hulp moet schieten omdat iemand
een coronaregel niet op wil volgen en zich bijvoorbeeld verzet bij aanhouding.
Ik hoop echt dat u wat heeft aan mijn verhaal. En dat het snel afgelopen is met al die
onzinnige regels.
Februari 2021
Maart 2021
Ik heb toestemming gegeven de transcriptie van mijn verklaring op de website te zetten.

*Deze verklaring is op schrift gesteld aan de hand van het mondelinge verhoor. Omdat
gebruik is gemaakt van transcriptiesoftware kan er sprake zijn van taal- en/of spellingfouten,
waarvoor onze excuses

https://bpoc2020.nl/pdf/Transcriptie%20politieverhoor%2024.pdf