Kvennafrí – hvað svo?

íris Erlingsdóttir og Gústaf Skúlason ræða um árangur kvennabaráttunnar sem étin er upp af transmanískri vinstri beygju nútímans. Það sem byrjaði sem sjálfsprottin eðlileg hreyfing kvenna fyrir jafnrétti endar í ritskoðun haturs sem bitnar á konum nútímans.

Sá sem veit ekki hvað kona er getur ekki barist fyrir kvenréttindum. Með yfirgnæfandi kvennaveldi í störfum ríkis og sveitar og sem kennarar í skólum landsins segir útkoma PISA mælinga að 47% drengja og 32% stúlkna séu undir hæfnisþrepi 2 í PISA og teljast því ekki búa yfir grunnhæfni í lesskilningi sem er tvöföldun hjá drengjum síðan 2009! Ísland býr við eitt mesta brottfall drengja úr framhaldsskóla á Vesturlöndum, 40% meira en hjá stúlkum. Kvennabaráttan hefur snúist upp í andhverfu sínan, þegar verið er að elta konur og kæra fyrir hatursorðræðu fyrir að segja að kynin séu tvö - sem þau svo sannarlega eru.