Sanatorium pod Klepsydrą 1973

Poetycka refleksja na temat przemijania oraz nieuchronności i nieodwracalności śmierci ukazana poprzez historię człowieka, który odwiedzając sanatorium, gdzie przebywał jego zmarły ojciec, przenosi się w tajemniczy, surrealistyczny "świat (metaforycznej) wyobraźni". Józef przyjeżdża do sanatorium doktora Gotarda, gdzie przebywa jego ojciec, zmarły wprawdzie przed laty, lecz tu przeniesiony w inny wymiar czasu i znów żyjący... Józef zaczyna przeżywać powtórnie to, co już przeżył. Dom rodzinny, małe żydowskie miasteczko, ojca, z którym nie mógł znaleźć kontaktu, dziecięce marzenia, przedziwny ogród Bianki, niezwykłej księżniczki, która odrzuciła jego miłość i odeszła z jego przyjacielem Rudolfem... Kiedy wraca jeszcze raz do miasteczka dzieciństwa, zastaje ten świat już rozpadający się, zniszczony. Rynek pokryły nagrobki. Józef usiłuje przywrócić tamten świat, tamto życie, lecz jest to już niemożliwe.

Prapremiera: 3 grudnia 1973, Kraków.
Reżyseria: Wojciech Jerzy Has
Pierwowzór: Bruno Schulz - Sanatorium pod Klepsydrą

Obsada:
Jan Nowicki - Józef
Tadeusz Kondrat - Jakub, ojciec Józefa
Irena Orska - matka Józefa
Halina Kowalska - Adela
Gustaw Holoubek - doktor Gotard
Mieczysław Voit - ślepy konduktor