Lidewei de Vos, haar eerste speech

De politieke arena in Nederland kent vanaf dit najaar een nieuwe hoofdrolspeler. Haar naam: Lidewei de Vos, 28 jaar jong, briljant, veelzijdig en tot voor kort meer thuis in de wereld van wetenschap, cultuur en muziek dan in de Tweede Kamer. Toch stond zij daar gisteren, voor een uitzinnig publiek, bij haar allereerste speech als lijsttrekker van Forum voor Democratie (FVD).

Nederland is ons thuis,” zo begon ze haar toespraak. Het klonk eenvoudig, maar juist de eenvoud gaf kracht aan de woorden. In de zaal viel een stilte waarin iedereen even voelde waar het om ging: een jonge vrouw die, ondanks talloze andere carrièremogelijkheden, heeft gekozen om zich volledig in te zetten voor het land waar zij van houdt.

Een speech die binnenkwam.
De Vos, afgestudeerd in zowel scheikunde als neurowetenschappen, en daarnaast getalenteerd violiste, vertelde openhartig dat ze eigenlijk nooit van plan was de politiek in te gaan. “Stuk voor stuk prachtige vakgebieden waar ik met plezier een werkend leven aan had kunnen wijden,” zei ze. Maar de politieke realiteit drong zich aan haar op.

Ze schetste een jeugdbeeld van veiligheid dat langzaam plaatsmaakte voor zorg en onrust. “In het veilige stadje waar ik opgroeide zag ik als jonge vrouw dat migranten elkaar voor mijn ogen met messen te lijf gingen.” Het was een ervaring die diepe indruk maakte. “Ik realiseerde me dat de veiligheid die in Nederland zo lang zo vanzelfsprekend was, niet voor lief genomen mag worden.”

Ook in de academische wereld zag ze ontwikkelingen die haar wakker schudden: een eenzijdig klimaatdebat, twijfelachtige coronamaatregelen en een cultuur die steeds meer gedwongen wordt in de mal van politieke correctheid. “De terechte trots op de pracht van de Europese beschaving heeft plaatsgemaakt voor misplaatste zelfhaat en schuldcomplexen,” klonk het scherp.

Maar haar boodschap was niet alleen kritiek. De Vos schetste ook een alternatief toekomstbeeld: investeren in toriumreactoren, hyperloops en een luchthaven in de Noordzee. “We kunnen ervoor kiezen,” benadrukte ze, “maar we moeten het wel doen.”

Toekomstplannen die tot de verbeelding spreken.
In deze speech noemde De Vos drie grootse ideeën die meteen de aandacht trokken: toriumreactoren, hyperloops en een luchthaven in de Noordzee. Het klinkt futuristisch, maar juist daardoor spreekt het velen aan. Toriumreactoren zijn een veelbelovend type kerncentrale die schoner en veiliger zouden zijn dan de huidige kernenergie: minder afval, meer veiligheid, en een bijna onuitputtelijke brandstofvoorraad. De hyperloop doet denken aan sciencefiction: razendsnelle treinen in een bijna luchtledige buis, waarmee je in tien minuten van Amsterdam naar Groningen zou kunnen zoeven. En dan is er nog het plan voor een luchthaven in de Noordzee, een megaproject dat Schiphol zou ontlasten en de Randstad stiller en schoner zou maken. Voor sommigen klinken deze plannen als luchtfietserij, voor anderen als broodnodige durf om Nederland weer vooruit te brengen.

Met zichtbaar enthousiasme besloot ze: “Ik heb er ongelooflijk veel zin in. Dank voor uw steun en uw vertrouwen. Op naar 29 oktober.” De zaal barstte los in applaus.

Het eerste interview: een nieuwe generatie.
Ook kwam De Vos voorbij bij Ongehoord Nederland (ON) voor haar eerste interview als lijsttrekker. Daar benadrukte ze dat haar generatie, jongvolwassenen die worstelen met woningnood, hoge lasten en beperkte perspectieven, bij uitstek de gevolgen voelt van het huidige beleid.

“Veel vrienden in mijn omgeving wonen nog bij hun ouders of huren een klein appartementje, terwijl ze eigenlijk een gezin zouden willen stichten,” zei ze. “Je ziet gewoon dat mijn generatie vastloopt.”

Ze benadrukte dat haar kandidatuur niet alleen gaat over partijpolitiek, maar over een bredere maatschappelijke strijd. “Het hoeft niet op deze manier,” aldus De Vos. “Wij willen laten zien dat er fundamenteel andere keuzes gemaakt kunnen worden.”

Op de vraag of het moeilijk is om naast Thierry Baudet te opereren, antwoordde ze ontspannen: “Integendeel. We werken al jaren prettig samen. Ik voel ook alle vrijheid om mijn geluid te laten horen.”

En waar andere partijen soms binnen de lijntjes kleuren, trekt FVD volgens De Vos de volle breedte open: “Ons geluid is uniek omdat wij niet binnen de gebaande kaders blijven. Anderen spreken over het beperken van immigratie of het betaalbaar maken van klimaatbeleid, maar dat zijn druppels op een gloeiende plaat. Wij zijn de enige partij die zegt: als je écht iets anders wil, moet je fundamenteel veranderen.”

Ze vat de drie kernpunten van de partij bondig samen: stoppen met massale immigratie, stoppen met kostbaar klimaatbeleid, en loskomen van de Europese Unie. Daaruit ontstaat volgens haar ruimte om te investeren in zorg, onderwijs en innovatie.

Ambitieus sloot ze af: “Wij gaan voor 12 zetels.”

Baudet: “FVD tweede partij van Nederland”
Terwijl De Vos haar eerste mediastappen zette, stuurde partijoprichter Thierry Baudet een tweet die insloeg als een bom in Den Haag. In een peiling van WNL Vandaag onder meer dan 23.000 respondenten gaf meer dan 12 procent aan nu op FVD te stemmen. Omgerekend zou dat 18 zetels betekenen – goed voor de tweede plek in de Kamer.

“Dat is ruim 18 zetels!” schreef Baudet enthousiast. Het bericht werd tienduizenden keren bekeken, geliket en gedeeld.

Voor een partij die jarenlang worstelde met interne conflicten en negatieve beeldvorming, is dit een opmerkelijke wending. De nieuwe lijsttrekker lijkt daarin een cruciale rol te spelen: jong, fris, intelligent, en tegelijkertijd geworteld in dezelfde beginselen die de partij groot maakten.

Een veelbelovende keuze.
Het is opmerkelijk dat iemand als Lidewei de Vos, een vrouw die zowel in de wetenschap als in de muziekwereld carrière had kunnen maken, er toch voor kiest om haar energie te wijden aan de politiek. Het getuigt van toewijding en idealisme.

“Ze had alles kunnen worden,” zeggen kenners. Maar ze kiest bewust voor Nederland. Voor haar generatie, voor de toekomst van haar land.

Met slechts 28 jaar staat ze symbool voor vernieuwing, maar ook voor continuïteit. Haar intellectuele bagage geeft haar gewicht, terwijl haar persoonlijke verhaal een brug slaat naar de gewone burger die zich zorgen maakt over wonen, veiligheid en bestaanszekerheid.

De campagne richting 29 oktober.
De komende weken zullen cruciaal zijn. Kan De Vos de hoge verwachtingen waarmaken? Kan ze FVD neerzetten als de enige partij die volgens haar “nog echt iets te bieden heeft”?

Eén ding is duidelijk: de verkiezingsstrijd krijgt er een nieuwe dimensie bij. Met De Vos als gezicht lijkt FVD plotseling weer een factor van betekenis te zijn. Haar eerste optreden werd breed besproken in talkshows, kranten en op sociale media. Voorstanders prezen haar lef en intellect, critici zetten vraagtekens bij de haalbaarheid van haar plannen.

Maar misschien is dat precies wat haar aantrekkelijk maakt voor kiezers: het lef om buiten de gebaande paden te denken en te spreken.■