"PRZEBACZENIE" -2- badanie tematyczne

ZEBRANIE-23.04.2025

PYTANIE 1: Co z przebaczeniem w przypadku, gdy my jesteśmy gotowi przebaczyć temu, kto nas skrzywdził, a ta osoba nie czuje się winna (chodzi o relacje braterskie).
PYTANIE 2: Cd. rozważań na temat przebaczania w kontekście różnych wesrsetów Biblii.

Łuk. 17:3,4
3.Miejcie się na baczności. Jeśli twój brat zgrzeszy przeciwko tobie, strofuj go, a jeśli żałuje [gr. metanoeo (czasownik)] przebacz mu.
4. A jeśli siedem razy na dzień zgrzeszy przeciwko tobie i siedem razy w ciągu dnia zwróci się do ciebie, mówiąc: Żałuję [gr. metanoeo (czasownik)] tego – przebacz mu. [U-BG]

Mat. 18:21,22
21. Wtedy Piotr podszedł do niego i zapytał: Panie, ile razy mam przebaczyć mojemu bratu, gdy zgrzeszy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy?
22. Odpowiedział mu Jezus: Nie mówię ci, że aż siedem razy, ale aż siedemdziesiąt siedem razy.

Na zebraniu podawane były różne myśli, jeśli chodzi o porównanie zapisów obu Ewanegelii w sprawie przebaczania poważnych krzywd:

1. Że powinniśmy przebaczać bezwarunkowo, zawsze, nie czekając na zrozumienie swojej winy przez osobę winną winnej pokutę z jej strony.
2. Że nie powinniśmy od razu przebaczać, ale mieć zawsze gotowe serce do przebaczenia, a gdy winny prosi o przebaczenie (po okazaniu pokuty), to od razu mu przebaczyć
3. Że powinniśmy spełnić oba warunki podane przez naszego Pana w Ew. Łuk. 17:3 – 1. upomnieć winnego; 2. a jeśli żałuje (pokutuje) i prosi o przebaczenie, należy bezwzględnie przebaczyć.

Z drugiej strony w w Ew. Mat. 5:44 Jezus mówi, żeby się modlić za swych nieprzyjaciół, za tych, którzy wyrządzają nam krzywdę. Jak to wszystko pogodzić z nauką o przebaczeniu?

Mat. 5:44
Lecz ja wam mówię: Miłujcie waszych nieprzyjaciół, błogosławcie tym, którzy was przeklinają, dobrze czyńcie tym, którzy was nienawidzą i módlcie się za tych, którzy wam wyrządzają zło i prześladują was;
R-1693 PRZEBACZENIE A ZŁOŚLIWOŚĆ
"Bądźcie jedni przeciwko drugim dobrotliwi, miłosierni, odpuszczając sobie (wzajemnie), jako wam Bóg w Chrystusie odpuścił” – Efez. 4:32.

… „Bóg oczekuje, by być miłosiernym, pragnie przebaczać grzesznikom i takie musi być też i nasze nastawienie wobec tych, którzy zgrzeszyli przeciwko nam. Jednak Bóg zawsze czeka na pokutę i nigdy nie darzy przebaczeniem tych, którzy nie pokutują ani nie przyjmuje ich do Swej społeczności jako przyjaciół.
Prawdą jest, że Bóg umiłował nas gdy jeszcze byliśmy grzesznikami (Jana 3:16; Rzym. 5:8) i że On czyni dobrze nawet niewdzięcznym, dając wszystkim słońce, deszcz, pożywienie; ale to jest miłość litościwa, a nie miłość wspólnoty ani społeczności; to jest współczująca miłość dobroczyńcy. My również mamy mieć taką litościwą miłość, nawet dla naszych nieprzyjaciół. Mamy miłować naszych nieprzyjaciół i dobrze czynić tym, którzy nas prześladują; lecz tak u nas, jak u Boga, to nie ma być nic więcej niż litościwa miłość, to nie może być miłość wspólnoty, "bo cóż za społeczność sprawiedliwości z nieprawością? albo co za społeczność światłości z ciemnością?” – (2 Kor. 6:14). Przecież podczas gdy nie możemy mieć społeczności z bezowocnymi uczynkami ciemności, powinniśmy je raczej potępiać (Efez. 5:11), lecz możemy wciąż jeszcze mieć życzliwość serca, która nie pozwoliłaby nawet nieprzyjacielowi zginąć z głodu. "Jeśli tedy łaknie nieprzyjaciel twój, nakarm go; jeśli pragnie, napój go” (Rzym. 12:20). Czyniąc to naśladujemy naszego Ojca Niebieskiego, który jest miłosierny nawet wobec niewdzięcznych i złośliwych”.
1 Król. 8:33,34
Gdy twój lud Izraela zostanie pobity przez wroga za to, że zgrzeszył przeciw tobie, a nawróci się do ciebie, wyzna twoje imię i będzie się modlić, i błagać cię w tym domu;
Ty wysłuchaj w niebie i przebacz grzech swemu ludowi Izraela, i przyprowadź ich znów do ziemi, którą dałeś ich ojcom.

3 Mojż. 19:17
Nie będziesz w swoim sercu nienawidził swego brata. Będziesz upominał swego bliźniego i nie zniesiesz u niego grzechu.[U-BG]

Nie będziesz w swoich myślach nienawidził swego brata. Będziesz gorliwie upominał swojego bliźniego, aby na ciebie nie spadła odpowiedzialność za jego grzech.[B-Za]

R-2665 a Odpuść nam – jako i my odpuszczamy
… „W sprawie przebaczania nauką żydowskich rabinów było, że gdyby złoczyńca pokutował za swoje złe słowa lub czyny, przyszedł do poszkodowanego, wyznał swoje zło i prosił o przebaczenie, powinno się mu odpuścić za jego przewinienia aż do trzeciego razu. Nauczanie swoje w tym względzie opierali na orzeczeniach u Joba 33:29 i Amosa 2:4. Nauka naszego Pana w tym przedmiocie była pod wielu względami wprost przeciwna temu i wymagała, aby obrażony poszedł do tego, który go obraził i wyznał mu jego zło. Takie coś wymaga znacznej pokory ze strony tego, co czuje się zagniewanym, albowiem według zwykłej reguły o wiele łatwiej jest okazywać swe oburzenie i unikać tego, co nas obraził, aniżeli iść do niego według reguły wystawionej przez Pana”.
...”Myślą tego zdaje się być, że ci, co staną się ludem Bożym, uczestnikami ducha Pańskiego, ducha miłości, będą w proporcji do tego, jak są napełnieni i prowadzeni tym duchem, nie tylko gotowi, ale i chętni przebaczyć pokutującemu bratu - chętni najpierw wystawić gałązkę oliwną (symbol pokoju i zgody) i drogę do zupełnego pojednania i harmonii uczynić możliwie jak najłatwiejszą”.

R-4977 (powtórzone w Ter. Pr. 1989, str. 23)
SPRAWIEDLIWE STROFOWANIE I PRZEBACZENIE KRZYWDY.
… „Przebaczenie "z serca" powinno być stałym usposobieniem. Powinno się unikać wszelkiego innego usposobienia oprócz gotowości do przebaczenia i dobrej chęci ku wszystkim, bez względu jak ciężko, kto przeciw nam zawinił. Jeżeli to jest naszym udziałem to będziemy chętni i gotowi okazać to na zewnątrz tym, co żądają przebaczenia. Z tego względu nie będziemy wymagali od żałującego formalności lub odpowiednich wyrazów, ale na podobieństwo ojca marnotrawnego syna, gdy widział przychodzącego w pokornym usposobieniu to powinno pobudzić nasze serce, by wyjść naprzeciw niemu z gotowością przebaczenia z dobrotliwym pozdrowieniem przyozdabiając go szatą zupełnej przyjaźni i braterstwa.”
Słowa zapisane u Mat. 18:15-35 dotyczą braci w Panu, nie są kierowane do świata i nie pokazują, jak mamy załatwiać takie sprawy ze światem.
Mat.18:15 – Jeśli twój brat zgrzeszy przeciw tobie, idź i uświadom mu to w osobistej rozmowie. Jeśli cię posłucha, pozyskałeś swojego brata. [B-Za]
Mat. 10:16
Oto ja was posyłam jak owce między wilki. Bądźcie więc roztropni jak węże i niewinni jak gołębice.
R-2665 a
… „Pan zakończył przypowieść słowami: "Tak i Ojciec mój Niebieski uczyni wam, jeśli nie odpuścicie każdy bratu swemu z serc waszych upadków ich".
Pan nie tylko zaadresował te słowa do uczniów, a nie do rzeszy, ale w dodatku powiedział, że ilustracja ta stosuje się do tych, którzy liczą się członkami Jego królestwa, bo zaraz na wstępie rzekł: "Podobne jest Królestwo Niebieskie..." itd. Przypowieść ta nie jest więc ilustracją Boskiego obchodzenia się ze światem, a raczej pokazuje Jego postępowanie z tymi, co odłączyli się od świata, dostąpili przebaczenia grzechów i w dodatku stali się dziedzicami królestwa, przez poświęcenie się Panu, aby z Nim cierpieć, by także mogli z Nim królować”.
….........
R- 4977
… „Nie powinniśmy zważać na drobnostki.
„W drobnych i małoznaczących sprawach powinien mieć tyle sympatii i miłości, żeby nie zważać na drobne przewinienia i krzywdy, które mu są wyrządzane, tak, jak Bóg dla Chrystusa obchodzi się z nami, chyba, że to złe czynione jest ze znajomością i rozmyślnie”.
Wykroczenia, do których odnosi się nasz Pan, nie są błahymi sprawami, rzeczami bez konsekwencji, nie są złymi przypuszczeniami lub wyobrażeniami, nie są wymyślonymi zniewagami, ale wyraźnymi krzywdami wyrządzonymi nam, które są podatne na dowody i z powodu których naszym obowiązkiem jest, uprzejmie, z miłością i mądrze, udzielić właściwej nagany - jakiejś wskazówki, że uznajemy zło i że ono nas zasmuciło i zraniło. Następnie przychodzi Boska reguła odnosząca się do jedynego i właściwego sposobu upominania, podana przez naszego Pana (Mat. 18:15-17) i więcej niż raz opracowana w tym czasopiśmie i w innych naszych publikacjach. Nasz Pan wskazuje, że nieposłuszeństwo Jego przykazaniom świadczy o braku uczniostwa. Chociaż dał On bardzo niewiele konkretnych przykazań, to przykazanie, które starannie wskazał jako jedyny sposób naprawienia krzywdy, jest całkowicie ignorowane przez wielu zaawansowanych chrześcijan.
…...................................
NASTĘPNE ZEBRANIE
PYTANIE 1: Chociaż reguła pokazana w Mat. 18:15 dotyczy braci i sióstr poświęconych, to czy nie można byłoby jej zastosować również przy rozwiązywaniu konfliktów z osobami w tzw. „świecie”?
W 3 Mojż. 19:18 jest powiedziane: … „będziesz miłował swego bliźniego jak samego siebie”. Jak to zastosować w praktyce w tych trudnych przypadkach, gdy ktoś wyrządza nam krzywdę?
PYTANIE 2: Kogo możemy uważać za współbraci, lud Boży. Kogo możemy uważać za lud Boży, jeżeli mówimy o przebaczeniu?
PYTANIE 3: Co oznaczają słowa z Dz. Ap. 20:26 (odniesienie do słów z Ezechiela 3:17-20)