Bellare ibo

[Verse 1]
Domini qui ponitis silentium in officio bonorum.
In dicendo, in musicando, in pro arte.
Scio: vos custodiatis tenebras in quibus vivimus.
Ad circum illusiones, ad ceterae suas mensas.
Posuistis omnes caeci in mundo falso.

[Chorus]
Spargo hanc veritatem, ne taceam, bello contra sorditudines suas.
Generales a chao, magis stulti cuiusque pecoris, quod cecidit in suis illusionibus.
Imperant super mundum somniatores a chao. Bellare ibo contra hoc.

[Verse 2]
Domini mundi, audite: venit iustitia sicut fulgur in pectoribus suis.
Audibimus sententiam tonitrui, audibimus malum poenitentem.
Domini mundi, audite: sentite ventos gelidos venientes.
Cur fugistis? Non habetis quo ire.
Domini mundi, audite: videte quem stat in caelo.
Ob iram contra incredulos, ob inconsequentes.

[Chorus]
Spargo hanc veritatem, ne taceam, bello contra sorditudines suas.
Generales a chao, magis stulti cuiusque pecoris, quod cecidit in suis illusionibus.
Venditores pecatorum. Bellare ibo.

[Verse 3]
Venit iustitia ad hos crudeles.
Venit iustitia ad hos sophistas.
Venit iustitia ad has pateticas creaturas.
Venit iustitia ad has servas passivas tenebrarum.

[Chorus]
Spargo hanc veritatem, ne taceam, bello contra sorditudines suas.
Generales a chao, magis stulti cuiusque pecoris, quod cecidit in suis illusionibus.
Nec ad ante fugere, nec ad ante occultare, nihil vobis. Bellare ibo.

[Verse 4]
Ecce quo veniet finis, vivam ad videndum malum cadere.
Totum malum trahendum per pedes ad infernum.
Solum in inferno ideae suae functionant; ibi perfectae sunt,
sed non imperant, sic imperantes per unum alterum dominum.