2 months ago

Een fragment....

Aan het begin van dit verhaal heb ik me voorgenomen om binnen de 4 muren van de huidige wetten te blijven.
Ik heb alleen gevraagd om de wetten te handhaven als we wetten hebben, als we hebben wat we fair play noemen, laten we dan ook echt volgens de regels spelen.
De rechtbanken hebben over de hele linie ondubbelzinnig verklaard dat we ons in een noodsituatie voor de volksgezondheid bevonden en dat de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) en het CDC de enige scheidsrechters waren over wat de feiten waren.
En dus kon je de feiten niet aanvechten.
Gates vertegenwoordigt 88% van de donatie van donororganisaties en agentschappen aan de Wereldgezondheidsorganisatie [WHO].
Per definitie is dat een controlerend belang.
Ze hadden er geen problemen mee om achter osteopaten en chiropractors aan te gaan en mensen die pleitten voor zink of HydroxyChloroQuine [HCQ],
en ze sloten mensen op.
Ze namen mensen hun licenties af.
De wet op misleidende medische praktijken was dus erg belangrijk.
Dus ik denk dat we verschillende ziekteverwekkers zullen krijgen.
We hebben al de Nipah [virus] rage gezien die gaande was in India,
en we hebben een heleboel andere gifstoffen die worden besproken.
Apocalypsen worden elke keer overschat als ze worden gepromoot.
En trouwens, de menselijke geschiedenis staat bol van de apocalypsvoorspellingen
en ze zijn allemaal waardeloos.
We vergeten dat we hierin een bewuste rol spelen en als we de frequentie van het kwaad de draaggolf geven waarop het kan uitzenden, wat denk je dan?
We zullen het kwaad uitzenden.
We hebben als mensheid vreselijk ons best gedaan om te leren rouwen en nog slechter...
om te begrijpen hoe we moeten rouwen omwille van mensen die wreed tegen ons zijn geweest.
Ik had een bijzonder interessante ervaring omdat ik in mijn familie niet alleen verschillende mensen heb die op het gebied van de volksgezondheid zeer hooggeplaatst zijn.

Mijn oudste broer werkt bij CDC en was een van de gevierde leden van het ebola-team dat naar Afrika ging.
En wat ik ontdekte was dat ik duidelijk aan de verkeerde kant stond van hun existentiële kijk op de dingen.
En mijn uitgesproken standpunt had geleid tot een grotere afstand tussen een toch al gebroken gezin.

Dus ik had een persoonlijk verhaal, dat was:
"Ik probeerde altijd respectvol te zijn voor mensen voor wie ik eigenlijk wel een zekere genegenheid heb, ook al zijn onze levens heel verschillende richtingen uitgegaan."

En ik probeerde altijd te meten hoe ik sprak op een manier die zei:
"Als mijn broer op CDC luisterde naar wat ik zei, weet ik dat hij het hartgrondig met me oneens zou zijn, maar ik vraag me af of hij in mijn stem een fundamenteel respect voor de mensheid zou kunnen horen dat zegt: we kunnen eerlijk discussiëren, we kunnen het eerlijk oneens zijn, en we kunnen aan het eind nog steeds tot een menselijk antwoord komen."
En voor mij voelde dat, tot de uitrol van de injectie, als een mogelijk haalbaar doel.
Maar toen mensen werden gedwongen, gemanipuleerd en voorgelogen om zich eerst te laten injecteren en vervolgens te horen: je kunt niet naar de familiereünie komen, je kunt niet naar een bruiloft komen, je kunt niet naar een school komen, je kunt niet naar wat dan ook komen tenzij je bewijs hebt van een injectie.

Toen dwang deel ging uitmaken van het verhaal, verloor ik mijn vermogen om die gelijkmoedigheid vast te houden omdat dit van een eerlijk meningsverschil naar moord ging.
En ik moest alles doen wat ik kon, en doe dat nog steeds, om mezelf te weerhouden van de erkenning dat ik anderhalf jaar voordat dit allemaal begon, publiekelijk had geprobeerd om de uitrol af te remmen van wat uiteindelijk mensen zou gaan doden.

En ik werd niet alleen belachelijk gemaakt voor de standpunten die ik innam, maar ik verloor er ook een enorme hoeveelheid zakelijke en sociale interacties door.
Dus voor mij was het iets heel persoonlijks.

Loading comments...