„Żadnej prawdziwej debaty” po tym, jak nowe badanie pokazuje, że mRNA ze szczep

„Żadnej prawdziwej debaty” po tym, jak nowe badanie pokazuje, że mRNA ze szczepionek na Covid zanieczyszcza mleko matki
Trey Cobb, u którego rozwinęła się narkolepsja po przyjęciu szczepionki firmy Merck przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego Gardasil, czyli HPV, odniósł wielkie zwycięstwo, gdy Narodowy Program Odszkodowań za Szkody Poszczepienne orzekł, że przyczyną jego choroby jest szczepionka. Sprawa może stanowić precedens w nadchodzących procesach sądowych przeciwko firmie Merck, w których zarzuca się, że gigant farmaceutyczny świadomie ukrywał ryzyko związane ze szczepionką.
Nastolatek, u którego rozwinęła się narkolepsja poszczepienna po przyjęciu szczepionki przeciwko wirusowi brodawczaka ludzkiego (HPV) Gardasil, odniósł w tym miesiącu wielkie zwycięstwo, gdy federalny „sąd ds. szczepionek” orzekł, że przysługuje mu odszkodowanie na mocy ustawy National Childhood Vaccine Injury Act z 1986 r.

Trey Cobb otrzymał trzecią dawkę szczepionki Gardasil firmy Merck w sierpniu 2015 r., gdy miał 14 lat. Wkrótce potem zaczął doświadczać objawów autoimmunologicznych, w tym silnego zmęczenia i trudności w wykonywaniu normalnych czynności.

Obecnie 22-letni Cobb nadal doświadcza wielu objawów, które prawdopodobnie nigdy nie znikną.

Z opinii biegłych wynika, że ​​u Cobba rozwinęła się narkolepsja autoimmunologiczna wywołana procesami zwanymi „mimikrą molekularną” i „reaktywnością krzyżową”.

Zakaźne cząstki wirusopodobne zawarte w szczepionce Gardasil naśladowały naturalne sekwencje aminokwasów organizmu i dezorientowały układ odpornościowy, powodując atakowanie własnych receptorów komórkowych organizmu, wpływając na stan czuwania i sen.

Cobb zwrócił się do Krajowego Programu Odszkodowań za Szkody Poszczepienne (VICP), znanego również jako „Sąd ds. Szczepionek”, o odszkodowanie. VICP to „bez winy” alternatywa dla tradycyjnego systemu prawnego rozstrzygania roszczeń z tytułu szkód związanych ze szczepionkami, których producenci nie ponoszą odpowiedzialności na mocy prawa federalnego. Sprawy orzeka wyznaczony przez sąd „specjalny mistrz”, a nie sędzia.