Za to kochamy Krychowiaka! Nowy wymiar kopania się w czoło!

Zabawna sytuacja z udziałem asa polskiej piłki w meczu Polska - Wyspy Owcze. Nasz reprezentant po powrocie do kadry popisał się takim zagraniem i oczywiście dostał żółtą kartę.

Reprezentacja Wysp Owczych w piłce nożnej mężczyzn – drużyna piłkarska, reprezentująca Wyspy Owcze, terytorium zależne Danii na Morzu Norweskim. Jest członkiem UEFA i FIFA. Za funkcjonowanie odpowiedzialny jest Związek Piłkarski Wysp Owczych (far. Fótbóltssamband Føroya). Piłkarze to w dużej mierze amatorzy i hobbyści tego sportu.

Historia męskiej reprezentacji Wysp Owczych w piłce nożnej nie obfituje w wielkie zdarzenia na skalę międzynarodowego futbolu. Rozpoczyna się ona w roku 1930, kiedy farerska drużyna zaczęła swe nieoficjalne rozgrywki. Pierwszym meczem było wyjazdowe spotkanie 10 czerwca 1930 z Szetlandami, wygrane przez gospodarzy 5:1. Na pierwszy remis przyszło im czekać dwa dni, kiedy 12 czerwca, w meczu z tym samym przeciwnikiem padł wynik 1:1, zaś pierwsze zwycięstwo nastąpiło 29 lipca 1948 w kolejnym meczu z Szetlandami, w ramach turnieju Adam Shield, rozgrywanego przez kilkanaście lat jedynie między reprezentacjami Wysp Owczych i Szetlandów.

W ciągu pierwszych 58 lat istnienia Wyspy Owcze umacniały swą pozycję wśród niezrzeszonych z FIFA drużyn. Swe największe zwycięstwa odniosły 2 lipca 1980, pokonując Grenlandię 6:0, 6 lipca 1989 Anglesey 6:0 oraz 12 lipca 1989, Wyspy Alandzkie 7:1. Z drugiej jednak strony był to też czas największej porażki w historii tej drużyny, która uległa Islandii 0:9 10 lipca 1985.

Wyspy Owcze rozpoczęły swe starania o członkostwo w FIFA w roku 1979, kiedy powstał Fótbóltssamband Føroya, czyli Farerski Związek Piłki Nożnej. Reprezentacja ta stała się oficjalnym członkiem FIFA i UEFA w 1988, jednak mecze nieoficjalne trwały jeszcze do 1991 roku. W tym czasie Wyspy Owcze brały udział w Island Games, zajmując w roku 1989 i 1991 pierwsze miejsca, w pierwszym wynikało to z układu grupy, w drugim z finału rozegranego z Ynys Môn, który Farerczycy wygrali 2:0.

Pierwszy, oficjalny mecz Wyspy Owcze rozegrały z Islandią 24 czerwca 1988, przegrany 0:1. Na zwycięstwo wyspiarzy czekać trzeba było do następnego meczu przeciwko Kanadzie, pokonanej 1:0. Ważnym meczem dla farerskiej piłki jest pierwsze w historii spotkanie eliminacji Euro 1992. Farerczycy pokonali wtedy, 12 września 1990, w szwedzkiej Landskronie reprezentację Austrii 1:0, następne mecze eliminacyjne, poza spotkaniem z Irlandią Północną, zremisowanym 1:1, Farerczycy przegrali.

Kolejne eliminacje do Mistrzostw Europy nie przysporzyły wielu zwycięstw farerskiej reprezentacji, jedynie 3:0 i 3:1 przeciw San Marino w czasie eliminacji do Euro 1996. Prócz tego wyspiarze czterokrotnie remisowali, dwa razy ze Szkocją (1:1, 2:2), Litwą (0:0) oraz Bośnią i Hercegowiną (2:2).

Eliminacje do Euro 2008 nie dały Farerczykom żadnych punktów, Rógvi Jacobsen z czterema bramkami, uplasował się na piątym miejscu w grupie pod względem ilości zdobytych bramek.

Eliminacji do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej, wyspiarze również nie mogą zaliczyć do udanych. Nie zdobyli żadnych punktów w eliminacjach do turnieju z 1994 roku, cztery lata później pokonali dwukrotnie Maltę 2:1, zdobywając sześć punktów. Następnie w eliminacjach do Mistrzostw Świata 2002, zdobyli siedem punktów, remisując ze Słowenią (2:2) i dwa razy pokonując Luksemburg (2:0, 1:0). Cztery lata później zaliczyli jedynie jeden remis 2:2 z Cyprem.

W grudniu 1999 roku Wyspy Owcze osiągnęły najwyższą w historii, 94. lokatę w rankingu FIFA.

W eliminacjach do Mistrzostw Świata 2010 przegrali większość meczów – z Serbią (0:2), Rumunią (0:1) oraz Litwą (0:1). Po tych meczach trener Jógvan Martin Olsen zakończył współpracę z reprezentacją, a zastąpił go Irlandczyk Brian Kerr, który trenował narodowy skład swego kraju w latach 2003–2005. 9 września 2009 reprezentacja odniosła największy sukces tych eliminacji wygrywając u siebie z Litwą 2:1.

Po eliminacjach zakończona została współpraca z Brianem Kerrem, podpisany został natomiast kontrakt z Larsem Olsenem, byłym piłkarzem reprezentacji Danii oraz trenerem klubów Randers FC, a potem Odense BK.

Powyższe info - Wikipedia.