Chłopcy z ferajny 1990 film fabularny. Anatomia Zła. Robert De Niro, Joe Pesci, Paul Sorvino,

Chłopcy z ferajny (ang. Goodfellas) – amerykański film gangsterski z 1990 roku w reżyserii Martina Scorsese. Zdjęcia kręcono w Nowym Jorku i New Jersey.

Obraz wpisany został na listę National Film Registry jako jedno z dzieł, które stanowią dziedzictwo kulturowe USA.
Akcja filmu rozgrywa się w świecie gangsterów. Jest to autentyczna opowieść oparta na zeznaniach Henry’ego Hilla. Główny bohater, a zarazem narrator filmowej opowieści, Henry Hill, prowadzi nas przez wydarzenia trzydziestu lat swojego życia, od pałętania się wokół postoju taksówek, poprzez zaprzyjaźnienie się z lokalnymi gangsterami, do rozbojów, wymuszeń i handlu narkotykami. Tytułowi chłopcy z ferajny m.in. Jimmy i Tommy, postępują zgodnie z zasadami podziwianej przez nich mafii sycylijskiej, do której, ze względu na pochodzenie, nie może należeć Jimmy.

Film ukazuje głównie działanie i codzienne życie gangsterów, zlepione luźną zaprawą fabularną. Główną osią filmu jest handel narkotykami, który rozpoczyna Henry, i wkrótce angażuje weń cały gang Jimmy’ego, wbrew ostrzeżeniom swojego dawnego przełożonego z początków kariery, Paula Cicero. Ważnym momentem jest też pobicie i zabójstwo Billy’ego Battsa, dawnego członka gangu Jimmy’ego, a później członka mafii, gdyż w wyniku zemsty za niego ginie przyjaciel głównego bohatera, Tommy. Po jego śmierci Jimmy morduje wszystkich dawnych popleczników. Równocześnie na trop wpada policja śledząc Henry’ego helikopterem i przeprowadzając akcję w jego domu. Henry, chcąc ratować się przed Jimmym, który również jego chce zabić, oraz przed pójściem do więzienia na długie lata, decyduje się zeznawać w sądzie jako świadek koronny. Zarówno Jimmy, jak i Paulie zostają skazani, a Henry dostaje nową tożsamość, mieszkanie i pracę, rozpoczyna nowe życie szarego człowieka, które już go nie cieszy.

Film powstał w oparciu o książkę należącą do literatury faktu, Wiseguy (w Polsce wydana w roku 1991 pod tytułem Chłopcy z ferajny) Nicholasa Pileggiego, przez co jest bardziej autentyczny niż mitologizujący gangsterów Ojciec chrzestny (1972).Film jest bardzo brutalny, szokuje ładunkiem agresji i przemocy niektórych scen, a niecenzuralne słowo „fuck” pada w nim 246 razy. Scorsese podbija napięcie szybkim montażem, lubi też podkręcać znaczenie ważnych epizodów mocnym kontrapunktem. W pamięci zostaje zwłaszcza scena masakrowania twarzy Billy’ego Battsa (Vincent) skontrastowana z aksamitną balladą „Atlantis” Donovana.
Ray Liotta – Henry Hill
Robert De Niro – James Conway, postać wzorowana na Jimmym Burke'u
Joe Pesci – Tommy DeVito, postać wzorowana na Tommym DeSimone
Lorraine Bracco – Karen Hill
Paul Sorvino – Paulie Cicero, postać wzorowana na Paulu Vario
Frank Sivero – Frankie Carbone, postać wzorowana na Angelu Sepe
Frank Vincent – William „Billy Batts” DeVino
Samuel L. Jackson – 'Stacks' Edwards
Tony Darrow – Sonny Bunz, postać wzorowana na Angelu McConnach
Mike Starr – Frenchy, postać wzorowana na Robercie McMahonie
Michael Imperioli – „Pająk”