Klokkenluider: Antarctica IceCube Lab heeft potentieel aardbeving-veroorzakende energiewapen

door Brian Shilhavy
Editor, Health Impact NewsShow more

Het IceCube Neutrino Observatorium bevindt zich op de Zuidpool en zoekt naar subatomaire deeltjes die 'neutrino's' worden genoemd. Het wordt beheerd door een internationale groep wetenschappers, bestaande uit ongeveer 300 natuurkundigen van 58 instellingen in 14 landen, de IceCube Collaboration.

Het IceCube Neutrino Observatorium is de eerste detector in zijn soort, ontworpen om de kosmos te observeren vanuit diep in het Zuidpoolijs. Een internationale groep wetenschappers die verantwoordelijk is voor het wetenschappelijk onderzoek vormt de IceCube Collaboration.

IceCube omvat een kubieke kilometer ijs en zoekt naar bijna massaloze subatomaire deeltjes die neutrino's worden genoemd. Deze hoogenergetische astronomische boodschappers leveren informatie om de meest gewelddadige astrofysische bronnen te onderzoeken: gebeurtenissen zoals exploderende sterren, gammaflitsen en cataclysmische verschijnselen waarbij zwarte gaten en neutronensterren betrokken zijn.

Het Antarctische neutrino-observatorium, dat ook de oppervlakte-array IceTop en de dense infill-array DeepCore omvat, is ontworpen als een multifunctioneel experiment. IceCube-medewerkers behandelen verschillende grote vragen in de natuurkunde, zoals de aard van donkere materie en de eigenschappen van het neutrino zelf. IceCube observeert ook kosmische stralen die interageren met de atmosfeer van de aarde, die fascinerende structuren hebben onthuld die momenteel niet worden begrepen.

Ongeveer 300 natuurkundigen van 58 instellingen in 14 landen vormen de IceCube Collaboration. Het internationale team is verantwoordelijk voor het wetenschappelijke programma en veel van de medewerkers hebben bijgedragen aan het ontwerp en de bouw van de detector. Opwindend nieuw onderzoek uitgevoerd door de samenwerking opent een nieuw venster voor het verkennen van ons universum.

De National Science Foundation (NSF) leverde de primaire financiering voor het IceCube Neutrino Observatory, met hulp van partnerfinancieringsagentschappen over de hele wereld. De Universiteit van Wisconsin-Madison is de leidende instelling, verantwoordelijk voor het onderhoud en de werking van de detector. Financieringsagentschappen in elk samenwerkend land ondersteunen hun wetenschappelijke onderzoeksinspanningen. (Bron.)

Financiering komt uit beide overheidsbronnen, voornamelijk via universiteiten, als uit de particuliere sector. De website wordt gesponsord door de Universiteit van Wisconsin.

IceCube is een deeltjesdetector van een kubieke kilometer gemaakt van Antarctisch ijs en bevindt zich in de buurt van het Zuidpoolstation Amundsen-Scott. Het is begraven onder het oppervlak en strekt zich uit tot een diepte van ongeveer 2.500 meter.

IceCube, het neutrino-observatorium op de Zuidpool, is een deeltjesdetector van een kubieke kilometer gemaakt van Antarctisch ijs en bevindt zich in de buurt van het Zuidpoolstation Amundsen-Scott. Het is begraven onder het oppervlak en strekt zich uit tot een diepte van ongeveer 2.500 meter. Een oppervlakte-array, IceTop, en een dichtere binnenste subdetector, DeepCore, verbeteren de mogelijkheden van het observatorium aanzienlijk, waardoor het een multifunctionele faciliteit wordt.

IceCube is de eerste gigaton neutrino detector ooit gebouwd en is voornamelijk ontworpen om neutrino's van de meest gewelddadige astrofysische bronnen in ons universum te observeren. Neutrino's, bijna massaloze deeltjes zonder elektrische lading, kunnen van hun bronnen naar de aarde reizen zonder in wezen geen verzwakking en geen afbuiging door magnetische velden.

De in-ice component van IceCube bestaat uit 5.160 digitale optische modules (DOMs), elk met een tien-inch fotomultiplicatorbuis en bijbehorende elektronica. De DOMs zijn bevestigd aan verticale "snaren", bevroren in 86 boorgaten, en gerangschikt over een kubieke kilometer van 1.450 meter tot 2.450 meter diepte. De strings worden ingezet op een zeshoekig raster met een afstand van 125 meter en bevatten elk 60 DOMs. De verticale scheiding van de DOMs is 17 meter.

Acht van deze snaren in het midden van de array werden compacter ingezet, met een horizontale scheiding van ongeveer 70 meter en een verticale DOM-afstand van 7 meter. Deze dichtere configuratie vormt de DeepCore-subdetector, die de neutrino-energiedrempel verlaagt tot ongeveer 10 GeV, waardoor de mogelijkheid ontstaat om neutrino-oscillaties te bestuderen.

IceTop bestaat uit 81 stations bovenop hetzelfde aantal IceCube-snaren. Elk station heeft twee tanks, elk uitgerust met twee naar beneden gerichte DOMs. IceTop, gebouwd als veto- en kalibratiedetector voor IceCube, detecteert ook luchtdouches van primaire kosmische straling in het energiebereik van 300 TeV tot 1 EeV. De oppervlakte-array meet de kosmische stralingsrichtingen op het zuidelijk halfrond, evenals de flux en samenstelling van kosmische straling.

De ontwikkelingen in de neutrino-astronomie zijn gedreven door de zoektocht naar de bronnen van kosmische straling, wat in een vroeg stadium heeft geleid tot het concept van een neutrinodetector van een kubieke kilometer. Kosmische straling, die voornamelijk uit protonen bestaat, zijn de hoogste energiedeeltjes die ooit zijn waargenomen, met energieën die meer dan een miljoen keer zo hoog zijn als die van de huidige deeltjesversnellers op aarde.

AMANDA, de Antarctic Muon and Neutrino Detector Array, werd gebouwd als een proof of concept in het midden van de jaren 1990 en toonde aan dat het extreem heldere Antarctische ijs geschikt was voor het detecteren van energetische neutrino's. IceCube, de enige neutrinodetector van een kubieke kilometer die tot nu toe is gebouwd, werd voltooid in december 2010, slechts zes jaar na de inzet van de eerste snaar op de Zuidpool. (Bron.)

Een klokkenluider die ongeveer een jaar bij IceCube werkte, is naar buiten getreden met waarschuwingen over vermeende technologie in verband met IceCube, bewerend dat ze energiewapens hebben ontwikkeld die aardbevingen kunnen veroorzaken.

Hij was aannemer voor Raytheon, een van de grootste bedrijven ter wereld die wapens ontwikkelt voor het leger.

Hoe ontwikkel je de technologie die lucht- en ruimtevaart en defensie zal transformeren?

Je begint met 59.000 ingenieurs, 60.000 patenten, $ 7,1 miljard aan jaarlijkse onderzoeks- en ontwikkelingsfinanciering en 13 technologische roadmaps die weerspiegelen wat onze klanten nodig zullen hebben, tot ver in de toekomst.

Vervolgens voeg je een venture capital-divisie toe die investeert in bedrijven die gedurfde nieuwe concepten uitproberen op gebieden zoals kunstmatige intelligentie en geëlektrificeerde voortstuwing, en je vult het aan met onderzoek waarbij meer dan 80 Amerikaanse universiteiten betrokken zijn.

Dit is onze formule voor transformatieve technologieën - de producten, systemen en concepten om onze klanten te helpen aan hun meest kritieke behoeften te voldoen, evenals de behoeften die ze zich nog moeten voorstellen. (Bron.)

Op de website van Raytheon Technologies hebben ze een sectie waarin wordt uitgelegd hoe ze "transformatieve technologieën" ontwikkelen, en een van die technologieën is "Advanced sensing".

https://healthimpactnews.com/wp-content/uploads/sites/2/2023/06/advanced-sensing_1600x900.jpg

We hebben een diep erfgoed in het ontwikkelen van radiofrequentie-, elektro-optische / infrarooddetectie-, communicatie- en elektronische oorlogsvoeringssystemen voor ruimte-, lucht-, grond-, zee- en onderzeese omgevingen. (Bron.)

Eric J Hecker was naar verluidt een aannemer voor Raytheon die ongeveer een jaar doorbracht in de IceCube-faciliteit op Antarctica.

Zijn bio:

Eric woont momenteel in Alaska en is een zelfopgeleide onderzoeksonderzoeker die put uit zijn vele vreemde levenservaringen en contact maakt met anderen.

Eric groeide op op Long Island, de thuisbasis van het inmiddels beroemde Montauk Project. Zijn jeugd omvatte het deel uitmaken van het Stargate-project van de CIA / DIA. Later had hij ervaringen in de Onderzeedienst. Daarna werd hij loodgieter voor enkele van de rijkste mensen ter wereld op Long Island. In 2010 nam Eric een contract aan om een jaar op het Zuidpoolstation te werken.

Altijd de fervente onderzoeker, het was pas toen Eric op afstand begon te werken in de staat Alaska dat hij verbindingen begon te leggen dat zijn eigen leven misschien niet was wat hij dacht dat het was. (Bron.)

Greg Reese publiceerde deze week een rapport over Heckers beweringen als klokkenluider en dat er een energiewapen bestaat dat aardbevingen kan veroorzaken.
Meer zien? Vrijheidsberoving.nl