1Q84 - Tom 3, Część 2/2, Cykl: 1Q84 (tom 3) - Haruki Murakami | Audiobook PL

"🅿️ PayPal: https://tinyurl.com/paypalbarta
☕ Jeśli chcesz postawić kawę: https://buycoffee.to/bart
🔴 Patronite: https://patronite.pl/bartaudiobooks
---------------------------------------------
Murakami w mistrzowski sposób buduje fantastyczne postaci, równoległe światy, zaciera granice między rzeczywistością a literaturą. 1Q84 to opowiadana na przemian historia kobiety i mężczyzny, Aomame i Tengo, sensacyjna, chwilami wręcz przerażająca.
Oboje w dzieciństwie dobrze się znali i wszystko wskazuje na to, że ich ścieżki znowu się skrzyżują. Ona jest instruktorką sztuk walki, masażystką, a po godzinach perfekcyjną morderczynią. On – wykładowcą matematyki, a w wolnych chwilach początkującym pisarzem i redaktorem.

00:00:00 Długie intro
*📖Rozdziały*
00:00:15 Rozdział siedemnasty – Aomame. Mam tylko dwoje oczu.
00:27:36 Rozdział osiemnasty – Tengo. Po ukłuciu igłą płynie czerwona krew.
01:26:37 Rozdział dziewiętnasty – Ushikawa. Rzeczy, które on potrafi, a których nie potrafią zwykli ludzie.
02:19:37 Rozdział dwudziesty – Aomame. Jako ogniwo w łańcuchu mojej przemiany.
03:03:17 Rozdział dwudziesty pierwszy – Tengo. W jakimś miejscu w swojej głowie.
04:01:44 Rozdział dwudziesty drugi – Ushikawa. Te oczy wydawały się raczej pełne litości.
04:36:23 Rozdział dwudziesty trzeci – Aomame. Niewątpliwie jest tam światełko.
04:51:15 Rozdział dwudziesty czwarty – Tengo. Opuszczam miasto kotów.
05:09:20 Rozdział dwudziesty piąty – Ushikawa. Zimno czy nie, Bóg tu będzie.
05:55:19 Rozdział dwudziesty szósty – Aomame. To bardzo romantyczne.
06:27:02 Rozdział dwudziesty siódmy – Tengo. Czasu z tego świata może nie wystarczyć.
06:27:02 Rozdział dwudziesty ósmy – Ushikawa. A część jego duszy.
07:31:46 Rozdział dwudziesty dziewiąty – Aomame. Zawsze będziemy trzymać się za ręce.
07:40:25 Rozdział trzydziesty – Tengo O ile się nie mylę
07:54:49 Rozdział trzydziesty pierwszy – Tengo i Aomame Jak fasolka w strączku
08:31:10 Koniec

*Przypisy*
_natto_
*1. Potrawa ze sfermentowanej fasoli sojowej bogata w białko i witaminy*
_Wszyscy wyglądali jak dzikie zwierzęta w ludzkich ubraniach, psy czy lisy, niektórzy nawet oblizywali się długimi językami._
*2. Fragment szóstego rozdziału utworu Hyakkena Uchidy (właściwie Eizō
Uchidy, 1889–1971) zatytułowanego Pamiętnik tokijski z 1939 roku.*
_Złe czasy pobłogosławiły nas i odeszły._
*3. Karen Blixen, Pożegnanie z Afryką, przeł. Józef Giebułtowicz, MUZA SA, Warszawa 2009, s. 296–297.*
_„Szpetność upięknia, piękność szpeci”_
*4. Przeł. Józef Paszkowski.*
_By the pricking of my thumbs,_
_Something wicked this way comes,_
_Open locks,_
_Whoever knocks!_
_Cicho! Czart do bramy puka!_
_Wiem to po swędzeniu kciuka!_
_Otwórz, siostro! Otwórz drzwi!_
_To ktoś grzeszny, to ktoś zły_
*5. Przeł. Jerzy S. Sito.*
_Jutro będzie nowy dzień, wypróbuje wtedy trzeci test. Trzy to dobra liczba. Jeden prawidłowy rzut, drugi prawidłowy rzut. Wstrzymując oddech, czeka na ostatni_
*6. Aluzja do baseballu. Jeżeli pitcher wykona trzy prawidłowe rzuty, pałkarz zostaje „zbity”.*
_Przy oknie sześciomatowego pokoju ustawił statyw_
*7.Około 102.*
_Potem poszedł do restauracji specjalizującej się w makaronie gryczanym i zamówił go w zupie z tempurą_
*8. Potrawa składająca się z kawałków warzyw, ryb i krewetek smażonych w cieście naleśnikowym.*
_No to przywieź pieczątkę Może być potrzebna. Masz zaświadczenie o rejestracji pieczątki?_
*9. W Japonii zamiast podpisów umieszcza się na dokumentach oficjalnie zarejestrowane pieczątki z nazwiskiem.*
_Parafrazując nieco słynne zdanie Tołstoja, można powiedzieć, że wszystkie przyjemności są do siebie podobne, lecz każde cierpienie jest bolesne na swój sposób_
*10. Chodzi zapewne o pierwsze zdanie z Anny Kareniny Lwa Tołstoja: „Wszystkie szczęśliwe rodziny są do siebie podobne, każda nieszczęśliwa rodzina jest nieszczęśliwa na swój sposób” (przeł. Kazimiera Iłłakowiczówna).*
_„Zimno czy nie, Bóg tu będzie”_
*11. Tamaru mylnie podaje miejsce i treść napisu. Łacińska sentencja wyryta została nad domem Junga w Küsnacht, a nie nad drzwiami Wieży w Bollingen. Głosi ona: Vocatus atque non vocatus Deus aderit, czyli: „Wzywany czy nie, Bóg tu będzie”. Była to odpowiedź udzielona Lacedemończykom przez wyrocznię delficką przed wojną z Atenami.*
_Jak napisał Shakespeare – zwrócił się cicho do tej ciężkiej, nieforemnej głowy: – Jeśli dziś umrzemy, jutro nie będziemy musieli. Więc postarajmy się spojrzeć na siebie z jak najlepszej strony. Nie mógł sobie przypomnieć, czy te słowa pochodziły z Henryka IV czy Ryszarda III_
*12. Być może chodzi o cytat z Henryka IV: He that dies this year is quit for the next (cz. 2, akt 2, sc. 3).*"