Bir 12 Eylül Vakası: Özgür Demirtaş

12 Eylül rejiminin yarattığı en büyük tahribat, ancak şekillendirdiği insan modeline bakarak anlaşılabilir. Bu model; benmerkezci, bireysel çıkarlarına düşkün, “para kazanma” ya da “kariyer yapma” hırsıyla gözü dönmüş (bu uğurda çevresindekileri ve olası rakiplerini acımazsızca ezerek yoluna devam eden), tarihi, toplumu, politikayı ve olayları umursamayan, kendi dışındaki insanların sorunlarına duyarsız, işin ucu kendisine dokunmadığı müddetçe elini katiyen taşın altına sokmayan, lümpen ve liberal karakteriyle belirir.

Zira gerçek anlamda neo-liberalizm de 12 Eylül ile birlikte ithal edildi bu topraklara. Bu sayede rejim, toplumun zihnine, “liberalleştirici” aşıyı da yaptı. Böylelikle kardeşiyle ya da annesiyle yediği yemeğin hesabını “Alman usulü” ödemeyi bile bireysel gelişiminin bir parçası olarak tanımlayan insan tipi üredi. 12 Eylül rejiminin yoğun propagandası altında yetişmiş kişilerin, sayısal olarak çoğunluğa ulaştıkları anda, bireysel gelişim kitaplarının, ülkede en fazla satan kitaplar haline gelmesi tesadüf değildir. Ama 12 Eylül’ün en büyük “başarısı” apolitik insan yığınları yaratmış olmasındadır.

Yazan: Serhat Halis
Seslendiren: Arda Kavaklıoğlu
Yazının tamamını okumak için:
https://tinyurl.com/12eylulvakasidemirtas