Assamese Village Vlog।। কঠিয়া-তোলা ভূঁই ৰোৱা দূশ্য ।। অসমৰ আকৰ্ষণীয় খেতি।। Assam vlog।। Northeast

Assamese Village Vlog।। কঠিয়া-তোলা ভূঁই ৰোৱা দূশ্য ।। অসমৰ আকৰ্ষণীয় খেতি।। Assam vlog।। Northeast

#Assamesevlog

#AssamvillageVlog
#lifestylevlog
#Northeastvlogboy

https://youtu.be/SxfVoFH98_U

https://youtu.be/2cn8wwv75U8

https://youtu.be/DNK4JW4mKNQ

লাভ অৰ্জন কৰিব পাৰি?

অসম এখন কৃষি প্ৰধান ৰাজ্য। কৃষিৰ শস্যৰ ভিতৰত ধান হৈছে অসমৰ এবিধ প্ৰধান শস্য। আনকথাত অসমৰ্ কৃষকে তেখেতেসকলৰ মুঠ কৃষি ভূমিৰ সৰহভাগ ধান খেতিৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰে। চৰকাৰী তথ্যমতে ২০০৯ চনৰ অসমৰ মুঠ খেতি কৰা মাটি প্ৰায় ৬৫ শতাংশ মাটিত ধান খেতি কৰা হয়। অৱশ্যে প্ৰতি বছৰেই অসমত কৃষকসকলে ধান খেতিত অন্য শস্যৰ খেতিতকৈ বেছি কৃষি ভূমি ব্যৱহাৰ কৰি আহিছে। আহিবই, কাৰণ ভাত অসমৰ মানুহৰ প্ৰধান খাদ্য।

যিহেতু ভাত অসমীয়া মানুহৰ প্ৰধান খাদ্য, গতিকে আমাৰ কৃষকসকলে নিতান্তই অধিক মাটি ধান খেতিত ব্যৱহাৰ কৰিব লাগিব। কিন্তু এই ক্ষেত্ৰত এটি ডাঙৰ সমস্যাই দেখা দিয়ে। সমস্যাটো হ’ল জনস্ংখ্যা বৃদ্ধি, নগৰীকৰণ আৰু কৃষি ভূমি কৃষিৰ সলনি অন্য লাভজনক কামত নিয়োগ কৰাৰ ফলত অসমত প্ৰতি বছৰে কৃষি ভূমিৰ পৰিমাণ দ্ৰুত হাৰত কমি আহিব ধৰিছে। এনে পৰিস্থিতিত বৰ্দ্ধিত জনস্ংখ্যাৰ ভাতৰ চাহিদা পূৰাবলৈ (বহি: ৰাজ্যৰ পৰা আমদানী নকৰাকৈ) অন্য ফলপ্ৰসু উপায় অৱলম্বন কৰিব লাগিব, যিটোৱে ধান খেতিৰ কৃষি ভূমিৰ পৰিমাণ বৃদ্ধি নকৰাকৈয়ে ধানৰ উৎপাদন বৃদ্ধি কৰিব পাৰি। ধানৰ উৎপাদিকা শক্তি বৃদ্ধি এনে এটি উপায় যাৰ দ্বাৰা অসমৰ কৃষকসকলে ধানৰ কৃষি ভূমিৰ পৰিমাণ বৃদ্ধি নকৰাকৈ প্ৰতি একক খেতি মাটিৰ পৰা অধিক উত্পাদন পাব পাৰে।

ধানৰ উৎপাদিকা শক্তি আৰু এইখেতিৰ পৰা লাভৰ পৰিমাণ কেনেকৈ বেছি কৰিব পাৰি?

ধনৰ উৎপাদিকা শক্তি অৰ্থাত প্ৰতি একক ধানৰ কৃষি ভূমিৰ উত্পাদন আৰু এই খেতিৰ পৰা অধিক লাভ আৰ্জন কৰিব বিচাৰিলে, আমাৰ কৃষকসকলে তলত উল্লেখ কৰা কথাবোৰৰ ওপৰত প্ৰকৃত বাস্তৱিক গুৰুত্ব দিব লাগিব আৰু সেই কামবোৰৰ সথিক সময়ত সঠিকভাবে প্ৰয়োগ কৰিব পাৰিব লাগিব।

১) ধান খেতি কৰিবলৈ আগবঢ়া মাটিডৰা বা মাটিবোৰ যিমান পাৰি সিমান উপযোগী মাটি বিবেচনা কৰিব লাগে। বিবেচনা কৰা মাটি যদি ক’ৰবাত ক’ৰবাত সমস্যা আছে সেইবোৰ পাৰ্যমানে নাইকীয়া কৰি ধান খেতিৰ বেছি উপযোগী কৰিব লাগে।

২) ধানৰ জাতবোৰ নিজৰ কৃষি ভূমিৰ পৰিৱেশৰ লগত খাপ খাব পৰা অধিক উত্পাদনক্ষম জাত হ’ব লাগে আৰু এই জাতবোৰ সদায় নাম থকা আৰু বিশ্বাস কৰিব পৰা অনুস্থান প্ৰতিষ্ঠান যেনে-অসম কৃষি বিশ্ববিদ্যালয় আৰু ইয়াৰ অধীনত থকা গৱেষণা প্ৰতিষ্ঠান যেনে- অসম কৃষি বিশ্ববিদ্যালয় আৰু ইয়াৰ অধীনত থকা গৱেষণা প্ৰতিষ্ঠান আৰু কৃষি বিজ্ঞান কেন্দ্ৰৰ পৰা স্ংগ্ৰহ কৰিব পাৰে।

৩) ধান খেতি কৰিবলৈ লোৱা মাটি ভালদৰে উপযুক্ত সময়ত চহাই ধানখেতিৰ উপযোগী কৰি লাগে। এনে কৰোতে মাটিডৰা কেইবাৰ হাল বাব, সেইটো নিৰ্ভৰ কৰিব মাটিডৰাৰ চাৰিত্ৰিক বৈশিষ্ট্যৰ ওপৰত। এই ক্ষেত্ৰত প্ৰতিখন হালৰ মাজত সময়ৰ ব্যৱধান থকাটো ভাল। কৃষি ভূমি ভালদৰে মৈ দি সমান কৰি লব লগে। খেতি পথাৰত আলিবোৰ ঘন ঘনকৈ দিব লাগে। পুৰণা আলিবোৰৰ চুক-কাণবোৰ ভালদৰে কাটি চাফা কৰি নতুন বোকা দি ভালদৰে আলিবোৰ দিব লাগে। এনে কৰিলে অবতৰত ধান খেতি পথাৰৰ আলিবোৰ ঘাঁহ-বনত লুকাই থকা পোক পত্ংগৰ উত্সবোৰ আৰু বেমাৰৰ উত্সবোৰৰ বহু পৰিমাণে ধ্বংস হয়। এনে প্ৰচেষ্টা হাতত ল’লে ধানৰ পথাৰত ধানৰ বৃদ্ধিৰ সময়ত পোক-পত্ংগ আৰু বেমাৰ-আজাৰ বহু পৰিমাণে হ্ৰাস পায়।

৪) ধান খেতিত অধিক উত্পাদন আৰু লাভ পাবলৈ হ’লে সঠিক ধানৰ কঠিয়া, সঠিক সময়ত, বৈজ্ঞানিক পদ্ধতিত পাৰিব লাগিব। কঠীয়তলি ভাল হোৱাৰ লগতে বীজবোৰ উপযুক্তভাবে উপযুক্ত ৰাসায়নিক দ্ৰব্য যেনে- মেনক’জেৱ, কেপটান অথবা কাৰ্বনডেজিম নামৰ যিকোনো৯ এবিধ ঔষধ ২.৫ গ্ৰাম এক কিলোগ্ৰাম বীজ আৰু ১ লিটাৰ পানীৰ অনুপাতত মিহলাই ২৪ ঘণ্টা ৰাখিব লাগে আৰু তাৰ পিছত এই শোধন কৰা বীজবোৰ তুলি ৪৮ ঘণ্টা ভালদৰে গাপ দিব লাগে। কঠীয়াবোৰ নিৰোগী কৰি ৰাখিবলৈ বীজ শোধন কৰাটো দৰকাৰ হয়। কঠীয়া পৰাৰ আগতে কঠীয়াতলিত সঠিক পৰিমাণৰ সাৰ যেনে- ৰাসায়নিক আৰু জৈৱিক শুদ্ধভাবে প্ৰয়োগ কৰিব লাগে। এই ক্ষেত্ৰত প্ৰতি ১০ মিটাৰ দৈৰ্ঘ্য আৰু ১.২৫ মিটাৰ বহলৰ কঠীয়াতলিত ২০-৩০ কিলোগ্ৰাম গৰুৰ গোবৰ বা পচন সাৰ, ৮০ গ্ৰাম ইউৰীয়া, ৮০ গ্ৰাম চিঙ্গ্ল চুপাৰ ফচফেট আৰু ৪০ গ্ৰাম মিউৰেট অৱ পটাছ প্ৰয়োগ কৰিব লাগে। কঠীয়াতলিত সদায় পুৱা আবেলি ভালকৈ চকু দি থাকিব লাগে। পোক-পত্ংগ তথা বেমাৰ-আজাৰ জাতীয় কিবা বিসঙ্গতি দেখিলে অতি সোনকালে উপযুক্ত ঔষধ, উপযুক্ত সময়ত প্ৰয়োগ কৰিব লাগে।

৫) ধানৰ কঠীয়া সদায় উপযুক্ত সময়ত তুলিব লাগে আৰু উপযুক্ত সময়ত নিয়ম বা পদ্ধতিত ৰুব লাগে। অন্যথা ধানৰ উত্পাদন হ্ৰাস পাব আৰু লাভৰ পৰিমাণ কমি যাব। ধানৰ কঠীয়া ৰোপণৰ সময়ত প্ৰতি গোচা কঠীয়াৰ মাজত ২০ ৰ পৰা ২৫ ছে:মি: দূৰত্বৰ ব্যৱধন থাকিব লাগে আৰু প্ৰতিটো শাৰীৰ মাজত ১৫ ৰ পৰা ২৫ ছে: মিটাৰৰ দূৰত্বৰ ব্যৱধান থাকিব লাগে। অৱশ্যে এইটো নিৰ্ভৰ কৰিব ধানৰ জাতৰ ওপৰত। প্ৰতি গোচা কঠীয়াত সাধাৰণতে ২ ৰ পৰা ৩ ডাল কঠীয়া ল’ব লাগে, যদিহে ধান খেতি জুলাই বা আগষ্টত ৰোৱা হয়। আনহাতে ছেপ্তেম্বৰ মাহত ৰোৱা ধানৰ ক্ষেত্ৰত প্ৰতি গোচা কঠীয়াত ৪ ৰ পৰা ৬ ডাল কঠীয়া ব্যৱহাৰ কৰিব লাগে আৰু বিশেষ মন কৰিবলগীয়া কথা হ’ল- ধান ৰোওতে সদায় ৪-৫ ছে: মিটাৰ দলৈ কঠীয়াবোৰ পুতিব লাগে। ইয়াতকৈ দ’লৈ কঠীয়া পুতিলে যিটো বহুত কৃষকে কৰা পৰিলক্ষিত হয়, ধান সজাল ধৰোতে বহুতদিনৰ প্ৰয়োজন হয়। ফলত ধানৰ উত্পাদন হ্ৰাস পায় আৰু লাভৰ পৰিমাণ কমি যায়।

মাণিকীমধুৰি, ভোগজহা, ৰামপাল জহা, কৃষ্ণজহা, ফুটুকী আহিনী, পছাৰভোগ, টঙাপাছি, বদ্ধনা, গুজুৰি, পেটপাখৰী, কেকোৱা, মইনাগিৰী, বৰা, বোকা, কলমদানি আদি৷