Eat Your Enemy (2005)

2 years ago
18

Documentaire over de verhouding tussen vechtsport en geweld in de samenleving. Flipse interviewt vechtsporters, van kungfu tot kickboksen, filmt het sporten en volgt ze zelfs naar China en Japan.

Vanuit een persoonlijke interesse in de aard van agressie en vechtlust interviewt en filmt regisseuse Eline Flipse beoefenaars van verschillende vechtsporten, van kickboksen tot kungfu.

Ze volgt ze tijdens trainingen en wedstrijden, en ook naar het buitenland: een ex-karatekampioen reist naar China en een zwaardvechter reist naar Japan.

Beiden om een bewonderde meester te bezoeken. `Vechtkunst is iets cultureels', zegt de Chinese meester, `knokken bestaat alleen uit barbaarse bewegingen.

Dat is voor gajes.' Daarom proberen Jan Geyteman en Wim Keyl jongeren met vechtsport op het goede pad te helpen.

Maar de vechtsport is niet zaligmakend. `Ik ben een soort robot', zegt professioneel kickbokser Vincent Vielvoye; zijn moeder zegt: `Ik word elke wedstrijd een jaartje ouder.'

En een openhartige ex-vechtsporter beschrijft de rol van vechtsport, met zijn nadruk op beheersing, toen zijn ex-vriendin vermoord werd. `Je zou kunnen zeggen dat ik die beheersing tot op het hoogste niveau heb bereikt.'

Eat your Enemy is een documentaire over vechtsport. Over agressie. En over spiritualiteit. Over winnen en verliezen, over afzien en ijdelheid. Over Oost en West, spier- en geestkracht. Over de verhouding meester-leerling. Een film vol paradoxen. Vechtsport is meer dan de bloederige beelden waar we op tv wel eens langszappen - beelden die we meestal afkeurenswaardig vinden, maar stiekem misschien ook best spannend. Geweld en het voorkomen ervan is een belangrijk thema in onze maatschappij.

Wij in het Westen zijn zo langzamerhand te geciviliseerd om te vechten - wíj strijden met woorden, en als het dan per ongeluk een keer fout gaat, staat er meteen een traumateam klaar.

Toch blijven mensen behoefte houden aan knokken. In een moderne beschaving is geen plaats voor agressie; we weten ons er ook geen raad mee. Dat agressie een natuurlijk gegeven is dat onze driften voor een groot deel bepaalt en zelfs noodzakelijk is, wordt weg gerationaliseerd.

De vraag is niet of agressie wel of niet toelaatbaar is, maar: hoe kanaliseren we het, of hoe voorkomen we het? Een antwoord is: door te vechten!

Bij alle vechtsporten wordt gewerkt aan de geestelijke en lichamelijke ontwikkeling, teneinde een beter mens te worden. Waar de één agressie en onlust kan ombuigen tot zelfdiscipline en sereniteit, ziet de ander de vechtsport als verdovingsmiddel en een vorm van geestelijk masochisme.

Loading comments...